Olur böyle vakalar!

Servet’in yokluğu ve onun yerinde oynayan Deniz’in yetersizliği, kalemize neredeyse attığı gol kadar gelen Manchester’ın dün akşamki en büyük şansıydı. Kalede ise, özellikle Şampiyonlar Ligi için alınan, ancak oluşan her tehlikeyi filelerden çıkaran Rüştü faktörü vardı. Fatih de çok kötüydü, ancak kesinlikle suçsuzdu. Ona, Gençlerbirliği maçında bile antrenman şansı tanımayan Daum yüzde yüz haksız ve hatalıydı.. Ve uluslararası tecrübesine güvenilen Hooijdonk ne yazık ki, kelimenin tam anlamıyla umutları boşa çıkardı...Bir de, aslında hezimetle sonuçlanmaması gereken oyunun kader anları vardı. 27. dakikada Alex’in attığı kornere sağ taraftaki yardımcı “top dışarıdan döndü” diyemese, skor bir dakika sonra 0-3 değil, 1-2 olacaktı. Carroll, Alex’in müthiş şutunu kazayla önlemese ya da dönen top fazla yükselmeyip Nobre’nin önüne lokum gibi düşse, skor bir dakika sonra 2-5 değil, 3-4 olacaktı...Evet ilk yarıda 3-0 geride kalan Sarı-Lacivertliler, çoklarının hayallerini yıktı. Ancak ikinci yarıyı 3-2 geride kapayan Fenerbahçe’nin mücadelesi, temposu ve isteği, ona inanmak isteyenler için küçümsenemeyecek bir ışıktı...