Buz kestik

Her ne kadar ligdeki konumları ve hedefleri farklı olsa da futbol felsefeleri birbirine benzeyen Ziya Doğan ile Werner Lorant’ın karşı karşıya geldiği bir maçta gol ya da goller beklemek zaten fazla iyimserlik olurdu. Zira, iki teknik adamın oynamayı değil de, oynatmamayı hedefleyen aşırı kontrollü, defansif bir oyun anlayışına sahip olduğu bir gerçek. Dün de, kendi klasiklerini sahaya yansıttılar. Oyunu orta alanda kilitlediler. Koca 90 dakika boyunca yaratılan gol pozisyonları bir elin parmakları kadar bile olmadı. En net pozisyon 54. dakikada yaşandı. İkincisi de 65’te. Hepsi bu...Elbette bunda zeminin buzla kaplı olması, futbolcuların, değil pas yapmak ayakta dahi durmakta zorlanmalarının önemli rolü vardı. Ancak Malatya’da Bilal, Sivas’da Balili gibi sonuca etki edecek kreatif oyuncuların kenarda oturduğunu söylersek, sahadaki görüntünün bir tercih meselesi olduğu daha iyi anlaşılır.Sonuçta adeta gol atmamaya koşullandırılmış futbolculardan oluşan iki takımın mücadalesinde golsüz beraberlik beklenen bir skordu. Fakat bu skor, kümede kalma mücadelesi veren diğer takımların kazandığı bir haftada Malatyaspor için büyük kayıp oldu. Sivas için ise farkeden birşey olmadı. Zaten Lorant da, bunu bildiği için en iyi oyuncusu Andersson’u 80’de oyundan aldı. Son 10 dakikayı forvetsiz oynadı. İstediği bir puandı, onu da aldı.Sahanın en başarılı ismi ise hakem Bülent Yıldırım’dı. Çok kart çıkardı, ancak tümü isabetliydi. Oyunun kontrolünü elinde tuttu, yönetimiyle ilerisi yıllar için ümit verdi. Yardımcıları da ona ayak uydurdu.Dünkü ayazda içimizi ısıtan görüntüler ise Sivas tribünlerindeydi. Bir avuç Sivasspor taraftarı Afrika yellerini andıran danslarıyla İnönü Stadı’na renk kattı. Futbol bu işte: Oyun, temaşa, eğlence, keyif...