Golcü yoksa!

Maça iyi başlayan ve oyunun her bölümünde kontrolü elinde tutan takım Fenerbahçe idi. Steaua Bükreş takımı beklentilerimden çok uzaktı. Ne mücadele güçleri var ne de üst düzey pas yapabiliyorlar. Bir tek kaleci Zapata, diğerleri Türkiye’de forma giyemez.

Dos Santos kaçırdıklarını atsa ilk yarı skor 3-0 olurdu. Orta alanda Cristian hariç, Emre, Topuz, Hurmacı iyi oynadılar. Nitekim Emre-Hurmacı-Carlos pas üçgeninde, bu güzelliğe son noktayı koyan Kazım’ın golü kaçan gollerden sonra bize ‘oh be’ dedirtti.

Golden sonra kendi alanına çekilme hastalığı sürüyor. Bu da Fenerbahçe’nin Bükreş takımına 3 net gol pozisyonu vermesine sebep oldu. Daum hâlâ buna çare bulamadı.

Defansta Lugano ve Bilica inanılmaz hatalar yaptılar. Ne adama yakınlıkları, ne de kademe anlayışları iyiydi. Allah’tan Volkan gole izin vermedi. Hafta sonundaki derbide bu zaaflar her iki takımın da handikapı. Çok gollü bir derbinin bizi bekliyor olması kaçınılmaz.

Maçın hakemi McDonald hem tarafsız maç yönetimi, hem de pozisyonlara yakın olması sebebiyle beğeniyi hak etti.

Bu maçın bize verdiği en büyük ders ise; takımda golcü oyuncu kimliğinde kimse olmayınca golü bulmakta her geçen dakika zorlanıyorsunuz. Alex, Güiza ve Semih gibi golcü oyuncuların takımda eksiklikleri ciddi anlamda hissedildi.

O yüzden dünyada, futbolda istatistiğin tek geçmediği oyuncular golcülerdir. Maç boyunca aksiyon sayıları ve yaptıkları teknik hareketler çok az olsa da bir golle her şeyi unuttururlar.