Sıkmak lazım...

Galatasaraylılar’a söylenebilecek tek şey şu; ‘takım istenilen düzeye gelene kadar, diş sıkmak lazım’. Bu süreç ne kadar sürer bilemem. Ama başka bir öneri de getiremem. Bol bol diş sıkılacak ve protezlere de dikkat edilecek. Pahalı çünkü. Evet Polat’ın kadrosu da pahalı ama genel müdür, tabip ve teknisyen arızalı. Protezler de elbette!
Evet kadro uzun bir kamp dönemi geçirdi, onca hazırlık ve 1 lig maçı oynandı, 2 karşılaşma sonrası Şampiyonlar Liginden de elenildi ve bu süre, takım olmak için yetmedi. Kayseri’de de hücumda etkin olamayan, savunmanın temel ilkelerinden habersiz bir Galatasaray var. Üstelik sahada çok kaliteli isimler de var. Ama hiçbiri oyunda yok!
Tolunay Kafkas’a ve ekibine bravo. Onlar da yeni yapılanma içinde olmalarına karşın, yıldızlar topluluğundan daha derli toplu. Müzmin yedek Sanctis’in mükemmel kurtarışı olmasa, Olembe golü atmıştı bile. Aslında Skibbe hakkında da olumlu düşünmek gerek. 4 kadınla baş eden, takımla da baş eder. Hatta memleket bile, idare eder. Sabredin, güvenin...
Galatasaray’ın bilinen agresif futbol anlayışını bulması, rakip alanda top kazanıp, kazandığını da doğru kullanması lazım. Bunu yapamıyorlar. Gn.Müdür her kayıp sonrası ‘geçmişi unuttuk, önümüze bakacağız’ diyor. O zaman olmuyor. Cim Bom’un unutulması değil, gurur duyulması gereken geçmişi ve ders alınması şart yanlışları da var. Geriye bakmak gerek yani!
Ev sahibi alan bırakmadı, konuk bulabilmek için bir şey yapmadı. Didişme, Mısır çarşısına Ramazan alışverişine çıkan ahalinin, yeşil çimler üzerindeki hali gibiydi. Bildik turistlere, Baros da ilhak olurken, Lincoln’a izin çıkmayınca alışveriş telaşını kulübeden seyretti. Müsabaka mı? 0-0 bitti!