Yıkıldık...

Hani yenildik ama ezilmedik diye bir deyim vardır futbolda... Ne yazık ki hem yenildik, hem de ezildik. Biliyorum, bu yenilgiye kıs kıs gülenler var, ‘Bekliyoruz’ diyenler... Bizim tarzımız değil bu, düşene de bir tekme vurmak. Ama dost acı söyler. Bu takım eğer Şampiyonlar Ligi’ne kaldıysa, güçlendirilmesi gerekirdi. Tam aksine güç kaybetti ve hazırlık kampında soru işaretlerini beraberinde getirdi.
Brüksel’de bu soru işaretlerinin yanıtlarını aldık. Doğrusu, ben daha ilk yarıda Bülent Uygun’dan bir hamle beklerdim. Ancak hocanın düşüncesi dedik, saygı duyduk, bekledik. Rakibin oyuna hızlı başlayacağı ve sonuca erken gitmek isteyeceği belliydi. Bu noktada A planınız tutmazsa, B planı hazır olmalıydı. En azından orta alanda Mbemba yerine istikrarlı ve güçlü bir isim olan Murat Sözgelmez tercih edilebilirdi. Zaten zafiyet içindeki savunmanın kanatlarına yük binince çöktü ve ilk yarının 3-0 bitmesine sevindik.
Anderlecht’in iki silahı var: Biglia ile Boussoufa... Sivassporlu futbolcular bu iki ismi durdurmak için hiçbir şey yapmadılar. Biz tribünde, onlar da sahada izlediler. Maçtan 1 gün önce savunma yapacağımızı söyleyen Bülent Uygun’un takımı farklı oynadı. Hem savunmadan vazgeçip, hem de hücum yapamazsanız bu duruma düşersiniz.
Sivasspor adına yorum yapmaya gerek yok, futbol adına hiçbir şey yapamayıp, kaybettiler. Son sözüm Sivasspor yönetimine... Kulübü borçsuz yönetmek güzel, ancak başarı olmayınca bir anlam taşımıyor. Bu nedenle transfer döneminin devam ettiği şu günlerde, takımın nokta isimlerle takviye edilmesi gerekiyor.