Bir yeni Serdar Özkan

Serdar Özkan son yıllarda Galatasaray’a sıfır kredi marjıyla gelen oyuncuların başında yer alıyor. Serdar’ın yanına çok zorlarsak Abdullah Ercan’ı koyabiliriz. Ancak Abdullah’ın transferine ilk gününden itibaren klasik Fatih Terim kaprisi olarak bakıldığı için fazla ciddiye alınmamıştı. İmkanları zorlamasına rağmen Trabzon’dan alamadığı Abdullah’a bitik kariyerinin sonunda Sarı-Kırmızı formayı giydirmek Terim’in kişisel tercihiydi. Galatasaray realitesinde yer alması söz konusu değildi, 3-5 maç oynayıp geldiği gibi hiçlikle gitti zaten.

Serdar hayatta az bulunacak ikinci şansla Galatasaray’a gelebildiğini analiz edip, sorunlarına çözüm üretemezse kaybolmaya mahkumdur. Peşinden teneke çalınanlar sınıfına girer. İlk olarak tribünlerden en ufak bir hoşgörü beklememelidir. Üzerinde ince beyaz atlet, elinde tüttürdüğü puroyla verdiği gözleri kaymış fotoğraflar Serdar’a futbola ihanet etmiş adam damgasını çoktan vurdurmuştur. Beşiktaş tribünlerinin gönderildiği için bayram ettiği birisine Galatasaray taraftarının hemen sahip çıkması mümkün değildir. Altyapısından yetiştiği kulüp tarafından dışlanan Serdar gerçekçi olmalıdır. Ayrıca transferini Arda’nın sağladığına dair oluşan izlenim nedeniyle sorumluluğu artmaktadır. Serdar’a kızanlar Arda’ya, Arda’ya kızanlar Serdar’a homurdanacaktır.

Her şeye rağmen Serdar bir dönüşüm yaşayabilir. Bebeyken gelemediği Galatasaray’ın futbolcu rehabilite etme özelliği fazladır. Önünde Beşiktaş’tan tükenmiş halde ayrılan Ayhan Akman örneği duruyor. Hayatının en verimli çağını Florya’da geçiren Ayhan, Serdar’a ışık tutmalıdır. Ama asıl ağır görev Serdar’ın kendisine düşüyor. Başlangıçta sevimsizliğini düzeltmek için görünümünü tümüyle yenilemeli, saçını-taktığı paket lastiğini ve sakalını gözden geçirmeli, yeni yolunu simgesel olsa da vurgulamalı, sonra kafasında yalnızca futbol bulunduğunu hissettirmelidir. Bir yeni Serdar yaratmalıdır. Yoksa Beşiktaş’tan ayrıldığına üzülen tek kişi olan Yemen Ekşioğlu’nu bile bulamaz.