Galatasaray futbol oynuyor

Başlangıçta yedek kulübesine takviye olarak yorumlanan Umut Bulut bir anda ön plana çıktı. Oynadığı iki resmi maçta attığı dört golün yanı sıra defanslara uyguladığı baskı ile Galatasaray tribünlerinin gönlünde taht kurdu. Kasımpaşa karşılaşmasında tıpkı Süper Kupa finalindeki gibi özellikle rakip stoperleri hayatlarından bezdirdi. Elmander tek başına uyguladığı prese gelen kardeş Fatih Terim için hayalin gerçekleşmesidir. Başka takımlar bir tane bile baskıcı santrafor bulamazken Galatasaray’da iki tanesinin bulunması ilginçtir. Umut’un attığı iki golde de Tanju Çolak esintileri bulunmaktaydı. Özellikle ikinci gol tipik bir Tanju golüdür. Altı pas içinde topun nereye gideceğini hissedip, topa uçması, bir karış yukardayken vurup, çizgiyi geçmesi beni yıllar öncesine götürdü. Umut’un maçın uzatma anlarında rakibini tüm saha boyunca ısrarla takip etmesi fiziki kalitesinin işaretidir.

Dany ise ilk 20 dakikasında yaşadığı dalgalanma ardından takıma ısınarak neden alındığını gösterdi. Sürat ve cesaretiyle teke tekte geçilmesi zor bir stoper tablosu çizdi. Dany uzun vadede Galatasaray’ın defansının değişmezi konumuna gelebilir. Umut’u Tanju’ya benzetmişken, Dany’de de Vedat İnceefe’yi görür gibi oldum. Dany tıpkı Vedat gibi aşırı güven nedeniyle gereksiz riskler alabiliyor. Rakip hücumculara çalım atıyor, topu iğne deliğinden geçirmeye çalışıyor. Dany’ye Terim’in Vedat’ı ne kadar sevdiğini aklımızda tutarak bakabiliriz.

Eskilerden Emre Çolak’ı hayranlıkla izledim. Geçen sezonki 3-1’lik Fenerbahçe maçını bile aştı. Emre için hayatının karşılaşmasını oynadı diyebiliriz. Ancak kanatta değil, ortada oynatılmalıdır.