Avcı oyunu

Abdullah Avcı’nın gelişiyle birlikte sessiz, içten içe, yeniden değişen bir oyun var. Aslında aslına rücu eden bir oyun bu. Beğenilen, göze hoş gelen kısmı ihmal edilen, taktiksel anlamda bir amaca bir hedefe ulaşmayı kafasına takmış bir oyun bu. Daha önce de söyledim. 2021- 2022 öncesi sezonu andıran Abdullah Avcı oyunu bu. Taraftarlar oyundan memnun olmasa da ligin gizli üçüncüsü Trabzonspor. Bugün rakibi olan Başakşehir de onun zamanında temellerini attığı bir takım. Elbette çok şey değişti orada. Ondan sonra orada da şampiyonluk yaşandı. Şampiyonluk sonrası sendromları devam ediyor onların da. Şimdi Çağdaş hocanın felsefesini içselleştirmeye başlamış, inceden istikrar yakalamaya başlamış bir Başakşehir takımı var. Uzunca süre maç sıkıcı geçmeye aday yine. Sabır şart. Trabzonspor şampiyon olduğunda hasreti yaşayanların takımıydı. Şimdi ise şampiyonluklara yeniden ambargo koyabiliriz diye düşünenlerin takımı.

Taraftarın isteği belli

Taraftarlar empati kurabilir ama bu onlardan en son beklenen durumdur. Haliyle empatiyi Abdullah Avcı’nın kurması gerektiğini ve kurduğunu da düşünüyorum. Taraftarın beklentisi de duyguları da güzel oyun, baskı, rakip ceza sahasında sık gözükme hali. Bekleri oyuna dahil olan, daha öne, dik... Visca, Trezeguet ve özellikle iç sahada her maçına veda maçı gözüyle bakacak bir Bakasetas duygusallığı, Trabzonspor adına güne damga vurabilir. Zor maç, daha kolay maç olabilir bazen. Hüseyin ya da Baniya stoper, Mandy kendi yerinde tercihi maç başında mı, oynanırken mi gelir, onu da birlikte izleriz.