'O' nun adı...

Eskişehir’de buz kesen Galatasaray, üç gün sonra Arena’da rakibi “Acıların takımı“ Ankaragücü. Vicdanım bu konuda rahat. Gerek radyodaki programımda, gerek yazılarımızda Başkent takımını bu hale getirenlerin her fırsatta hatırını sorduk, utanmaları gerek fakat hala da göremedik bir yüzü kızaran! Yazık, hele böyle bir duruma düşen takımın futbolcularına kanca atanlara bin defa yazık. İşte o yüzden Turgut’tan vazgeçildi, ‘O’nun adı Galatasaray olduğu için. O yüzden Ultraslan karanfillerle karşıladı misafirini, “Dayan Ankaragücü“ yazılı pankartı yüreklerine koyarak. Helal olsun...
Hafta içi suaresi, statta yine hatırı sayılır kalabalık, üstelik hiç susmayan. Böyle bir günde takımdaki rotasyonu da doğruydu Fatih Terim’in, hem forma yüzü görmeyenlerin oynaması adına, hem de neyse, uzatmayalım... İki asist, duble golle başladı maç. İspanyol’dan servis, tat ve lezzet Gökhan Zan ve Emre Çolak’tan. Çaglar da beğenildi, bindirmeleri ve önünde oynayan Riera’yı şık göstermesiyle. Ne kadar çok Riera yazdık değil mi? Elde değil akşamın en iyi kramponu İspanyol, 3. golün imzasını da attı, Engin katkılı. Final Yiğit’ten...
Evet dünkü maçta saygının ön planda olduğu bir karşılaşma izledik. Az faullü, stresi olmayan ve bolca gollü. Kıstas değil tabi, rakibinin potansiyelini hesap edersek, ama puan farkının artması adına önemli bir kazanç, bu farklı galibiyet. Bugün futbolumuzun kader günü. Bakalım ne olacak. Açık oylama olursa yüzlere maske takılacak rezil olmamak nedeniyle, kapalı ise felaket, gerçek yüz çıkacak maskesiz el altından sinsice. 3 Temmuz’dan bu yana bıktık, usandık ne olacaksa olsun finalde artık, salt futbol konuşalım ama hiç sanmıyorum. Sizce...