Tigana yetmez!

Kadıköy’deki Fenerbahçe derbisi, Çalımbay’ı ‘zorunlu teknik patron’ yapmıştı. Yönetim aleyhine konuşmaları, transferde tutarsız davranışları, ve saha sonuçları ise Rıza hocanın sonunu hazırlamıştı. Ancak uygulama zaman aldı. Başkan, Çalımbay’dan yeni hocanın altında görev yapmasını istedi. Bu aslında kibarca ‘güle güle’ demekti. Çalımbay’ın son isteği, Bolton maçında sahada olmaktı. Ancak aldığı yanıt, iplerin koptuğunu gösteriyordu: “Kaç kişi istersen, Şeref Tribünü’nde yerin hazır...”Bu ortamda yönetimden tam yetki alan Demirören, Avrupa’ya açıldı. Rehhagel, Hitzfeld, Olsen, Schaefer, Heylens, Toppmöller, Le Guen, Tardelli, Ranieri ve Tigana ile görüştü. Eski tanıdıklar Briegel ve Toshack da cabası.Başkan çok zor bir tercih yapmak zorundaydı. Zira, 6 ayda bir değişen hocaların yaşattığı istikrarsızlık, hem takımı hem de kendilerini uçurumun kenarına getirmişti. Bu kez günü kurtarma değil, geleceğe dönmek ve daha çok ‘sistem adamına’ yönelmek zorundaydı.Fransız futbolunda akla ilk gelen isim Platini idi. Onun ardından ise Tigana. Genç çalıştırıcı futboldaki kariyerini teknik direktör olarak da hem ülkesinde hem de İngiltere’de kanıtladı. Sonra boşta geçirdiği dönemin ardından yeniden eşofman giyme kararı aldı. Yani başarıya aç. Şimdi elbette, kendisini eleştirenler olacaktır. Bu çok normal; ancak Tigana, Fransız ekolünü geç de olsa Türkiye’ye taşıması açısından sadece Beşiktaş için değil, ülke futbolu için de bir şanstır.Kongre öncesi başkan adayları hocalarını açıklamışlardı. Demirören, Mattheaus; Orman, Santini; Kaynar, Toppmöller ve Keçeci de Le Guen... Kaynar’ın dışındaki tüm isimler ‘balon’du. Zira kariyeri ortada bu teknik adamlar, “Kongreyi kazanırsak hocamız olacaksın” şeklindeki bir teklife sadece güler, geçerdi. Zaten Demirören de ilk hamlede Bosque’yi göreve getirdi. Tigana’yı camianın sahiplenip destek olması lazım. Ancak en önemli görev yine yönetime düşüyor. Bosque’de olduğu gibi sadece isme bakıp hata yaparlarsa, bu kez koltuklarından olurlar.Yönetim öncelikli olarak Mehmet Ekşi ve Ulvi Güvenroğlu’nu, hocanın yanında tutmalı. Bu ikili takımın kimyasını biliyor. Yoksa sadece Tigana’ya bel bağlamak, abesle iştigalden öteye gitmez.Başkan ile birlikte Kenan Öner ve daha da önemlisi, görevinden ayrılmasına rağmen, Beşiktaş’a hizmete devam eden Erdil Arpacı’ya herkesin teşekkür borcu var.