Mercan-Aslan tuttu

Takımların tüm sezonlarını futbolculara zimmetlenen birer formayla bitirdikleri yıllar gerilerde kaldı. Devir her maçtan sonra rakiple forma değiştirme devri. Kazaen forma değiştirilmemişse mutlaka birilerine veriliyor, tribünlere fırlatılıyor. İdman malzemesi dışında çamaşır makinası kullanan büyük takım malzemecisi yok. Bir giyilen formayı sonraki maçta üstüne geçirmek ayıptır artık. Burada forma tek unsur değil, cicili bicili, gökkuşağının renklerini ıskalamayan kramponlar da adeta formalarla yarışıyor.

Bir de işin taraftar boyutu var. Kulüpler gelirlerini çeşitlendirebilmek amacıyla ana renklerinin dışına çıkarak her yıl ilgi çekecek yelpazeye yöneldiler. Galatasaray bu yönde en cesur ve altı doldurulmuş adımları attı. Günümüzde yetkileri sınırlanan Cemal Özgörkey’in sorumluluğunda formalara tarihsel anlamlar yüklendi, her biri için hikayeler oluşturuldu. Forma’ya öykü, yaratıcılığının zirvesi 2288 adıyla bilinen mor formadır. Bizans’ın imparatorluk rengi olan moru daha da geriye götürerek Galatlar’a bağlamak saygı değer yetenektir, pazarlama ustalığıdır. Gerçi 2288 çok tutunca ‘Müdür Bey’in yeşil kürkü’ türküsü misali ‘Başkan Bey’in mor kazağı’ muhabbetiyle biraz sulandırıldı ama Galatasaray tarihinde hoş bir iz bırakıldı. ‘Mercan’ ve ‘Aslan’ kod adlı formalarla ticari amaca ulaşılacağı 10 gün içinde anlaşılmıştır. Değişen ve genişleyen taraftar yapısı birkaç yıl öncesinde uçuk sayılabilecek fikirlere dayanak oluşturuyor.

Galatasaray’ın forma-tarih öncülüğüne ayak uyduran Fenerbahçe ‘palamut’ kodlu yeşil formasının gerekçesi olarak armayı gösterdi. Aynı armadan cesaretlenerek Aziz Yıldırım’a kırmızı Fenerbahçe forması çıkarmasını öneriyorum. Çünkü Fenerbahçe’nin armasında beyaz dışındaki renklerde oransal olarak en büyük yeri kırmızı kaplar. Şaşırtıcı bulunabilir ama kırmızı, sarı-yeşili geçin lacivertten bile daha baskındır. İnanmayan ölçebilir. Fenerbahçe’nin armasındaki ana renk olan kırmızıya yönelmesiyle tabular yıkılacak, tarihe sahip çıkılacaktır.