Galatasaray'ın başındaki Pinokyolar

Servet Çetin’in kadro dışı bırakılması acı hakikatı su yüzüne çıkardı; Galatasaray’ın başında bir Pinokyo var. Frank Rijkaard’ın çalışmayı sevmediğini, başarısızlıklarını geçersiz mazeretlere yıkmaya çalıştığını görebiliyordum. Ancak milyonların gözünün içine baka baka gerçekleri böylesine saptırabileceğini hayal bile edemezdim. Galatasaray’a İBB maçının ilk 20 dakikası haricinde oynattığı kekeme futbolun duvara tosladığı Karabük yolculuğu bütünüyle bir fiyaskodur. Servet ile yaşadığı, basına kelime kelime yansıyan tartışmaya rağmen, futbolcusunu milli maçlara hazır gitsin diye oynatmadığını söylemesi Galatasaray camiası açısından utanç vericidir. Galatasaray’da Rijkaard’a kadar gerçekleri fütursuzca çarpıtan bir teknik direktör olmamıştı. Karabük karşısında futbol anlayışı ve pozisyon olarak ezilen takımının ikinci yarıda iyi mücadele ettiği palavrasını, ’yorum kişiye göre değişir’ ilkesiyle bir nebze açıklayabiliriz. Ancak mağlubiyet sonucunda iki gün önce aldığı Servet kararının Galatasaray’a verdiği zararın arkasında duramaması ibret vericidir. Genelde yaratılan izlenimin tersine Galatasaray defansındaki stoper sorunu Servet’ten değil Neill’den kaynaklanmaktadır. Neill yaşının da etkisiyle vücut vücuda savunmadan, rakiplerinin üzerine hamle yapmaktan çekinir. Bu açığı Servet kapatıyordu. Servet-Neill tartışması işin teknik tarafı ancak asıl sorun Rijkaard’ın Pinokyolaşmasıdır.

Son idmanda en az 20 futbolcu vardır. A2 takımından takviye gelen gençler vardır. Teknik heyet vardır. Sağlık ekibi vardır. Masörler vardır. Malzemeciler vardır. GS TV çalışanları vardır. Aşçı, çaycı, bahçıvan vardır. Belki yöneticiler de vardır. Kısacası Rijkaard ile Servet’in arasında geçenleri ve sonucunda kadro dışı kalışını izleyen en az 50 kişi vardır. Ve bu 50 kişi Rijkaard’ın en yakınındaki 50 kişidir. 50 kişi yaşadıkları olayı Pinokyolaşarak kamuoyuna aktaran bir kişiye artık güvenebilirler mi? Yerliler yetmezmiş gibi bir de Hollandalı Pinokyo ithal etmişiz.