Kıs kıs gülecekler

Kanatları ikili ve kimi zaman üçlü kademelerle Ümit-Tuncay, Serkan-Mehmet ikililerinden koruyan, ilk hamlede ve sağlam basan, öncelikle Alex’i döndürmemeye kararlı, fizik gücü yerinde, hızlı oyuncusu fazla Vestel Manisaspor, ilk devrenin iyi savunanıydı.Daha önceki birçok maçta olduğu gibi, sahanın ilk 60-70 metresini rahat kullanan Fenerbahçe, rakip ceza sahası çizgisine yaklaştıkça etkisini yitiriyordu yine. Appiah, formda Aurelio’nun yanında ve çok istediği yerde sağ ayağını kullanırken idare eder vaziyette, solunu kulanırken dağınıktı.. Ve geçen sezonun ilk yarısından bu yana olduğu gibi, istisnalar hariç yararsızdı takımı için.İkinci devrede de değişen fazla bir şey yoktu sahada. Sadece Vestel biraz daha geride kabulleniyordu, kaderini. Kaderi, İsmet Arzuman, elleri bağlı Zico ve Deivid’di Manisaspor’un. Ümit’ti, Tuncay’dı, Alex’ti, sonradan oyuna giren Tümer’di. Kaderi, Serdar, Serkan, Lugano ve 10 puanlık oynayan Aurelio olsaydı eğer, puan kalmazdı misafire evine götürecek.Geçen sezon Denizli’de yıkılmış gibi görünen, aslında şampiyonluğu Manisa’da bırakan kadro, bu kez Kadıköy’de bıraktı, 100. yıl şampiyonluğunu.. Ve yine Vestel Manisaspor oldu, bitişi haber veren.Ya bu futbollarıyla Beşiktaş ya da bu Galatasaray olacak yine şampiyon. Kıs kıs gülünecek, başta Aziz Yıldırım olmak üzere, Fenerbahçeliler’e. Gülen haklı olacak kesinlikle. Hak etmeyenler, pazarlık masasına oturacak sezon sonunda. Sonra yaz tatiline çıkacaklar taze banknotlarla. Olan yine Fenerbahçeli’ye olacak. Kıs kıs gülecekler; ya bu futbollarıyla Beşiktaşlılar ya da bu Galatasaraylılar...