Sambacılar şampiyon

Çimler uzun ve kuru, top yavaş bu nedenle İzmir’de. Fenerbahçe için bulunmaz nimet bu yavaşlık veya ağırlık. Fazla zorlamaya, kasmaya gerek duymadan, yan yana, yana yana, çok daha rahat oynayabilirler böylece. Ne var ki, onu bile yapamıyor Sarı-Lacivertli formalı lider (sonra şampiyon). Onbinlerin Bursa’dan gelen golleri müjdelemesi bile itici bir güç değil sambacılar için, belki stresten! Yavaş, ağır, çağ futbolunun oldukça gerisinde, sinir bozacak kadar sakin. Rakip sahada baskı masal, hücum üstünlüğü hayal, sezon başından bu yana olduğu gibi güzel futbol hep hikaye.Yattara’ya kenetlenmiş liderin savunması, ilk yarı boyunca Gökdeniz’in ataklarında biçare. Yattara’ya kilitlenmiş ancak, o da duran toptan kafa golü buluyor, ne çare!Zico, Alex ve ille de Deivid; sambacıları Fenerbahçe’nin. Zico seyirci kenarda, ancak iyi insan. Önceki maçlardan deneyimliyiz; Alex’in yapabileceği en iyi şey böyle önemli maçlarda hiç olmazsa penaltıyı düzgün atmak. Onu bile yapamıyor iki numaralı sambacı. Üç numaralı ise, galibiyeti getirecek golleri kaçıran adam olmasına rağmen, şampiyonluk golünü atıyor ne ilginçtir ki!..Ve Sivas’tan “Gürhan gol attı son dakikada” haberi geliyor. Yani, Fenerbahçe şampiyon...Bırakın Tuncay’ı, Serdar’ı, Semih’i, tribündeki onbinleri, televizyon başındaki milyonları, Aziz Yıldırım ağlıyor. Düz, dik, sert, çoklarına sevimsiz gelen, en önemli Fenerbahçeli ağlıyor...100. yılında şampiyon diye sambacı futbol takımı Fenerbahçe’nin, gece gündüze, sevinç gözyaşına karışıyor ülkenin hemen her yerinde. Futbolun artıları, eksileri, eleştiriler, “Ah”lar, “Vah”lar yerini tura ve gurura bırakıyor; gelecek sezona kadar...