Oh yahu...

Efsane sanatçı ve Galatasaraylı Barış Manço’nun notalarından “Unutamadım” melodisi kime? Yine taraftar için bir başka efsane olan arkadaşım, tribün efendiliğini her daim giyinen, rant ve avantaya karşı, Ultraslan’a büyük emek veren Alpaslan Dikmen’e. Layıkıyla anılıyor, nur içinde yat koca adam. 3 haftadır bereketli topraklar üzerinde kurak bir futbolla 3’te 3 yapan Galatasaray, Belediye önünde. Ne olur diye sorarsınız, yetti artık deyip “tahminim iyi olur” derim, iyi de oldu...

Gayet elit, hoş başladı ev sahibi tık, tık. Paslar adreste, pres kıvamında Pino’da rüştünü ispat durumu, o yüzden abartılı şahsi, ve Baros’tan deli performans yerinde duramıyor imzalar peşpeşe, en kalitelisinden, üstelik erken vakitte. Rijkaard’da sistem aynı, isimler değişik. Bu kez yine bir fantezi söz konusu, Aydın. Neyse Baros’un üçüncü eserinde (hem de ne eser) hafifte olsa katkısı var fazla sallamayalım. Serkan Kurtuluş’u es geçmeyelim, aferin sana. Ayhan ikinci baharında merkezin maestrosu, sana da helal. Misimoviç olacak kimsenin şüphesi olmasın. Haftaiçi TT Arena’yı görmeleri bir anlamda yasal doping olmuş sanırım, oyunu kirletmeye çalışan hiçbir krampon yok. Üçleyince acı bir fren sonucu Tum...

İlk kez eleştirmiyoruz çok şükür, çünkü ilk kez futbol var, pozisyon hatırı sayılı. Bugüne kadar olmayanların olduğu akşam Sami Yen’de. Az önce saydığımız kayda değer isimlere Servet ve Lucas’ı da ekleyerek Belediye’nin hiç yabana atılacak bir ekip olmadığını belirtelim. Bu galibiyet ile 4x4 yapan Galatasaray’ı artık yeni bir dönem bekliyor, aman abartmayıp, şişirmeyerek. Balonların patlamasına ramak kaldı da...