Savaşçı!

Çocukluğu ve gençliği yoksullukla, yoksunlukla, acılarla, savaşlarla, kayıplarla geçen her insan gibi Ramazan Şahin de yaşının üzerinde bir olgunluğa sahip. Hem minderde, hem de hayatın içinde... Çünkü o kaybetmeyi de öğrenmiş, kazanmayı da... Mindere akıttığı her ter damlasında Rus-Çeçen savaşının yaşattığı acıların izleri var. O, bir anne-baba ile dört kardeşin Dağıstan'da yoksul bir barakada verdiği ayakta kalma mücadelesinin adeta bir sembolü. O kadar ki, onca yıkıma iki yıl önce bir trafik kazasında kaybettiği babası da eklenince aileye bakmak onun boynunun borcu oldu. Amcası İshak İrbayhanov ile Adem Bereket'in milli takım antrenörü olmasının ardından Türkiye'ye getirilen ve nasıl biteceği belli olmayan yepyeni bir maceraya atılan Ramazan, kendisini kabul ettirmek için büyük bir uğraş verdi. Başlangıçta Türk sporcular tarafından dışlanan, istenmeyen, hatta milli takım kampında isyan çıkmasına neden olan Ramazan Şahin, zorlu geçmişinden edindiği tecrübelerle tüm olumsuzluklara direndi. Yılmadı, yıkılmadı, pes etmedi, mücadele verdi ve sonunda rakiplerini birer birer ekarte ederek milli takımın kapılarını ardına kadar açtı. Önce Avrupa üçüncülüğü, ardından Dünya ve Avrupa Şampiyonluğu, derken bugün de Olimpiyat Şampiyonluğu... Çok kısa bir sürede inanılması güç bir işi başaran Ramazan bütün bunların tamamını bir yıla sığdırdı. 25 yaşındaki Ramazan Şahin, Türk güreşinin yeni fenomeni olma yolunda hızla ilerliyor. Çeyrek asra bir kaç ömürlük bir hayatı sığdıran Ramazan'ın daha yazacağı çok tarih var. O da buna hazır. Çünkü o bir savaççı. Pes etmek, kitabında yazmıyor.