Şeker orta!

Galatasaray dün gece, önce ‘şeker orta’ marifetiyle golü buldu. Tobol sonrası, yine Arda’dan bir ‘şeker orta’ ve Hakan Balta kafa: 1-1. Rijkaard’ın şu an göze batan katkısı, Galatasaray’ın duran top şansını kullanmaya başlamış olması. Basketbol takımı gibi setler hazırlamışlar ve uygulamaya çalışıyorlar. Güzel.
Başka güzellik? Şut perhizi sona ermiş. Önceki müsabakaların, fıtık eden şut kısırlığı yok şimdi. Varsın girmesin, futbolun süsü şutsa, ikramiyesi de gol. Ne kadar çok şut, o kadar fazla şans. Bu çaba durmayan toplardan da ürün verdi ve önce Kewell, sonra Sabri, skoru 1-3’e taşıyıverdi.
Ammaaa irdelenmesi gereken bir arıza da var. Savunma anlayışı! Sadece Ayhan ve Mustafa Sarp gayretleriyle yürümez bu iş. Böylesi rakipler karşısında yürüyor gözükse de, üst düzey müsabakalarda yürümez. Acele keserler cezayı. Gelişim, savunma anlayışında da sağlanmalı. En öndekiler ve Kewell önce niyetlenecek, mecburen de kuvvetlenecek. Başka çare yok.
Leo Franco’nun iyi başladığını söylemeliyim. Magharbeh’in vuruşunu mükemmel çıkardı. Bamidele Yampolsky etkiliydi. Sabri kafa golünde çaresiz kalsa da, ikinci vuruşunu çizgiden çıkartarak olası depremi önledi. Attığı değil, çaktığı golle de galibiyeti... Hatta turu perçinledi.
Aydın’da iyiye doğru bir kıpırdanma gördüm. Bu çocuk yerinde Türkiye’nin en iyisi. İddia ediyorum. Bir niyetlense, tadına doyamayız. Bir tarafta Arda, diğer tarafta o, resital verirler. Arda neler yaptı yine? Bravo. Bir şeker orta da Baros’a, etti mi 1-4... Keita, Barış ve Nonda’yı da izledik ve kadro zenginliği nedeniyle keyiflendik.
Rijkaard’ın yüzü gülüyor... Galatasaraylı’nın gülüyor... ‘19.05.2010’ günü 21.45’te de gülecek inşallah.