Kutlu olsun!

Sol kanat kaput! Arkada Andre, önde Caner.. İkisi de teknik, çalım özelliği bulunan ve gerektiğinde fuleli adımlarla rakipleriyle arayı rahatça açabilen futbolcular. Ne var ki tık yok, kaput sol kanat...

İki miskin, güvensiz adam görünümünde soldakiler. Teknik direktörleri mi verdi bu korkak rolü onlara, yoksa halleri, cesaretleri mi yok ileri-geri çalışmaya bilinmez.

Ancak şu bir gerçek ki, Gökhan Gönül’ün müthiş çabasıyla ayakta kalan tek kanatla bu iş yürümez. İster Niang’ı al, ister Klose’yi, ister Messi’yi fark etmez!

Stoch’un yokluğunda, sol kanat da olmayacaksa, rakip kim olsa, kaç kişi oynasa, Fenerbahçe’yi durdurmakta pek zorluk çekmez...

Ya, Baroni balonu! Maç bitmek üzere, adamın iki metre önünde bomboş duruyor ve topla buluşup boş kalenin dışına atıyor topu rakip oyuncu, bizim ağır aksak, boş alan bekçisi, aval aval bakıyor.

Ne sağlam bir mücadele ne top çalma, atak kesme ne de yaratıcı bir pas üretme! Al gülüm, ver gülüm, zamanını geçirmeye devam ediyor, Cristian efendi! Kimse de sesini çıkarmıyor, kulübeden.

Her daim ilk onbirde yeri hazır, neredeyse her 90 dakika sahada!

Eğer Aykut Kocaman, kendisi beğenip aldırdığı için ısrar ediyorsa bu oyuncuda, garip ve ayıp bir durum valla!

Yanında da Selçuk olunca gölge takipçisinin, bir de Emre olmayınca, bir de Alex yine vasat maçlarından birini oynayınca; eh daha ne olsun! Tek farklı yenilgi zafer olarak algılansın, bayraklar dalgalansın, Fenerbahçeliler’e kutlu olsun...