Golcüsüz olmuyor!

Süper Lig’de ikinci yarı başlamadan önce iki takım da bir anlamda kendilerini test maçına çıkmıştı. Ev sahibi, Ziraat Türkiye Kupası’nda fazla iddialı olmamasına rağmen bir prestij mücadelesi peşindeydi. Hafta sonundaki Fenerbahçe maçını düşünen Mehmet Özdilek, Tita, Erkan, Yenal, Ali Turan, Uğur İnceman gibi kozlarını dinlendirmeyi tercih etmişti. Galatasaray ise tek hedefi olan kupada, en azından bir beraberliğin yettiği karşılaşmada, o bir puanı alma hesaplarıyla sahaya çıktı.

Sarı-Kırmızılılar, ilk yarıda orta alanda Sabri, Ayhan ve Culio ile oyunu iki taraflı oynamaya çalıştı ancak Antalyaspor karşısında fazla pozisyon bulamadı. Sadece uzaktan şutlarla kaleyi yoklayan Galatasaray’ın, rakibin etkili direnci karşısında fazla bir şey yapamadığını gördük. Antalyaspor’da yeni transferleri görmek isteyen Mehmet Özdilek, yine de savunma ağırlıklı bir futbol oynattı. Bu bir anlamda ‘Hafta sonu ilk 11 değişebilir ama Fenerbahçe maçının taktiği değişmez’ mesajı gibiydi.

Aslında dün gece Galatasaray’ı izlerken ‘Ya rakipte Tita oynasaydı neler olurdu’ demekten kendimi alamadım. Üstelik Serkan Kurtuluş’un çift sarı karttan kırmızı kartla oyun dışına çıkması, ister istemez son 30 dakikada konuk ekip adına işleri zorlaştırdı. Sabri’yi orta alandan savunmanın sağına çeken Hagi, galibiyeti bir kenara bırakıp beraberliği garanti altına almayı denedi. Özdilek de, eksik rakibine karşı bu defa savunmadan hücum futboluna geçti ve oyuna Veysel gibi hava toplarına hakim bir ismi sokarak galibiyet aradı. Ancak 10 kişi kaldıktan sonra Galatasaray’ın daha haddini bilerek ve akıllı bir futbolla, topu daha çok kenarda tutarak başarılı bir son bölüm oynadığını söyleyebiliriz.

Sonuç olarak, dün geceki maç ikinci yarı için Galatasaray’da gerçek bir golcüye ihtiyaç olduğunu çok net olarak gösterdi. Bu iş, Pino gibi Kazım gibi yetenekli kanat oyuncularıyla olmaz. Bu, sadece geçici bir çözüm olur. Eğer Baros sahada olsaydı, Arda da Kazım da Culio da gol atmayı değil attırmayı düşünecekti.