Beklendiği gibi

Hem göbekteki hava hakimiyeti hem de kanattaki gidiş-gelişler bakımından önemliydi özellikle. Selçuk geri dörtlünün önünde, Emre bazen yanında, bazen az ileride, Baroni onun da biraz önünde, Kuyt ve Sow kanattaydı genelde ve tabii ki Webo en ileride. Sarı-Lacivertliler'in aksine, savunmayı daha fazla düşünerek oynayan Traore ve İbricic'li Erciyesspor'un ise, en önemli eksiği Vleminckx'di kesinlikle.

Beklendiği gibi başladı karşılaşma Kayseri'de. Ev sahibi ani atak ya da hata kovalayarak golü düşünürken kalabalık kapanıyor, misafir ise orta alanı hızlı geçerek, ileride sürekli yer değiştirerek ve topa daha çok sahip olarak oynuyordu.
Beklenmeyen Mehmet Topuz'un hücuma verdiği katkıydı sanki! Çünkü daha önceki sağ bek randımanlarında hiç bu kadar hücuma destek vermemişti. Sinan sahadaki en yalnız adamı oynarken, Webo da takımının onca hücum girişimine rağmen, bir türlü doğru yerlerde topla buluşamıyor, tehlikeli olamıyordu. Azofeifa'nın müthiş golüne kadar rakip kaleyi bile göremeyen Erciyesspor, biraz moral kazanıyor ve daha fazla ani atak deniyordu. Futbolun en önemli özelliklerinden biriydi zaten bu.

6. dakikada Mangane'nin Sow'a yaptığını bırakın kartı, faul bile çalmadan geçiştiren Özkahya'nın yönetimlerini, Caner'in bir türlü indirgeyemediği sinirini bilenlerin en bilinçlilerinden Yanal'ın ilk yarı sonundaki doğru değişimi sonrasında, yine aynı istekle ve oyunun hakimi başladı Fenerbahçe ikinci yarıya.

Ne var ki, bir kez daha, kalabalıklarla kendi yarı sahasına, hatta ceza alanı çevresine gömülmeyi tercih eden bir rakip vardı karşısında. Gençlerbirliği, Trabzonspor gibi, Erciyesspor da böyleydi ve muhtemelen böyle de devam edecek. Yanal, özellikle orta alandan yaratıcı desteklerle bunu çözemezse sıkıntı sürecek. Çözdüğü takdirde, o zaman rakiplerinin işi oldukça zora girecek!