Önce hedefsiz şimdi kulvarsız

Amaçsız, hedefsiz bir görüntüde olduklarını Kayserispor maçında zaten göstermişlerdi. Şimdi de kupa mücadelesinde gösteremedikleri dirençle kulvarsız kaldılar. Trabzonspor hasbelkader golü de bulduğu karşılaşmada sonunu getiremedi. Sonunu getiremeyeceğine dair o kadar çok emare vardı ki, bu maç böyle bitmeyecek diyenler için sürpriz olmadı. Hatta farkın açılacağını ön görmek bir süre sonra normalleşmişti bile. Defansı evlere şenlik, orta sahası dirençten uzak, forvet hattı Markovic’in performansına bağımlı olunca 1-0’ı korumalı oyun bir yerde mutlaka patlayacaktı, büyük de patladı. Abdullah Avcı’nın eleştiri aldığı, belki de gidişine sebep oyun içi konuların hemen hemen hepsinde daha da geriye gidişin bu kadar hızlı olması manidar. Oyuncuların yaşadığı kopuşu saymıyorum bile. Herkes sezonu bitirmiş, gelecekten kredisini yer gibiydi. İzlerken kafaya öylesine çıkışlardan, gereksiz asabiyet gösterilerine kadar bir çok vücut anlatım dili ile kafa olarak bitirdiklerini o kadar güzel anlattılar ki, şaşırmadık.

Başlamadan kaybettiler

Trabzonspor’da kayıp sezon yaşanıyor. Bir umut kupa gelir mi diye düşünenler için bu bölüm de kapanmış oldu. Geçen yılın şampiyon takımı, kümede kalma mücadelesi vermesine rağmen sahada savaşan Ankaragücü takımına da direnemedi. Tıpkı Kayseri takımına direnemediği gibi. Savaşmadan olmayacaktı. Ankaragücü ve Tolunay hoca büyük kazandı. Orhan hoca ise daha başlamadan büyük kaybetti. Futbol maalesef hayatın ta kendisi ve acımasız.