Üç puandan daha değerli

Kılıçları çekerek başladı maça iki takım da. “Rus ruleti” denilen türden adeta. Zaten daha ne olduğunu anlamadan da 2-0 geriye düştü Fenerbahçe. Tabii, eğri oturup doğru konuşalım, hoş değil böylesi büyük takımlar adına. Ancak, görüntünün böylesinin tek sorumlusu olarak (eleştirilecek tavırlarına rağmen) Advocaat’ı gösteremeyiz her halde. Zira, böylesi hem haksızlık hem de insafsızlık olur.

Misal, Souza, Mehmet Topal ve Ozan Tufan’ı birlikte oynattığı için hepimiz eleştirdik çoğunlukla Hollandalı teknik direktörü. İyi de dün akşam da görüldüğü üzere Souza’nın yokluğunda adeta köpeksiz köye dönüştü orta sahası Fenerbahçe’nin.

İyi de bu kadronun mühendisliğinde Advocaat’ın en küçük bir sorumluluğu yok ki.

Misal, Gökhan Gönül’ün yerinde oynayan Şener veya Caner Erkin’in kulvarında görev yapan Hasan Ali ve İsmail Köybaşı en hafifinden “Çakma”olarak kalmıyorlar mı savunmanın sağında ve solunda, elinizi vicdanınıza koyun.

Yeri gelmişken altını çizmek isterim, OzanTufan’ın hemen ama hemen bir mentörle mesaiye başlaması gerekiyor. Çünkü, onun gibi bir futbolcu çok yönlü olarak bu denli geriye gidiyorsa bu durumun altında psikolojik faktörler aramak lazım.

Ve işin özeti şu; eğer koca Fenerbahçe 2017’de deplasmanda ilk galibiyetini aldıysa bunu öncelikle Lens’in ortaya koyduğu karaktere, Mehmet Topal’ın liderliğine ve Alper Potuk’un bitmez tükenmez enerjisine ev asla vazgeçmeyen iradesine borçludur.

Volkan Şen mi? Kusura bakmasın ama, bu formayı giymesi için kırk fırın ekmek yemesi lazım. Yeteneğine eyvallah, ancak futbol zekası, taktik disiplini çok, ama çok eksikler içeriyor maalesef.
Bu durumda rahatlıkla şunu söyleyebiliriz her halde; Bu galibiyet üç puandan da öte Süper Lig’i 3. bitirmek yolunda.