Böyle gitmez!

Sanki deplasmandaki Basel maçının kopyasını izliyor gibiydik... İştahlı, coşkulu, pozisyon üreten ancak yine son vuruşu yapamayan bir Trabzonspor vardı yine. İlk devrenin en iyisi Abdülkadir Ömür, 2 kez direğe takıldı, onun dışında da Bordo-Mavililer net fırsatlar harcadı. Rakip savunmayı merkezden açamayınca kenarlara yönelen Trabzonspor, 20’den fazla orta denemesinde bulundu. İşin enteresan tarafı, o ortaları açan oyuncunun çoğu zaman Maxi Gomez olmasıydı.Uruguaylı forvet sıklıkla kanattan servis yapmaya çalıştı ancak içeride o topları gol yapacak kimse yoktu!

Siopis çıktı 2 geldi

İkinci yarıya Umut Bozok-Yusuf Yazıcı değişikliğiyle başladı Trabzonspor. Ümraniye ise ilk tehlikeli gelişinde golü attı. Sonrasında Avcı yine Siopis’i çıkardı ve Bordo-Mavililer yine ikinci golü yedi. Dedik ya, aynı Basel maçındaki gibi! Devamında stattaki uğultular, tribünlerdeki kafa karışıklığı ve bolca ıslık... Trabzonspor tarihinin en pahalı kadrosu, kötü performanslarına bir yenisini ekledi ve tek tutunacak dal olan Akyazı’daki 726 günlük kaybetmeme serisi de bitti. Üstelik de ligin son sırasındaki takıma karşı!

Yanlış planlama

Elbette takımın hocası sahaya girip, net pozisyonları gol yapmayacak. Trabzonspor’da bitmek bilmeyen bir son vuruş beceriksizliği veya şanssızlığı var. Ancak genel tabloya bakıldığında; önemli maliyetlerle kadroya katılan 13 yeni transferin hemen hemen hiçbiri vasatı aşamadıysa, burada kadro mühendisliği olarak da planlama anlamında da ciddi problem var demektir. Artık bunu kabul edip, radikal kararlar almak gerekir.