Trabzonspor-Samsunspor karşılaşmasının son bölümü tam anlamıyla bir heyecan kasırgasına dönüştü.

Sezon başından bu yana hedefi üçüncülük olan ve bu hedeften hiç sapmayan, transfer yasağına rağmen mücadeleyi bırakmayan Samsunspor, uzun süre önde götürdüğü maçta son dakikalarda art arda yediği iki golle geriye düştü. Ancak kısa sürede gösterdiği reaksiyonla skoru dengeledi ve deplasmandan bir puanla döndü. Bu maç, “Hedefi olanla olmayan takım arasında ne fark vardır?” sorusunun en net cevabıydı.

Trabzonspor açısından ise gelecek sezona nelerin taşınacağı iyi analiz edilmeli. Dünkü Trabzonspor’un hedefi tam olarak neydi? Muhammed Cham belki sezonun en iyi performansını sergiledi ama sezon genelindeki grafiği de göz ardı edilmemeli. Hocanın hazır olmadığını düşündüğü Sikan’ı ilk 11 başlatıp devre arasında çıkarması büyük hataydı. Visca’nın yine solda az çok fark etmez süre alması, denenmesi de kafa karışıklığını gösteriyor. Bir puan prestij açısından değerli olabilir ama yanlışlar Nwakaeme ile örtülemez. Taraftar sayısı yok denecek kadar azdı ve kalanlar da oyuncuları protesto etti. Bu tepki sizce sadece oyunculara mıydı?

Trabzonspor, evinde en son Galatasaray’a mağlup oldu ancak Fatih Tekke yönetiminde iç saha performansı oldukça iyi bir seviyeye geldi. Samsunspor ise transfer yasağına rağmen sezon boyunca istikrarlı bir grafik çizdi. Zaman zaman kısa süreli düşüşler yaşansa da, genel olarak bulundukları konumu korumayı başardılar.

Bugün lig üçüncülüğünü kaptırmamak adına sahaya mutlak galibiyet parolasıyla çıkacaklardır. Samsunspor’un başarısında; kompakt yapı, birbirini tanıyan oyuncu grubu ve iyi bir kenar yönetiminin payı büyük. Özellikle altını çizmek gerekir ki, transfer yasağının getirdiği mecburiyetler, onların en büyük avantajına dönüşmüş durumda. Trabzonspor ise Galatasaray karşısındaki hem kupa hem de lig maçlarında gösterdiği dirençsiz oyunla kamuoyunda tepki çekti. Bodrum’daki karşılaşmada da gerek kazandığı gerekse kaybettiği şeyler dikkat çekiciydi. Haftalardır Salih’in oynatılması gerektiğine dair yapılan eleştiriler, oyuncunun sahada gösterdiği performansla bu ısrarı haklı çıkardı. Herkesin aklında olan bir başka soru ise; Sikan oynayacak mı?

Hem beklenti hem hak...

Bugünkü maçta U19 takımından birkaç oyuncuyu ilk 11’de görmek, Trabzonsporlular için hem bir beklenti hem de bir hak. Bu çocuklara şans vermek, kulübün geleceği adına atılacak en doğru adımlardan biri olur. Çünkü Trabzonspor için bugünkü karşılaşmanın prestij dışında çok büyük bir anlamı olmayabilir. Elbette prestij önemlidir, ama asıl kıymetli olan, gelecek sezona taşınabilecek oyuncular kazanmaktır. Günlük memnuniyetlerin ötesine geçmek ve kalıcı başarılar hedeflemek, bugün Trabzonspor’un en çok ihtiyaç duyduğu şeydir.

Ligde ve kupada Galatasaray’a mağlup olan Trabzonspor, kötü geçen sezonun kalan maçlarında geleceğe dair umutlar vermek için sahada olacak. Kalan maçları kazanmak önemli. Kazanırken de radikal kararların altyapısı oluşturulmalı. Hangi motivasyon aracıyla Trabzonsporlu oyuncular Bodrum karşısında galibiyet arayacaklar, bu da tartışılır bir konu elbette. Bu anlamda Fatih Tekke’nin işi hayli zor. Bodrumspor için hayati öneme sahip bir karşılaşmada, Trabzonspor’un reaksiyonu nasıl olacak; soru işareti. Mutlak kazanmaları gereken bir karşılaşmada, en azından kazanamıyorsan kaybetme mantığı işleyebilir Bodrum tarafı için. Hırslı ve istekli, bir o kadar da kontrollü olacaklar. Hızlı geçişler en önemli silahları ancak rakip alanda da oynayacakları zaman aralıkları hayli fazla olacaktır.

Belirleyici taraf Bodrum

Trabzonspor ne yapabilir? Fatih Tekke, ‘henüz hazır değil’ dediği oyuncularına şans verebilir. Seneye uygulamak istediği sistemin provalarına devam edebilir. Benim kanaatime göre, Bodrum takımının maç motivasyonunun gücü Trabzonspor’a da sirayet edecek ve rakibinin temposuna Trabzonspor da doğal olarak eşlik edecek. Ortaya mücadele gücü yüksek bir maç çıkacak. Yani belirleyici taraf daha fazla Bodrumspor olacak. Matematiksel olarak ilk beşe girmenin Trabzonspor’u motive etmesi kâğıt üzerinde beklenen bir durum ama verilen görüntü bu hedeflerle örtüşmüyor. Ayrıca “Avrupa’ya gitmenin en kestirme yolu Türkiye Kupası” sözü, final oynayanın her durumda Avrupa’ya gittiği dönemlerin sözü. Artık en kısa yol değil; bunu Trabzonspor yaşayarak görmüş oldu. Büyük takım, büyük bütçe, forma... Seni ilk 4 içine otomatik yerleştiriyorken orada değilsen, eksik işlerin çok demektir. Nwakaeme oynarsa Trabzonspor maçı alabilir. “Bu cümle de sezon başından beri değişmedi” diyebilirsiniz. Ona da saygı duyarım!

Ligde şampiyon olmak üzere olan Galatasaray takımı, Türkiye Kupası’nı da müzesine götürerek mükemmel bir sezon finaline imza atmış oldu. Okan Buruk ve oyuncu grubunu tebrik ederim… Daha birkaç gün önce iki takımın karşılaşmış olması, bugüne dair öngörülerimizi şekillendiren en önemli veriydi. Trabzonspor, spor kamuoyunun da beğendiği bir ilk 45 dakika oynamıştı. İkinci yarıda Mustafa Eskihellaç oyundan çıkarılmış, akabinde Trabzonspor’da düzen bozulmuş; Galatasaray ise istediği alanları bulup skor üretmişti. Daha birkaç gün önce oldu bunlar. Birkaç kez uyarmaya da çalıştım, cümle aralarında var detaylar. Trabzonspor için bu sezon “ideal on bir” diye bir şey ben görmedim, üç teknik adam da bulamadı zaten. Haliyle, Galatasaray’la ligde oynanan maçın ilk yarısındaki kadro “Kim bilir, belki de senin en ideal on birindi.” demiştim. Dün akşam Gaziantep’te yaşanan hadiseyi görünce, “Evet” dedim, “Trabzonspor’un en ideal oyunu da, on biri de oymuş gerçekten.” Trabzonspor dün akşam hem farklı yenildi hem de çok az reaksiyonla finalin büyük kaybedeni oldu.

Artık konu gidecekler

Evet, Galatasaray kendileri açısından mükemmel bir sezon finali yaparken, Trabzonspor’un onlardan rol çalması çok kolay olmayacaktı. Ancak futbolda güçlü ve formda kadroları yenen kadrolar da yok değil. Bu şans, kötü bir oyunla kaybedilmiş oldu. Sezon başından itibaren başlayan planlama hatalarının finali de böyle olabilir zaten. Johan Cruyff’un dediği gibi: “Futbol basit bir oyun. Zor olan ise basiti oynayabilmektir.” Trabzonspor, basiti de oynayamadı bu sezon. Özetle, dün akşamki kadro aslında gerçek rotasyonlu kadroydu sanırım. İdeali ise ilk maçtaki on birdi. Yine kaybedebilirdiniz ama bu kayıp kabul edilebilir durmadı. Yazık oldu. Hakikaten bu kadar yakın zamanda test maçı yapılmışken bu hataların yapılması, kondisyon anlamında, analizler anlamında ekip çalışmasında eksikleri de işaret ediyor olabilir. Ama bugünün konusu sanırım “gidecek oyuncular” olacaktır.

Büyük gün geldi çattı. Bir tarafta kayıp sezonu gelecek sezonun büyük motivasyonuna çevirebilme şansını yakalamış Trabzonspor… Diğer tarafta şampiyonluğunu ilan etmeye hazırlanan, ilan ettiğinde de bu kupayı da o törene çıkarmak isteyecek bir Galatasaray… Hakikaten bu akşamın, bu karşılaşmanın artık favorisi diye bir şey söz konusu değil bu saatlerden sonra. Trabzonspor ligde yaptığı rotasyonla odağının burada olduğunu zaten açık açık ilan etmişti. Fevkalade bir ilk yarı performansı da yakalamış olmalarına rağmen kaybetmişlerdi. Oradaki doğruları bu akşam sahneye koymak isteyecek Fatih Tekke. Trabzonspor kabul edelim ki sezon başından itibaren yanlış planlamanın kurbanı oldu. Bu planlamaya dair hatalar önce; planlamayı yapan efsane teknik adamı, sonrasında bir başka efsane teknik adamı başarısız kıldı.

Satranç oyunu olacak

Şimdi bir başka efsane isim bu kadrodan bir şeyler çıkarmanın derdinde. Bu kadro sıkıntılı olduğu için rotasyonluluk halinin içi benim kafamda çok dolmuyor. İdeal bir onbiri bulamayan bir takımın rotasyon yapması değil olsa olsa arayışları olabilir diye düşünüyorum. Haliyle ilk maçın ilk onbiriyle sahada olmayı şimdi daha anlaşılır bile bulabilirim. O nedenle Tekke’nin şaşırtmaya devam edeceği bir onbir bekliyorum. Rotasyon kavramı yerini arayışlara bırakmalı zihinlerde. Bu maç “Hamleler” maçı olacak aynı zamanda. Oyun saha içinde oynanandan daha çok kenardaki aktörlerin satranç oyunu olacak…

Orta alanda film kopar

Banza, Zubkov, Nwakaeme ve bence olmazsa olmaz Saviç, Tekke’nin önemli kozları olacak. Hepsi aynı onbirde olmayabilir. Hamle de lazım olacak. İlk maç ilk yarıdaki oyunu kilitleyen takım yine aynı işi yapmak isteyecek. Zubkov ve Nwakaeme rakip beklerin ve kanatların coşkusunu eritir bu maç. Orta alanda ise Galatasaray’ın üstünlüğü, işte orada; orta alanda film kopar gibi. Orayı alan maçı da alır. O nedenle diyorum ki; Ozan maçın adamı neden olmasın?

Fatih Tekke’nin kafasında nelerin olduğuna dair birkaç öngörü mevcuttu. Akıllar çarşambadaydı ve kupa finali, Trabzonspor için sezonun en anlamlı maçıydı.

O maçı riske etmeden, bu maçı da kaybetmeden sahadan nasıl ayrılabilirimin planlarıyla çıktı sahaya Trabzonspor. “Rotasyon için mecali mi var bu kadronun?” derken, Fatih Tekke kafasına koyduğunu sahaya da çoktan koymuştu bile. Öyle bir ilk yarı performansı izlettiler ki; bu kez de birkaç as oyuncu olsa bu maç daha ilk yarıda başka bir yere giderdi dedirttiler. Fatih Tekke’nin ilk 11 tercihi ve tercih ettiği oyuncuların mücadelesi takdire şayandı. Şampiyonluğa sadece bir maç uzaklıkta bir Galatasaray kadrosuna karşı, bizim ligimizde bu oyunu oynayan çok fazla takım olmadı. Trabzonspor oynadı, oynatmadı, pozisyonlar buldu, ofsayt nedeniyle VAR’a gidilen; iptal edilen bir de penaltı pozisyonu bile söz konusu oldu. Birebir baskılar ve adeta adam adama nefes aldırmayan oyunlarla çarşamba öncesi için önemli mesajlar verdiler. Ama ilk yarıda...

‘Temassızlık’ sorunu...

İkinci yarıda ise adeta seri kornerler sonucu gelen Abdülkerim Bardakçı golü, maçta çözülmeleri de beraberinde getirdi. Fatih Tekke, eldeki kadroyla en ideal 11’iyle sahaya çıksa belki de bu performansın altında kalınacaktı. Kim bilir, belki de en ideale yakın kadrosuydu bu ilk 11’i. Bunları bilemeyiz. Akılların kupa finalinde olduğu bir karşılaşmada dahi, favorisi olmadığı maçı alabileceğinin sinyalini vermeleri önemli. Elbette sorunlar sezon başından geliyor. Planlamalar, oyuncu profilleri, reaksiyoner olamama hali bugünün konusu değil. Ancak maç öncesi yazımda “temassızlık” ana fikirdi. Galatasaray’ın ikinci golü, işte bu temassızlığın fotoğrafı gibiydi.

Trabzonspor için öncelik kupa gibi görünse de, mevcut koşullar her iki maça da en ideal kadroyla çıkmayı zorunlu kılabilir. Kasımpaşa maçında Nwakaeme yine bildiğimiz gibi büyük oynadı. O böyle oynadığında, Trabzonspor her yarışa ortak olabiliyor. Uğurcan Çakır’ı zaten ayrıca anlatmaya gerek yok. Tek büyük eksik Savic gibi duruyor ki, o da bugün olmasa da kupa finalinde muhtemelen oynamak için her türlü riski alacaktır. Elbette sahada, sezon boyunca başarılı bir teknik adamla, isabetli transferlerle, gidenler ve gelenlerle oturmuş, taviz vermeyen oyunuyla bir Galatasaray gerçeği olacak. Şiddetli ön alan baskısı adeta imzaları haline geldi. Osimhen gibi bir fark yaratanları var. İstikrarlı performanslarıyla, ligin bitimine birkaç hafta kala şampiyonluğun en güçlü adayı oldular. Koşullar net. Bu koşulları değiştirebilecek tek şey, yıllardır oynanan derbilerin gizemi. Çünkü favoriler her zaman kazanamıyor. Bir tarafta kaleden oyun kuran Fatih Tekke’nin stratejisi, diğer tarafta ön alanda baskı kuran Okan Buruk’un öğrencileri olacak.

Sürpriz bekliyorum

Fatih Tekke’den, Şenol Güneş döneminden hatırladığımız türde bir oyun sürprizi bekliyorum. Saha ve seyirci avantajı Trabzonspor lehine olabilir ama Galatasaray’ın şampiyonluk motivasyonu da göz ardı edilmemeli. Trabzonspor taraftarı ise sanki şimdiden Gaziantep’teki finale konsantre olmuş gibi. Olumsuz konuşmak doğru değil ama futbol temassız oynanan bir oyun değil. Trabzonsporlu oyuncular temaslı oyunu hatırlarsa, “Daha önce neredeydiniz?” dedirtebilirler.

Dün akşam oynanan oyunun Trabzonspor açısından tek geçerli mazereti var: Akıl da fikir de tamamen Galatasaray’la oynanacak iki maça odaklanmış durumda.

Bu düşünce, dün gece sahada izlediğimiz ve ne oynandığına dair tanımlama yapmanın zorlaştığı, izlerken adeta eziyete dönüşen oyunun bir noktaya kadar kabul edilebilir sebebi olabilir. Oysa güzel bir havada, güzel bir stadyumda, güzel bir zeminde bu karşılaşma, Galatasaray’la oynanacak maçların mini bir provası gibi olmalıydı. Trabzonspor, sahada rakibin önde baskılarına bazen pasla, bazen de uzun toplarla direnç göstermeye çalıştı. Ancak ilk 45 dakika itibarıyla sahada ortaya çıkan hiçbir şey yoktu dersek abartmış olmayız.

Kaderini değiştirdi

Nwakaeme, ilk yarıda adeta unutulmuş bir başrol oyuncusu gibiydi. Ancak ikinci yarının hemen başında devreye girerek oyunun kaderini değiştiren isim oldu. Trabzonspor, şampiyonluk sezonu da dahil olmak üzere çalıştığı hemen her hocayla Nwakaeme, üzerinden sorunlar yaşadı. Ne zaman Nwakaeme devreye girdi, sorunlar azaldı. Bu durumun çok doğru okunması gerekiyor. Bu oyun kaliteli oyuncularla oynanır; bu doğru. Ama bu, pahalı oyuncular anlamına gelmemeli. Bunun en somut örneği: Mustafa Eskihellaç.