Kahya sanki!

Üstelik düdüklerin çoğu da hatalı! Bu nedenle saha içi güveni ve saygıyı da kaybetti. Herkes her şeye itiraz etti, o da kartlarıyla sözde durumu idare etti!

Fenerbahçe üç kez Stoch, dördüncü kez Caner’le olmak üzere, yedinci kez aynı kadroyla mücadeledeydi. Diğer on kişi ve sistem aynıydı yani. Bu, azımsanacak bir istikrar değil. Buna rağmen Sarı-Lacivertliler ilk yarı boyunca ilk kez bir arada oynayan bir takım gibiydi! İlk 45 dakika, kısa kalan, aşırı giden paslar ve hiç kullanılmayan sağ kanatla pozisyonsuz geçti. 5. dakikada gol atan Baroni, 19’da attırarak hatasını telafi etti! Evet, Belediye’nin golü 19. dakikadaydı, başlama vuruşu 22’de yapıldı, ilk yarı sadece 1 dakika uzatıldı ve bitti!

Vasat altı Topal’ın çıkıp, Sezer’in girmesi çok doğru bir tercihti. İkinci yarının başlarında önde basmaya başlayan Sarı-Lacivertliler 60. dakikaya kadar bir çok pozisyon üretti. Sonra savunmaktan başka bir şey yapmayan Belediye ve ağır oyunu seven kahya nedeniyle hızı kesildi! Krasiç, Hasan Ali tercihi de yerindeydi. Tam formunda olmasa da, sonuçta Krasiç her rakip için büyük bir tehditti!

19. dakikadan itibaren Baroni’siz, bir kişi eksik oynayan ev sahibi, 15. köşe vuruşunda Bekir’in golüyle sevinebildi. Oysa, eskiden ‘15 korner, 3 gol’dü Fenerbahçe için! Değil mi!