Yiğidi öldür hakkını yeme

Aslına bakılırsa ilk yarıdaki ‘Fırtına’, ikinci bölümde yerini ‘rüzgara’ bırakmasaydı ve bu puan toplama işi genele yayılsaydı o zaman tüm camia mutlu bile olabilirdi...
Çünkü ideal 11’indeki (Hüseyin, Serkan, Yattara, Umut hariç) 7 oyuncusu yeni, Avrupa’yı unutmuş, havası dibe vurmuş takımın sıralamada liderin 6, takipçisinin 5 puan gerisinde yer alması 7 hafta kala dövünülecek değil, coşkuyla peşinden gidilebilecek bir tablo tablodur.
Evet, bu takım zaman zaman en çok bizler tarafından eleştirilmiştir ama şimdi umutsuzluk zamanının olmadığını ise yakın tarih söylemektedir.
En son 2004-2005’te camiasını ‘heyecanlandıran’, ‘gönüllerin şampiyonu’ olan ve üstelik genellikle ‘başarılı’ sayılan Trabzonspor, 3 sezon sonra potadadır, şampiyonluk kovalamaktadır.
Asıl ‘umut’ olması gereken tablo ise 27. haftalar itibariyle daha net görülebilmektedir...

Enseyi karartmayın
O sezon ligi kıl payı ikinci olarak bitirip Devler Ligi vizesi alan Trabzonspor, 27. hafta sonunda zirvedeki Fenerbahçe’nin tam 9 puan gerisinde.
Yani bu sezon o dönemin 3 puan önünde!
Yani Bordo-Mavililer şu an itibariyle ‘son yılların övünç kaynağı’ 2004-2005’i de sollamış durumda.
Elbette bundan sonra da eleştirilmeli, hatalar söylenmeli. Ama yarışın şimdi yeniden başlayacağı düşünülüp enseyi karartmamalı!
Bu sezon Trabzonspor için Şampiyonlar Ligi’nin de önemli bir futbol ve ekonomi başarısı olacağı, kadro ve heyecan devamını, transferde rahatlığı sağlayacağı da unutulmamalı.
Ha unutmadan bir not daha; Trabzonspor geçen sezonu 49 puanla bitirirken, şimdiden 50’yi gördü!