Ali İsmail Korkmaz

Üç orta saha oyuncusu var sahada. Ne var ki, Topal’ın savunma görevi dışında, üçü de yok oyunda yaratıcı anlamda. Holmen bir gün önce gelip sahaya çıkmış bir yabancı kıvamında, Kuyt gole rağmen eski formundan uzak, Sow hem etkisiz hem de şanssız bir akşamında. Caner sadece takımının değil, sahanın da en iyisi ilk yarı tamamlandığında.

İkinci yarıda orta alandaki mücadele dengelense de, misafir takım daha etkisiz kalandı yaratıcılık konusunda. Kuyt, kötü bir akşamda bile takımını iki kez öne geçirebilecek fırsatı yakalasa da kullanamadı, çok kötü vuruşlarla. Sow bu yarıda mecburen oynatılan oyuncu olarak yer aldı sahada. Çünkü bırakın yerliyi, yabancı bir forvet alternatifi bile yoktu artık Fenerbahçe’nin kenarda.

Tarık, Aytaç, Özgür, Hürriyet, Egemen ve Caner’in sanki biraz daha öne çıktığı ve hak eden tarafın kazandığı, mücadeleye rağmen hem sahada hem tribünde dostça geçen bir maç oldu.

Asıl konumuz futbol da olsa, Eskişehir’de insanlıktan nasiplenmemiş canilerin katlettiği Ali İsmail Korkmaz’ı anmadan olmaz, “Daha 19 yaşında, düşlerinde özgür dünya. Öptüğü çubuklu forma, yaşayacak anısında. Ali İsmail Korkmaz, Fenerbahçe yıkılmaz”