Günaydın arkadaşlar!

Kayseri değil, sanki Sami Yen. Sarı-Kırmızı renklerin cazibesi sanırım ‘in’ bu ilimizde! Ee, bir de büyük takım bu olsa gerek. Ölüsü kapalı gişe. Hasan Şaş ve Ümit Karan tek ayak cezalısı, gülmeyin ama gerçek. Saçmalık; Florya değil, Cibali karakolu! Yalanlamayın bari komik oluyorsunuz...
Hayret, iyi başladılar. Gözler ışıl ışıl, yüzler gülüyor. Anlamak mümkün değil. Adama sorarlar ‘neredeydiniz’ diye? Arda’nın seslenişi mi, Lincoln’ün uyanışı mı? Türk’ün aklı sonradan gelirmiş, herhalde Brezilyalı’nın da, anlamadık. Emre Güngör’ün katılımı defans için limon kolonyası ferahlığında, Emre Aşık ilk kez bu kadar rahat. Hakan Balta’dan oh, Ayhan’ın servisleri hoş, Mehmet Topal da eksik kalmıyor. Bülent Korkmaz ‘hücum’ demiş, inanması zor! ‘Böyle ol canımı ye’ demek geliyor içimden, hiç değilse beyin olarak. Sağdan soldan geliyorlar. Ankaragücü’nün tek sığınağı ofsayt taktiği, Mustafa hocamdan miras futbolumuza. İsmail Bouzid’in sahada olmayı canı çekmemiş belli. Öyle bir penaltıya sebebiyet verdi ki, kör gözün parmağı. Arkadan bir de kızarış, aman aman akıllara bir şey düşmesin kılıf arayanlara duyurulur, gazozuna maç dahi olsa. Baros’un penaltısı sonrası, kaçan goller tekmili birden. 3 puan geldi, ama UEFA’ya katılma hedefi yakışmıyor Galatasaray’a. Nereden nereye, sağolasınız smokinliler!
Şu ligde neler kaçırdığınızı maçtan sonra bir kez daha düşünün. Ben kendi kıymetini bilmeyen böyle bir takım daha görmedim. Geçen hafta Hacettepe’yi geçebilseniz, neler olacağının farkında mısınız? Sen mucize şampiyonluklara imza at, sonra bu mevsimde açıkta kal; abesle-iştigal. Şimdi anlasanız da çok geç, günaydın arkadaşlar...