Bir arkadaşa bakıp çıktılar

İklimi zor bölgenin kardeleni gibiydi Sivasspor. Çok göç veren, birçok şehirde kendi topraklarından daha fazla nüfusa sahip olan Sivaslılar, yakın zaman öncesine kadar öyle büyük mutluluklar yaşamıştı ki, Süper Lig’den 1.Lig’e gerilemek onlar için rüyada görülse inanılmayacak bir durumdu. Fakat oldu. Sivasspor, Şampiyon Ligi ön elemesi oynadığı dönemlerin ardından Süper Lig’e veda etti. Böyle hayal süreçlerin ne kadar zor olduğunu, alt lige düştükten sonra çıkmanın güçlüğünü bildiğim için Sivasspor’un yaşayacakları da doğrusu merak konusuydu. O kadar çok kötü örnek vardı ki, büyük destanlar yazıp ardından amatöre kadar düşen... Sivasspor onlardan biri olmadı. Devam ettiler yollarını ve bir de slogan buldular, son derece sempatik; “Bir arkadaşa bakıp çıkacağız.”

Favoriler yolda değişti

Öyle de yaptılar. İyi bir kadroları vardı ama çalkantılar yaşadılar, hoca değişiklikleri kaçınılmazıydı bu ligin, onların da başına geldi. Son olarak dümene Samet Aybaba geçti. Deneyimiyle derledi, toparladı. Kadro zaten neredeyse Süper Lig ayarındaydı. Ancak öyle zannediyorum ki, son yılların en ciddi ilk 2 kapışmalarından birine sahne oldu TFF 1.Lig... Eskişehir, Göztepe, Adana Demir, gibi favoriler vardı ama sadece Es Es, dün son düdüğe kadar o yarışın içinde kalabildi.

Bu maçın duygusu başka

Dün özelinde bir şey söylemek yersiz olur. Sivas şöyle oynadı, Adana Demir bunu yaptı diye. Çünkü bir taraftarı ‘şampiyonluk’ diğer yandaki ‘kümede kalma’ stresini anlamak gerekir. Teknik taktik kadar çelik gibi sinirlere de hakim olmak lazımdı. O nedenle çok pozisyondan ziyade çok kontrollü bir maç ortaya çıktı ve son düdük çaldığında Sivaslılar sahada Eskişehir’den gelecek sonucu beklemeye başladı. Ve Sivasspor’u tekrar Süper Lig’e taşıyan haber çok gecikmeden geldi. Yiğidolar birkaç sezon Süper Lig’de kalmayı son anda garantileyip yola devam etse 1 yıllık 1.Lig deneyimi kadar ders alamazdı. Artık çok daha farklı bir yapılanma olacağı kesin.