Armut piş, Semih'in ağzına düş!

Bir yanda, ‘cep delik – cepken delik’ evin sahibi Tokatspor, diğer yanda adını, kavurucu sıcağı ve hoş hanım kişilerin gölgeleri ile duyuran, Antalya’nın sporu! Tokatspor’un teknik direktörü Mehmet Şahan’ın kariyeri boyunca Samet Aybaba’nın bir sezonda aldığı ücreti kazanmadığı su götürmez gerçek. Futbolcuların durumları da pek farklılık içermiyor elbette! Sahada ‘armut piş ağzıma düş’ paralelinde bekleyen Semih Şentürk’ün değil otomobilini, aralarında topladıklarıyla ancak lastiklerini satın alabilecek kazanca sahip Tokatlı futbolcular. Ne var ki, tümünün tanımlaması ‘profesyonel futbolcu!’ Aslına bakarsanız iki takım futbolcularının da sergilediği oyun farkı değil! Beceri yoksunluğu öylesine sırıtıyor ki, takımları da oyuncuları da birbirinden ayırt etmek zorlaşıyor, formaların renkleri ayrı olmasa!

Ancak Tokatspor’un ‘yokluklar’ nedeni ile sahaya 18 yerine 15 elemanla çıktığının altını özenle çizmek gerek. Buna bir de, gole daha fazla yaklaşan ancak atmayı beceremeyen ekibin ev sahibi olduğunu da eklemeli tabii… Gençler; Berk Kal ile kaleci Bekin Öztürk’ün önleri açık, dileriz bahtları da açık olur. Antalyaspor mu? Ne oynadı ya da ne oymaya çalıştı böylesine deneyimli kadrosu ile çözemedim. Samet Aybaba’ın futbol mantığını anlamak zaten çoğu kez zordur! Tokat’ta Ziraat Türkiye Kupası maçı mı oynandı? Prosedür gereği, evet,! Futbol mu izledik? Hayır, kör dövüşü! Semih Şentürk attığı golle takımına kupada fazlaca önemli puan kazandırdı, armut pişti ağzına düşüverdi! Diarra'nın golü ise hiçbir şeyi değiştirmedi. Tokatspor’u yaşadığını tüm olumsuzluklar ve zorluklara karşın buralara kadar gelebildiği için kutlamalı…