3-5-2...

Bana göre bu turnuvada son sekize kalan takımlar elenip katılamayanlara göre daha şanslı, aynayla yüzleşme adına. Neden derseniz en yararlı idman bile, maçı geçemez üstelik bu maç gayri resmi değilse daha da iyi. Özellikle en büyük hedefinin ligde şampiyonluk olduğunu düşünürsek, Galatasaray için bu turnuva Şam'da kayısı. Mancini'de böyle düşünüyor ki sürekli farklı bir kadro ve değişik taktikler. Melo'nun son adam oynaması, 3 - 5 - 2 ya da 4 - 1 - 4 - 1 gibi varyasyonlar...

Yalnız Fanatik Tv de taraftarların dertlerini dinlediğim Medya Cafe adlı programda İtalyan teknik adamın 3 - 5 - 2 taktiğini uygulaması onları tedirgin etmiş ki sürekli eleştiriler bu noktada da birleşiyor. Zaten Avrupa'da elit takımlar arasından sayarsak bu sistemi uygulayan 2 takım var biri Juventus diğeri de Galatasaray. Göreceğiz, hayırlısı diyelim geçelim maça.

Yine farklı bir onbir konuk takımdan Elazığspor önünde. Yeni transferlerden Umut kadroda hiç fena değil. Karar vermek için erken biliyorum ama balık baştan kokar misali tabi olumlu olarak, ben sevdim genç oyuncuyu. Kendine güveni, arkadaşlarıyla uyumu olumlu. Bu kez Mancini'nin göz bebeği Ceyhun son adam, Melo alıştığımız kendi yerinde. Aydın'ın sakatlanışı, pozisyona girdiği rakip takımdan arkadaşı Serdar'ın gözyaşları kelimelerin bittiği yer. Helal sana Serdar helal. Hani derler ya adamın önde geleni diye, sen dibisin be Serdar Özkan. Aydın'a da büyük geçmiş olsun. Hep eleştiririz ama bu başka içimiz yandı. Aydın'ın sakatlığı sonrası bir başka transfer Salih oyunda. Bu oyuncunun da Umut'tan kalır yeri yok. Onunda kendine güveni tam. Kaçak güreşmiyor ve cesur. Mücadelesi bol, koşanı çok, pozisyonunu kıt bir ilk 45'ti. Aydın'ın da sakatlığını katarsak sonuçta keyifsizdi...

İkinci yarı Elazığspor 'un baskısı. Önce Serdar Güller in yüzde yüzlük pozisyonu Aykut 'un kurtardığı. Bir dakika sonra penaltı, Riera 'nın gereksizliklerinden. İspanyol oyuncu istenmediğini biliyor neden bu ısrar. Dikkat edin sürekli faul yapan kimliğinde bir krampon. Eyvallah rotasyonda, buna duvara bıçak çekmek denir. Anlaşılmaz. Bir sözümüz de Drogba'ya . İki maçtır yaprak kıpırmadamıyor desek yalan olmaz performansını matematiğe vurursak dünya yıldızının. Sakatlıktan sonra bir türlü kendine gelemeyiş. Başta demiştik bu tür maçlar lige hazırlıktır diye. İstanbul 'a dönüş pek keyifli olmadı. Aslına bakarsanız bu sonuç benim için sürpriz değil. Yıllardır görüyoruz, uzun kamp dönemlerinin son günü bu tür sonuçlar beklenir özellikle büyük takımlar adına. Hasret başlar, sinirler bozulur, adaleler çekilir. Tabi mazaret değil. Yalnız Burak Yılmaz 'ın aldığı kırmızı kartı ben çözemedim hem de direk. Son olarak Okan Buruk ve ögrencilerini tebrik ediyorum sonuna kadar galibiyeti hak ettiler çünkü.