Sercan ve Ufuk Ceylan

Galatasaray’dan örneklemek gerekirse Tanju Çolak, Hakan Şükür gibi üstadlar bile haftalarca topu filelerle buluşturamazlardı. Sercan Yıldırım için böyle bir kilitlenme söz konusu değildi, ancak yeterli süre oynayamadığı için gergindi. Samsunspor deplasmanı ve Adana Demirspor önünde Sercan dört dörtlük üç gol atarak kalitesini kanıtladı. Üç golün de ortak özelliği ceza sahası içinde fırsatçılık ve çabukluğunu konuşturmasıdır. İlk golde vuruşu orijinal Ronaldo’nun klasik burnunun aynısıydı. Gol öncesi rakibi dar alanda ekarte edişi, Sercan’ın az rastlanır özelliğidir. Adana maçında attığı ilk gol ise tipik bir Adrian Ilie aşırtmasıdır. Golde Mertan’ın mükemmel ara pasında kaleciye çok yaklaşması nedeniyle golü atabilmesinin tek yolu topun dibine girerek aşırtması idi. Sercan bunu da başardı. Üçüncü gol ise kaleye arkası dönük iken ani dönüşle zaman ve alan kazanarak vuruş imkanı yaratmasına dayanıyor. Kısacası Sercan yaklaşık 120 dakika oynadığı oyunda üç tane birbirinden farklı gol vuruşunu sergileyecek potansiyelde olduğunu kanıtlamıştır. Sercan’da bu kadar bol gol atma çeşitliliği varken daha azıyla kimseyi tatmin edemeyeceğini bilmelidir. Rakiplerin zayıflığını mazeret olarak görmüyorum. Golcü pozisyona girdikten sonra aynı golleri her takıma atabilmelidir. Sercan sıkıntı yaşanan yerli santrfor alanında giderek parlayacaktır.
Ufuk Ceylan ise bana göre Türkiye’nin en iyi kalecilerinden biridir. Bu tezimi Selçuk İnan’ın Mondragon’un yediği tek frikik golünü kaydettiği, 2-2 biten Manisaspor maçına dayandırıyorum. O maçı oynayan kalecinin kötü olması mümkün değildir. Geçen seneki performansında iki ihtimali vardı; ya az çalışıyordu ya da aklı başka yerlerdeydi. Adana maçı Ufuk’un saha içine yoğunlaştığında gol yemesi zor bir kaleci olduğunu gösterdi. Ufuk da bu maçtan geriye düşmememelidir.