Sembol olmak...

İnsan futbolcu olabilir. Gol kralı da olabilir. ‘Büyük futbolcu’ diye de anılabilir. Hatta sportif başarıları tartışılamaz da olabilir, ama sembol olamaz. Başka şeydir o değer. Uzun süredir bulunduğum spor dünyasında bir dolu örneklerini yaşadım bu gerçeğin. Sembol kriterleri farklı gereklilikleri de kapsar çünkü. Sembol olduğunu zanneden çok sporcuya da rastladım, fakat yaşam tercihleri ve vatandaşın sağduyusu hiç ummadıkları anda ne olduklarını hatırlatıverdi. Yaşadıkları düş kırıklıklarına da sıkça şahit oldum elbette. Kendilerine çeki düzen verme tercihi yerine hatalarını sürdürdüler ve kabahati değer kriterlerinde bulmaya çabaladılar. Yine yanıldılar. Oysa medya ve insanlarımız, kendilerine ‘sembol’ olma şansını tanımış, onlarsa aymazlıktan kurtulamamışlardı.
Arda Turan... Türk spor camiasının ve Galatasaray’ın ‘sembol’ olma olanağı sunduğu bir gencimiz. Yıldız kriterlerini çocuk yaşta zorlayan Galatasaraylı, yönetimin mükemmel öngörüsüyle günümüzün ‘sembol’ adayı. Böylesi zorlu ve özveri gerektiren bir etkinliği başarır mı peki? Bence başarır. Aniden üzerine yüklenen şöhret yükünü çok az hasarla atlatmayı başaran Arda, yeni misyonu sürecinde, kısa zamana sığdırmayı başardığı deneyimlerini de harman edecek ve İnşallah sadece Galatasaray değil, Türk futbolunun da ‘sembol’ ismi olarak spor tarihimize altın harflerle kaydını yaptıracaktır.
Bu yüce aday adaylığının altında imzası olan Galatasaray yönetimini de kutlamak gerek. 52 senedir şahit olduğum Galatasaray sağduyusunun ve örnek eğitim sisteminin yeniden devreye girmiş olduğunu görmek mutluluk vesilesi. Elbette Emre Aşık ve Ayhan Akman’ın, tabii ki Sabri Sarıoğlu’nun büyük duyarlılıklarını da paylaşmalıyım. Arda Turan özündeki yıldız ruhunun sembol versiyonunu da yansıtacak ve güvenenleri mahçup etmeyecektir.

Futboltif direktör
Metin Tükenmez çok doğru bir konuya değinmiş Cumhuriyet’te... Demiş ki, ‘Eğer söz konusu sportif direktörlükse, bu kişi kulübün bütün spor etkinliklerinde söz sahibi olabilecek niteliğe ve eğitime sahip olmalıdır. Adı üzerinde, sportif direktör. ‘Futbol direktörü’ denilse, o görev zaten teknik direktörle yerine getiriliyor.’ Doğru söze ne denir? ‘Ne?’ denir de, bizde çözüm bulmak kolay böylesi karışık işlere. Birtakım buluşlar üretir ve uygun olanını yapıştırırız. Ben ‘futboltif’ direktör sıfatını buldum mesela. Aykut Kocaman ve Ünal Karaman’a futboltif direktörlük yaşamlarında, başarılar diliyorum.




Yanlış tespit!
Friedrich kafayla bir gol attı Galatasaray’a. Alman hangi mevkide oynamakta? Stoperde. O zaman kendisini takiple görevli bir Galatasaraylı forvet oyuncusunun bulunması lazımdı yanında. Bizimki gelmedi, rakip golü geldi! Bazı yorumları okuyorum müsabaka sonrası ‘İki kule gole geçit verdi.’ Böyle değerlendirme olmaz. Olursa da yanlış olur, haksızlık olur. Niçin? Çünkü ‘kule’ tanımındaki Gökhan Zan ve Servet o esnada kendi sorumlulukları kapsamındaki Leverkusenliler’i zaptediyordu da onun için. Futbolumuzun savunma sıkıntısı forvetlerin uyuması, medyamızın da çanak tutması nedeniyledir. Biline.




Ritim bozukluğu
Rijkaard’ın sistemi şimdilik ‘ritim bozukluğu’ sinyalini verse de, tedavisi mümkün bir rahatsızlık. Futbolcular dikkatlerini yoğunlaştırır, tempolarını artırırlarsa ‘ritim bozukluğu’ arızasını rakipleri yaşayacaktır.

Lincoln’e dava!
Lincoln Sarı-Kırmızılı kulübe dava açmış. Beklediklerini alamadığı için. Galatasaray taraftarları da Lincoln’e dava açsın o zaman! Sambacının keyfini bunca sene bekleyip de umdukları değil, bulduklarıyla yetinmek zorunda kaldıkları için tabii.