Aç ve tok

İzmir’in kavurucu sıcağı, yerini akşam serinliğine bırakırken, bu kez de kupanın ateşi sardı finale gelen taraftarları. Bir yanda bugüne kadar kupalarla haşır-neşir olmuş Beşiktaş, diğer tarafta tarihinde ilk kez final oynayan Erciyes. Bir anlamda aç ile tokun savaşı. Kadrolara baktığımızda Beşiktaş’ta çoktan olması gereken Bobo-Nobre ikilisi nihayet sahada. Demek ki Tigana’yı için korku dağları beklemiyor. Ama Erciyes’te durum farklı, bana göre bu takımın en önemli kozlarından Die, Bülent Korkmaz’ın yanında! Anlam vermek zor. Pazar sendromunu üzerinden atamayan Beşiktaş’ın kramponları, moralsiz ve isteksizdi. Ali Tandoğan ve Serdar Kurtuluş dışında eh biraz da Gökhan Zan diyelim, finalin farkında olan pek futbolcu yoktu. Türkiye’de en beğendiğim futbolculardan biri olan Koray, sahada yoktu adeta. Oysa Delgado’nun yokluğunda ona olan ihtiyaç her zamankinden daha fazlaydı. Tigana da bunu fark etmiş olacak ki! İkinci yarının başında oyundan aldı milli futbolcuyu. Bir başka hayal kırıklığı da sezon başının altın çocuğu Burak. İyi niyetine şapka, ama son vuruşları amatör şube. Ricardinho’ya gelirsek, tatile erken çıkmış edasındaydı. Maç gündüz oynansa, sıkılmadan malzemeciden bir de güneş yağı isteyecek. Yakışmadı.Biraz da Erciyes’ten bahsedelim... Beşiktaş’ın aksine ligdeki durumlarını rafa kaldırmışlar. Rakiplerinin gücünün farkındalar. Defanslarını kalabalık tutup, Beşiktaş’ın forvetlerine geçit vermemeye çalıştılar. Ama ‘Çanakkale geçilmez’ taktiği ile değil, oyunu çirkinleştirmeden, boylarının ölçüsünde. Zaman zaman, hatta son 20 dakika Mehmet Eren’in taşıdığı toplar, Lazarov’un gol için pusuya yatması, Kartal’ı epeyce rahatsız etti.9 bin 657 kişinin(!) izlediği maç, 120 dakikaya taşındığı zaman, toplu halde ‘Bittiğimizin resmidir’ dedim içimden. Öyle ya, futboldan başka her şeye benzeyen, adını tanımlayamadığım bu olaya yarım saat daha tahammül edecektik ki, uzatmanın ilk dakikalarında Bobo imdadımıza yetişti. Nefis golüyle geceye imzasını attı, kupayı İstanbul’a taşıdı. Her şeye rağmen, her iki takıma da bugüne kadar yaptıkları zorlu futbol yolculukları için, alkışalarımızı esirgemeyelim.