Yine fark olurdu

Gol ise, ya rakiplerinin büyük bir hatasından veya anormal ani bir ataktan gelirse gelir gibi bir garip taktikti işte! İyi de, ya senin oyuncuların o kalabalıkta ceza sahası içinde hata yaparlarsa? Ki, yaptılar bir kaç kez ve sonunda Kuyt da böyle bir hatadan yararlanıp attı golü. Ne yapacaksın şimdi, iyice yoruldun da! Rakip topla oynayıp, her dakika biraz daha hırs ve güven kazanıp üzerine gelirken bir şey üretmezsen, gol yedikten ve o anlarda bir de yorulduktan sonra dağılıp gitmez misin?

Gerçekten de dağıldı Gençlerbirliği yediği golden sonra. Sarı-Lacivertliler biraz daha dikkatli ve özenli olsa yine büyük bir farkla ayrılırlardı sahadan. Gökhan’ın etkisiz olduğu akşamda, Caner maçın başlarındaki tutukluğunu attıktan sonra rakibine bariz bir üstünlük kurdu Sarı-Kanaryalar. Webo ve Sow’un vasat oyunlarına rağmen, Alves, Egemen, Caner, Topal ve Kuyt’ın mücadeleleri yetiyordu bu üstünlüğü kurmaya. İkinci yarıda Alper de daha etkili oynayarak devreye girince, futbolun alışık olduğumuz bir sürprizi olmadıkça, belliydi liderin kazanacağı. Bu sezonki fizik güç ve ciğer üstünlüğü, Fenerbahçe’nin bir çok rakibe karşı en önemli avantajı. Meireles’e değinmeden geçmek olmaz tabii. Uzun zamandır ilk kez tam randımanla ve iyi oynarken, fiziği buna itiraz etti. Nerede yıllar öncesinin yılmaz oyuncusu, nerede Fenerbahçe’deki!