Açılın ağır abiler geliyor!

2. yarı Bursa geriden geldi Ertuğrul Sağlam’ın gençleri geceyi aydınlattı. Ligimizde oynayan 20 yaş ve altındaki futbolcuların sayısı bir elin parmaklarını geçmezken 17’lik Batuhan ile 18’lik Okan’ın F.Bahçe karşısında boy göstermesi Bursa’nın en büyük artısıydı.

Maç, Ziraat Türkiye Kupası temposunun hayli üstünde oynanırken bardaktan boşalırcasına yağan yağmur zemini ağırlaştırdı. Oyunun tıkandığı anda Aykut hoca da çareyi mahallenin ağır abileri Sow ve Baroni’yi çağırmakta buldu. Salih ve Krasiç’in yumuşak kaldığı zeminde Sow ve Cristian Baroni’nin diriliği F.Bahçe’yi çamura saplanmaktan kurtardı.

İki hoca arasındaki 'Kocaman' fark!

Dün gece Bursa’da heyecanlı bir 90 dakika oynandı ama benim aklım hala Trabzon’da oynanan 1461 maçındaydı.

Şimdi size iki kariyerli teknik adamdan bahsedeceğim. İkisinin de buluşma noktası Fenerbahçe. Ama aralarında hiçbir benzerlik yok, bilakis dağlar kadar fark var.

Hafta sonunda 1461 Trabzon ile deplasmanda karşılaşan Fenerbahçe’nin Teknik Direktörü Aykut Kocaman’ın yüzünde sitem dolu bir acı belirdi. Zira başına yabancı bir cisim isabet etmişti. Tribünlere dönüp sitem dolu bir bakış attı Kocaman. Kurşun kadar etkili bir bakıştı. İçinde sitem, insanlık, dürüstlük ve ağır dersler barındıran bir bakış...

Kocaman’ın bu vakur tavrını görünce 14 yıl öncesine gitti aklım ve Otto Bariç’i hatırladım. Hani şu Avni Aker’deki meşhur Türkiye Kupası çeyrek final maçı. 1998 yılının şubat ayıydı. İlk maçı F.Bahçe, kendi sahasında 2-1 kazanmıştı. Bu skorun avantajıyla Trabzon’a gelmişti Sarı-Lacivertliler. Maçın 55. dakikasında Trabzon, Hırvat oyuncusu Vugrinec ile golü bulunca oyunun psikolojik üstünlüğünü ele geçirmişti. Üstüne bir de 68’de Uche kırmızı kart görünce tur kanatlanıp uçuşa geçmişti Trabzon’a doğru.
Dakikalar 76’yı gösterdiğinde Fenerbahçe yedek kulübesinde garip birşey yaşandı. Teknik Direktör Otto Bariç yerde acı içinde kıvranıyordu. Sonraları anladık, üzerinde kalın bir palto olan Bariç’in sırtına bir taş gelmişti. Fenerbahçe’nin sahadan çekilmesiyle sonuçlanan olayların ardından Sarı Lacivertliler hem turu hem de gelecek sezon ki kupa hakkını feda etmişti.

İşte iki hoca ve iki farklı tavır. Şayet Kocaman da teatral bir performansla kendini yerlere atsa ortalık savaş alanına dönebilir, futbolun demlenmeye çekildiği devre arasında yine tribün terörünün hortladığı üzerine açık oturumlar yapardık. Aykut hocanın bu vakur tavrı Trabzon’un cezasına engel değil tabii ki... Görüntülerden yine ceza alacaklar. Ama biz futbolda şiddeti önleyeceksek Kocaman gibi karakterlerin sayısının artması için kafa yormalıyız. Düzgün, dürüst ve popülizmden uzak gerçek centilmenlerimiz olmalı ki tribünlerin ateşini düşürelim. Futbolun yozlaşmasını kendine dert edinen gerçek futbolseverler adına teşekkürler Aykut hoca...

Serkan Akcan