Garip işler

Gökdeniz’e yapılan hareket açık faul. İki dakika önce Gençlerbirliği lehine faul kararı verilen pozisyondan çok daha ağır hareket yani. Vedat Yüksel, kasıtlı ya da kötü niyetli olabilecek bir hakemin yapamayacağını yaptı ve önündeki bu pozisyonu devam ettirdi. Olabilir, itirazlar, sonra köşe vuruşu ve gol.
Buraya kadar alışık olduğumuz işler. Garip olanı, Mehmet Çakır köşe vuruşunu kullanırken 3 savunmacının hala hakeme itiraz etmekte olduğu. Bu ne sorumsuzluktur? Garip olanı, arka direkte Burhan’ın topla bomboş buluşturulması. Bu nasıl savunma anlayışıdır? Sonra bir panik ki! Rakipte İsaac dikkatli olsa ilk yarıda skor rahatlığını sağlar, maçı takımı adına koparırdı. Bu nasıl profesyonelliktir?
Gariplikler aslında daha çok. Örneğin, Galatasaray maçının iki önemli farkı: Çağdaş’ın kulübeye, Jabi’nin evinden ilk onbire girmesi. Ya o gün ya da dün akşam yanlış. Dahası da var. 3 ön liberolu sisteme dönüş. Sorarlar, “dünden bugüne ne değişti” diye? 7 savunmacıyla savunma yapamıyorsa bu takım ne diyeceksiniz? 2. golde savunma evlere şenlik. Arkasında iki kişi bırakmış, biri vurmuş olmamış, diğeri tamamlamış. Tolga Tayfun dökülüyor ama nedense vazgeçilmez. Bekler, geçen haftaki makasın etkisinden kurtulamamış, kulvarları yolgeçen hanı. Gol ümidi haftaların formsuzu Umut, kurtarıcı adayı Ömer Rıza, varın gerisini düşünün!
İşin en garip olanı da ne biliyor musunuz: Bu garip kadronun asıl teknik mimarının, “Önümü kestiler, ben bu takımı şampiyon yapardım” demesi. Öyle komik ki! Takım küme düşme adayı.
Bir de Basın Sözcüsü ve Başkan Yardımcısının sözleri: Başkanın göreve devam etmesi gerektiğini söylemişler. “İşini yarım bırakmamalıymış!”
Güler misin, ağlar mısın!