Sevginin gücü

Parreira’nın çalıştırdığı Fenerbahçe, Brezilya’nın Sao Paolo kentinde hazırlık kampı yaptı. Türkiye’de doğmuş, daha sonra Brezilya’ya yerleşmiş Süryani bir vatandaşımız takımın oteline geldi. Futbolcularla bol bol fotoğraf çektirip, imzalı formalar aldı. Gözlerinin içi sevinçten hem gülüyor hem de yaşla doluyordu.Sarı - Lacivertli ekiple son olarak Sivas’a uzandık. Uçakla Kayseri, oradan karayolu ile Sivas’a giderken, Şarkışla’da Gemerek’te kafilenin yolu kesildi. 100’lerce insan, soğuk, karanlık dinlemeden Fenerbahçe’ye sevgi gösterisinde bulundu. Sarı - Lacivertli renklere gönül verenler, futbolcuları görmek, onlara el sallamak için otobüsün etrafında kimbilir kaç tur attılar. Fenerbahçe kafilesi, otelin önünde de coşku ile karşılandı. Oyuncular, lobiye kendilerini güçlükle attılar. Fenerbahçe’nin ezeli rakiplerine oranla ayrı bir havası var. Bu, ülkemizde veya dünyanın herhangi bir yerinde de farklı değil. Sevgi, insanları birbirine kenetleyen, ülkelerarası barış ve dostluğun pekişmesinde ilk sırada yer alan bir etken. Yaşam kaynağı... Sevginin gücü, her kilidi açar. Böylesi sevgi yumağı ile çevrili olan Fenerbahçe’de, camianın içi de aynı mı acaba!..Fenerbahçe son yıllarda büyük hamleler yaptı. Tesisleşme, ürün satışı, ekonomik yapılanma gibi önemli cephelerde rakiplerine fark attı. Ama ne yazık ki, sevgi olgusunu camia genelinde oluşturamadı. Bu kambur Fenerbahçe’nin sırtından hiç kaybolmadı. Kısır döngüler, kişilerin birbirlerini çekememeleri, supjektif yargılar, eleştiri tahammülsüzlüğü, kopuklukları ve dargınlığı getirdi. Kulübe gerçek anlamda hizmet verecek insanlar, bu manzaraya uzaktan bakmayı tercih etti.Oysa sevgi bağları güçlendirilse, Fenerbahçe daha farklı ışık saçardı. Düşünsenize, birçok alanda rakiplerini geride bırakan Sarı - Lacivertli camiada her kesimde sevgi seli oluşursa, acaba neler yaşanırdı!Yönetim bu konuda sağlam adımlar atmalı... Sevginin gücüne inanmalı...Bu anlamda medyayı asla unutmamalı... O zaman başta futbol olmak üzere, her dalda başarı daha kolay gelir. Yoksa sevgisiz yaşam, her an meyve vermeyen ağaca dönüşebilir...