Fenerbahçe geçen sezonun aksine önde pres yapmak yerine orta sahaya çekilerek Hull City’nin pas yapmasına izin vererek başladı maça. İlk bölümde kolay top kaybetti, kazanması ise uzun sürdü. Geçtiğimiz sezonun yokluğunda yaşanan sıkıntılar giderilemeyen Fred’in ritmini bulamayışı da ilk yarım saatlik sıkıntılı oyunun bir diğer sebebiydi. Neyse ki Fenerbahçe bu bölümün etkisinden çabuk kurtuldu. Önce Ryan Kent’in ortasında Dzeko, sonrasında ise Dzeko pasında Fred ile gelen goller temposuz oyuna rağmen tabelayı Fenerbahçe adına değiştirdi. İkinci yarıya yeni transferlere şans vererek başlayan Fenerbahçe’de maçın yıldızı Dzeko performansı ile işi şova dönüştürdü. Tempo olarak ilk yarıdakinin üstüne çıkan Fenerbahçe sıcak, nem falan dinlemeden Hull City’i gole boğdu.

Tam isabet bir hoca

Özellikle akan oyunda Mert Hakan’ın orta sahadan attığı golün kalitesi oldukça yüksekti. Tabela değiştikçe iki takımın da rahat pozisyon bulmaya başlaması çok farklı bir galibiyet getirse de Fenerbahçe’nin ilk yarım saat haricindeki oturaklı, savunması kuvvetli oyunu tabeladan daha dikkat çekiciydi. Yeni transferler bu takım için ne ifade ediyor henüz netleşmedi ama bu 1. sınıf kadro için Jose Mourinho bana göre tam isabet bir teknik direktör olmuş.

Hakan Çalhanoğlu ve Arda’nın pas trafiğimizi harika yönetmesi, savunma konsantrasyonumuzun yüksekliği ve Barış Alper’in zorlamaları ile ilk yarıda hem Hollanda’nın tempo yapmasını engelledik hem de oyunun galibi olduk. 35 dk. da Arda’nın enfes sağ ayak ortasında golü atan Samet de tabelayı lehimize çevirdi. 3’lü savunmamız dar alana çektiğimiz oyunda kademeli ve kusursuz bir ilk yarı oynayarak neredeyse hiç pozisyon vermedi.

Fırsatları kaçırdık

2. yarıya Hollanda Weghorst ile gelip Depay’ı bizim stoperlerimizden kurtararak başladı. 70’e kadar 30 metreye düşürdüğümüz takım boyu ve iyi savunma iyi olmasına rağmen 2.gol için Arda’nın direğe takıldığı ve Weghorst hamlesinde Kaan’ın atamadığı pozisyonlarda çıkmayınca devreye Depay girdi. De Vrij’e golü attıran Depay ve 2. golü atan Gakpo ağırlıklarını koydular. Değişiklikler gelince tekrar pozisyon ürettik ama Kerem Aktürkoğlu, Zeki Çelik ve Cenk Tosun ile bu fırsatları kaçırdık. Montella’nın turnuva boyunca oynatmaya tenezzül etmediği Semih Kılıçsoy hamlesi ve bu oyuncunun girişiminde ise Verbruggen harika bir refleksle maça ortak olmamıza müsaade etmedi. Sonuçta bizim için başarılı denebilecek bir turnuvayı kazanabileceğimiz ama biraz da şanssızlıklardan dolayı Hollanda mağlubiyeti ile kapattık. Yine de yakaladığımız jenerasyon ve kalite ile sonraki turnuvalar için çok iş yapabileceğimizin sinyallerini de verdik. Avrupa şampiyonasında emeği geçen ve yaşattıkları gurur özelinde herkese teşekkür ederiz.

Milli Takımımız için ilk dakika dolmadan Merih ile bulduğumuz gol adeta istediğimiz oyunu oynayabilmek adına ilaç gibiydi. Bu gol ile geride 3’lü ve kalabalık savunma yaparak, Avusturya’nın hem tempo yapmasını hem de üretken olmasını engellemeyi başardık. Önde Arda’nın organizatörlüğü ve pas kalitemizin yüksekliği sayesinde topla doğru oynayarak Avusturya’nın direncini de kırdık. Özellikle hücum presini iyi yapan Avusturya’nın tuzaklarına neredeyse hiç düşmedik. İlk yarının en büyük sıkıntısı Orkun ve İsmail’in sarı kartları olurken, yine de 2. gol için sabırlı davranıp soyunma odasına önde gittik.

Yeni bir hikaye...

Oyun Avusturya’nın risk alması ile sahamıza yığıldı. Merih’in kariyer maçı oynadığı bu baskıyı gol yemeden atlatmayı başardık. Ferdi, Barış Alper, Merih, Mert Günok, Kaan Ayhan başta olmak üzere tüm oyuncularımız sahaya yüreklerini koyarak Milli Takımımızı çeyrek finale taşıdılar. Montella’nın öğrencileri uzun zamandır özlediğimiz yeni bir başarı hikayesi yazarak hepimizin gururu oldular. Hepsine ayrı ayrı teşekkürler.

Gece bizim için çok iyi başladı. Montella Çekya’ya karşı en dinlenmiş, kaliteli ve doğru kurgulu bir takımla çıktı. İsmail Yüksek ve Salih Özcan orta sahada hem topu geri kazanma süremizi kısalttılar, hem de direnç koydular. Hakan Çalhanoğlu’nu da diri tuttular. Barak’ın erken atılması ile biraz rahatladık fakat şartlar ne kadar lehimize gelişse de yine kolay pozisyonlar verdik. Mert Günok’un ilk yarı boyunca yaptığı önemli kurtarışlar olmasa maçın hikayesi bir an da aleyhimize dönebilirdi. Hücumda ise Barış Alper’in sağ kenara yakın oynadığı santrforsuz oyun topa hakim olmamıza rağmen pozisyon bulmamız için yeterli olmadı. İkinci yarıya ise hücumdaki sıkıntımızı Barış Alper’i devreye sokarak çözdük. Savunma arkası koşuları ile zorladığımız ilk bölümde de Hakan, İsmail Yüksek pasında beklediğimiz golü atarak 51’de Çekya’ya darbeyi vurdu. Bu gol ile alanlar genişledi. Ancak kolay gol yeme hastalığımız maçın iyisi Mert Günok hatası ile nüksetti ve Soucek maça dengeyi getirdi.

Sakin kalmak önemli

Maç bizim için neredeyse son anlarına kadar gerilim filmine döndü. Yapılan hamleler sakinliğimizi muhafaza edemeyince karşılığını bulmadı. Beraberliğe razıyken Cenk Tosun Çekya’nın aldığı riske cezayı keserek ülkeyi ayağa kaldıran golü attı. Sonuçta bizim için zor da olsa gruptan çıkmak önceki şampiyonalar düşünüldüğünde çok önemli bir başarı oldu.

Rotasyona rağmen (ki ne kadar doğru olduğu tartışılabilecek tercihler) kadro kalitesi, takım halinde form durumu ve tecrübe Portekiz’den yanaydı. İlk 10 dakikadan sonra da bu ayrıntılar kendini hissettirmeye başladı. Özellikle Bernardo Silva’nın organizatörlüğü bir kanatta, Leao’nun bire birde zorlamaları diğer kanatta belimizi büktü. Çabuk oyuncularla yapmayı planladığımız hücum organizasyonlarından Kerem ile kaçırdığımız haricinde pozisyon üretemezken, savunmada hem çok pozisyon verdik hem de Samet-Altay anlaşmazlığında komik bir gol yedik. İlk yarı boyunca etkinliğiniz saman alevi gibi parlamaktan ibaretti. İkinci yarıyla birlikte Portekiz baskın oyununu daha da artırdı.

Farklı konsantrasyon şart

Pas kalitesi bu kadar yüksek bir takıma karşı pres yapmak, bizim gibi temposu düşük bir takım için neredeyse imkansızdı. Portekiz pas yaptıkça direncimiz iyice düştü ve Ronaldo, Bruno Fernandes’e golü attırarak ikinci yarının başında maçın fişini çekti. Montella’nın yaptığı hiçbir hamle oyun kalitemizi artırmadı. Gerçi gole ihtiyacımız olmasına rağmen kulübedeki santrforların yüzüne bakmaması bile tek başına bir eleştiri sebebi olabilirdi. Maçı kaybettik ama teselliyi grubun diğer maçından gelen beraberlik ile bulduk. Çekya ile berabere kalsak bile gruptan çıkacak olmak Portekiz maçının etkilerinin yerini farklı bir konsantrasyona çabuk geride bırakmamızı sağlayabilir.

Milli Takımımız hem iyi hem de kötü özellikleri çok uçlarda olan bir takım görüntüsündeydi ilk yarıda. Topa hakim olduğu ilk bölümde top ayağına yakışan oyuncuların fazlalığı ile pas trafiğini hızlı yaparak hem akan oyunda hem de duran toplardan pozisyon üretmeyi başardık. Mert Müldür’ün jeneriklik golü ile yarım saatlik oyun taçlandı. Fakat aynı takım top rakibe geçtiğinde müdahalesiz, yardımlaşması eksik bir görüntüde olunca Gürcistan bu zaafiyetimizi çok iyi değerlendirdi. Mikautadze ile buldukları gol haricinde de iyi pozisyonlar bulmayı başardılar. Özellikle beklerimiz yardım gelmeyince kaderlerine terk edilmiş gibi yalnız kaldılar.

Tehlikeyi gördü

2. yarıya Barış Alper’i sağa çekerek santrforsuz oyuna geçerek başladık. Bu hamle hücum ederken ki etkinliğimizi çok değiştirmese de bana göre bu turnuvanın yıldız adayları arasında bulunan Arda Güler’e sahip olmak bize yetti. Arda pozisyon üretmekte zorlandığımız an da enfes bir golle tabelayı değiştirdi. Bu gole rağmen maç boyu bitmeyen problemimiz, top rakibe geçtiğinde neredeyse tüm oyuncuların gölge markajına geçmesi Gürcistan için yine pozisyonlar getirdi. Şansımız yanımızda olmasa maç çok çabuk dengelenebilirdi. Montella tehlikeyi gördü ve son bir hamle ile savunmayı 5’ledi. Maçı koparma şansını Yusuf Yazıcı ile kaçırsak da, ecel terleri dökerek maçı kazanmayı bildik. Kerem Aktürkoğlu sevincimizi katlayan ve santrası olmayan golle maça noktayı koydu. Turnuvaya galibiyetle başlamak elbette güzel ama bir gerçeği de görmezden gelmemek gerek. Savunma anlayışız değişmez ise bu turnuvada alacağımız tek galibiyet bu olur. 

Tam anlamıyla defolu bir takım görüntüsünde başladık maça. Aslında 11’e bakınca çok şaşılacak bir durum da değildi. Semih, kupa finalinde tercih edilmemiş, formsuz, İrfan Can sezonun sonunu sakat geçirmiş maç eksiği var, Kerem Aktürkoğlu, sezon sonlarında forma rekabetini kaybetmiş formsuz, Salih Özcan takımında oynayamamış, Hakan Çalhanoğlu’nun milli takım performansı genelde kulüp performansından uzak ve Orkun çok da formda bir sezon geçirmedi. Kısaca oyun kalitesini belirleyecek formda oyuncumuz neredeyse yok gibi. Buna birde geniş alanda yakalandığında kolay hata yapan Samet’in yedirdiği gol ve hücumda cılız 1-2 pozisyondan gol çıkaramayıp soyunma odasına mağlup gittik.

Sonuçtan önemliydi

2. yarıya Montella Barış Alper ve Arda Güler ile döndü. Açıkçası Barış Alper’in yüreğini, Arda Güler’in kalitesini öyle bir hissettik ki, oyunu ya da arkadaşlarının performanslarını değiştirmeleri bir yana dursun bize de bir milli maç izlediğimizi hissettirmeleri maçın sonucundan bile önemliydi. Montella oyuna hakimiyeti ele geçirince, gol için hamlelere devam etti. Çift santrfora dönerek risk aldık. Szczesny, Barış Alper ve Arda Güler denemelerine uzun süre direnmesine rağmen 77’de Barış’la beraberlik golünü attık. Mert Günok adeta Szczesny’ye nazire yaparcasına harika refleksleri ile gecenin en iyilerindendi.

Gol bulmaya yeter

Maç belki istediğimiz gibi bitmedi ama bizim için önemli çıkarımlar vardı. Arda Güler’i oynatmamak için deli olmak lazım, Barış Alper santrforda en iyi seçeneğimiz, Mert Günok varken oynar ve son olarak kolay gol yiyen bir takım olmaktan kurtulabilirsek kalitemiz her takıma gol bulmaya yetecektir. Ancak orta saha ve özellikle savunma hattında bu kadar vasat performansla gol yemeden maç bitirebilir miyiz? Çok zor.

Fenerbahçeliler için şöyle düşünmek mantıksız mı? Bu sezon kadro kalitesine bakınca teknik direktörünüz Mourinho olsaydı şampiyonluk şansı daha yüksek miydi? Süper Kupa Finali’ni Fenerbahçe tam kadro oynar mıydı? 4 kupadan minimum 1 veya 2 tanesi alınabilir miydi? Konferans Ligi’ni kazanan Olimpiyakos ile yapılan maçları düşünüldüğünde Konferans Ligi’ni kazanmak çok daha olası mıydı? Benim için bu soruların tamamının cevabı EVET. Fenerbahçe için sportif kararları yönetimin verip, teknik direktörün onaylamasına değil; futbolun dünyada en tanınmış isimlerinden biri olan Mourinho’nun verip yönetimin onaylaması ile işler daha sağlıklı yürür diye düşünüyorum. Nasıl büyük maçlar büyük oyuncu isterse, iyi kadrolar da büyük hoca ister. Madem Fenerbahçe Yönetimi yüksek maliyetli, kaliteli ve geniş bir kadro oluşturacak artık doğru profil Mourinho gibi isimler.