Mayıslar onların...

Yemeden şükretmeyeceğin son 270 dakika, şampiyonluğa uzanan... İnisiyatif her şey ama her şey Floryalıların elinde. Ya olacak ya da tufan. Bu arada 4 yıldızlı tişörtlerin mevsiminden önce çıkması hata. Skandalı önleyen Ultraslan’a alkış, yanlıştan döndürdükleri için. Maça dönelim, son haftaların alışılmış 11’inde cezalı Muslera’nın yerine Sinan, son maçta jest ve mimiklerini kontrol edemeyen Emre’nin yerine ise Umut. Taraftar görevini yapmış Arena tıklım tıklım ve inanmış...

90 dakika tempo mükemmel üstü her iki takım adına. Buna rağmen yalancı pozisyonlar, heyecanı olan, skoru değiştirmeyen. Semih’e ayrı parantez, Ankara ekibinin ataklarında başrolde Semih. Doğru hamleler, yerinde kademe. Son dakika yaptığı hata hariç. Tabii Selçuk’un erkenden sakatlanarak oyunu terk edişi, merkezde fren yapması, kısa süren bunalım.

40. dakikadan sonra sahanın hakimi ev sahibi. Nedeni, bu ana kadar varını yorunu ortaya koyan Gençlerbirliği’nin enerjisinin tükenişi...

Sneijder’in imzası, Arena’da bir oh. Kulakları sağır eden bir gol sesi, yıldızlarla öpüşen adeta. Ama söylemeden edemeyeceğim Umut’a ceza sahası içerisinde yapılan hareketin adı yüzde yüz değil, binde bin penaltı. Halis Bey için susma hakkımı kullanıyorum. Son dakikalar inanılmaz, gitti geldi ve bitti. Yine 1-0.

Şampiyonluk yarışında en önemli aday Galatasaray demiştik. Nedenini de hatırlatalım bir kez daha; rakiplerinde Sneijder, Muslera, Burak, Selçuk, Melo ve dün akşam oynamayan Muslera gibisi yok. O zaman da zirvede Galatasaray’dan iyisi yok. Yani saklamaya gerek yok, bundan sonra sürpriz olması zor. Sanırım Mayıslar Galatasaray’ın. Sizce...