Süper Lig golü!

Hiç ezilip, büzülmeyen... Arzulu, dinamik ve başı dik... Fatih Terim’in sahaya çıkardığı onbirle vurgulamak istediği gibi oynayan ve pozisyon bulmak için çabalayan... Seyreden ve özellikle gönül verenlerin kaybetse bile gurur duyabileceği... Onlarla birlikte ‘Hop’ oturup, ‘Hop’ kalkılacak... Keyif, heyecan, endişe, umut ve daha ne varsa adrenalin içeren, birlikte yaşanacak bir takımdı sahadaki.
İbrahim ne kadar ‘deli’ ise, Volkan da ondan aşağı kalacak gibi değildi. Emrelerin aşığı da, boğazkeseni de, yine son damlasına kadar terlerinin mücadele verdi. Tuncay ne kadar Mehmet ise, Marco da aynen öyleydi. Bir de; Semih ya da sonrasında daha uygun pozisyondaki Nihat ve çok çok daha iyisindeki Arda, gol çizgisini geçebilseydi...
Tabii ki, Arda ve Gökhan Gönül daha fazla üretmeliydi. Üstelik, birinin arkasında İbrahim, diğerinin önünde Tuncay, son derece verimliydi. Kanatlar yani; daha çok üretmeli, rakibi daha fazla meşgul etmeli, sonuna kadar tüketmeliydi...
Belki Semih ilkonbirde başlamamalı, sonradan girmeliydi. Ancak, en önemlisi, bu kadar başa baş bir oyun oynarken, böylesine, klasik bir Süper Lig golü yenmemeliydi! Xavi sağ taraftan serbest vuruşu atarken, tabii ki en tehlikeli yer altı pasın ters (arka) köşesiydi.. Ve ne yazık ki, o köşede topla rahatça buluşup golü attırdı Ramos...