Buruk’tan Jesus çıkmaz!

Galatasaray sezon başından bu yana iz bırakabildiği çok az 90 dakika oynadı.
Kulağa itici geliyor ama işin aslı böyle.
İç sahada 20-30 dakikalık tempolu ama final dakikalarını ecel terleriyle bitirdikleri maçları hatırlayın. Tek farklı skorlarla.
Deplasmanda kazanabilme kabiliyeti lideri bu konumda tutabilen ayrıcalıktı.

Son yıllarda kronikleşmiş dış saha sendromunun üstesinden Okan Buruk’la gelebilmişlerdi. Kadıköy de buna dahil.
Konya’ya kadar. Okan Buruk, milli araya girerken Jesus olma cesaretini gösterene kadar hatta!
Elbette Buruk, ‘Jesus’a nasıl meydan okurum’ diye geçirmemiştir aklından. Her 11’i sürpriz olan, yarım asrı futbolla geçmiş bir markayla ispat çabasına girişmeyecek kadar akıllı bir teknik adam neticede.

Yaptıkları ise öyle değil. Jesus’un karizmasının sarsıldığı günün ertesinde böyle bir kadro macerasına atılmasının sebebi anlaşılır değil.
Birlikte oynayan oyuncu grubunu bozarak sahaya ayak basışı, anlaşılır değil.
Kaldı ki, kadro tercihi stabil kalsa da bu oyun ve işlevsellikle de dün geceki yenilgiden kaçamayabilirdi.
Sorun, Okan Buruk’un final haftalarına girilirken denemeye çalıştığı ya da çalışacağı işlerin tribünü tedirgin etmesi.
Akhisar ve Başakşehir maceraları takdir ötesi. Ama aynı işleri Galatasaray’da yapamayacağını bilmeli.

Kaçacak şampiyonluğun faturasını ödeyecek tek kişi Okan Buruk!