Beşiktaş’ta Samet Aybaba açıklamaları ile benim aklıma gelen tek şey oyunculara farklı sorular sorabilsek bunlar ne olurdu oldu. Aranızda aldığı parayı hak ettiğini düşünen var mı, kariyerinize yakışan bir sezon geçiriyor musunuz ya da bu performanslarınızla Beşiktaş’tan daha iyi, daha yüksek paralar kazanabileceğiniz bir takıma transfer yapabilir misiniz? Bana göre bunları sorabilsek oyuncuların yüzü kızarır mı bilmem ama Samet Aybaba açıklamaları ile mesele sadece hocalarda değil büyük ölçüde sizde demek istemiş.

Alanyaspor Galatasaray’a karşı oyunu geriden kurdu ama daha çok kenarları kullanarak hem Galatasaray’ın Torrera ile yapacağı prese yenik düşmedi hem de rakibini haddinden fazla geri koşturdu. Galatasaray form durumu çok yüksek ve tempolu oynamakta zorlanırken, Icardi’nin topla kaleye gidemediği ve Mertens’in klas vuruşunda direkten dönen top haricinde pozisyon üretemedi. Alanyaspor ise hem Oğuz hem de Yusuf’u sürekli Galatasaray beklerinin arkasına koşturarak etkili oldu. İlk yarıda Nelsson’un 2 kritik hamlesi de, tabelanın değişmesini engelleyen ayrıntı oldu.

İlk yarı kötüydü

Galatasaray’ın temposuz görüntüsü Okan Buruk’un, Kaan Ayhan ve Ziyech hamlesi ile 2. yarının başında değişti. Kaan’lı savunma hattı rakiplerine daha yakın ve sağlam, Barış Alper ve Ziyech’li forvet hattı daha üretken hale geldi. Bu iki kanat forvetin arka arkaya bulduğu harika gollerin dışında kaçan goller ve Fer’in oyundan atılışı ile maçın hikayesi 2. yarının ilk 15 dakikası sonrasında belli oldu. Oyunun kontrolünü alan Galatasaray’da Barış Alper benzer bir gol daha atarak gecenin yıldızı olduğunu da ilan ederken Icardi sezonun en etkisiz maçlarından birini oynamasına rağmen golü atarak son noktayı koydu. Galatasaray kalan fikstürde belki de en formada gözüken Alanyaspor’u ilk yarı kötü oynamasına rağmen geniş kadrosunu çok iyi kullanan Okan Buruk, sezonun en önemli kazanımlarından Barış Alper ile 3 puanı aldı.

Bir tarafta kadro kalitesi Fenerbahçe ve Galatasaray’dan sonra en iyi gözüken, puan sıralamasındaki yeri ile doğru orantılı Trabzonspor, diğer tarafta topu rakibe bırakarak oynama konusunda Süper Lig’in en iyilerinden, Bülent Uygun ile uyumu dikkat çeken Sivasspor. Özellikleri doğrultusunda bir ilk yarı oynadılar. Topu çabuk geri kazanan Trabzonspor ilk yarım saat rakibini açmakta zorlansa da Trezequet, Umut Güneş ve Meunier ile önemli fırsatları kaçırdı. Meunier kapanan bir savunmanın dengesini bir bek nasıl bozabiliri örnekleri ile gösterdi. Sivasspor ise özellikle Koita’nın topu iyi sakladığı anlarda nadir de olsa Trabzonspor kalesini yokladı. Fakat bu mücadele gücü, iyi ilk yarının final vuruşları gol için yeterli kaliteye ulaşmadı.

Etkisiz hamleler

İkinci yarının başındaAbdullah Avcı Trezeguet’nin yerine Umut Bozok’la döndü soyunma odasından. Eğer sakatlık sebebi ile çıktıysa bilemem ama savunmanın en çok başını ağrıtan Trezeguet’nin çıkması Sivasspor’a yaradı. İlk yarının sonlarındaki baskıyı ve pozisyona girme becerisini kaybeden Trabzonspor’da yapılan her hamle katkı yapmaktan çok takımın kalitesini düşürdü. Sivasspor fırsatı kaçırmadı ve genelde gollerine alışık olduğumuz Manaj’ın dans eder gibi kıvrak çalımlarla yaptığı asist ve Menig golü ile tabelayı değiştirdi. Maçın son bölümü Orsiç ve Enis Destan hamlelerine rağmen Trabzonspor’un üretkenlik sorunu çözülemedi. Maçın yıldızlarından Nikolic, Mendy’ye gol, Trabzonspor’a puan şansı tanımadı. Sonuçta Sivasspor stratejisini sahaya iyi yansıtarak galibiyeti alırken, Trabzonspor için alınan sonuç tamamen ilk yarıda bulduğu pozisyonları gol yapamamak üzerinden okunabilir.

Öncelikle bir deplasman maçında geriden oyun kurarak oynanacaksa presten en iyi çıkacak bek Ferdi ya da Avrupa kupası deplasmanlarında iyi iş çıkaran Batshuayi neden yedek demeye kalmadan Fenerbahçe hem maçın ilk fırsatında golü kaçırdı hem de geriden çıkmaya çalışırken yaptığı hata ile golü yedi. Özellikle kazandığı toplarda öne oynamakta geç kalınca pozisyon bulmakta zorlanıp, 2. golü de yiyince Fenerbahçe adeta bir sinir harbine girdi. İrfan Can’ın frikikten ve Kruniç denemesi dışında gol girişimi izleyemedik. Oosterwolde sakatlanınca oyuna mecburiyetten giren Ferdi özellikleri ile bu maçın en gerekli oyuncularından olduğunu hemen hissettirdi. Ferdi girmesine rağmen 2.yarının başında Fenerbahçe daha da kötü başladı. Bir türlü ritm bulamayan, Olimpiyakos’un presinde sürekli topu göbekte kaybeden Fenerbahçe’de İsmail Kartal felakete sürüklenen takımını görmezden gelmeye devam edince Kruniç hatasında 3.golü de kalesinde gördü.

En kötü performanstan

İsmail Kartal herzamanki gibi oyuna değil skora bakarak hamle yaptı. Oyuna giren Fred ve İsmail Yüksek son yarım saatte Fenerbahçe’nin oynadığı oyunun futbola benzemesini sağladı, pozisyonlar gelmeye başladı. Osayi ve Szymanski kaçırsa da Tadiç penaltıdan golü atıp rüzgarın az da olsa yön değiştirmesini sağladı. Bu rüzgar Fenerbahçe’yi tur için umutlandıran maçın en iyilerinden İrfan Can golü ile süslendi. Sonuçta 60 dakikası sezonun en kötülerinden olan bir Avrupa kupası deplasmanından son yarım saatlik performansı ile umutlanarak dönen Fenerbahçe’de bir kez daha ortaya çıktı ki bu takım rakip kim olursa olsun Ferdi, Fred ve İsmail Yüksek olmadan olmaz.

Fenerbahçe gösterdiği tepki ve protesto şekli ile federasyona bir mesaj göndermiş oldu. Bu mesajın öncelikle camia özelinde sonrasında ise lig genelinde bir sakinlik getireceğini düşünüyorum. TFF son düzlükte hakemlerin adil olabilmesi adına öncelikle bu insanların arkasında durmak, her stat için fark etmeksizin güvenliği sağlamak gibi çok önemli ayrıntılara dikkat etmeli.

Bugüne kadar yaşanan bir sürü olumsuzluğa rağmen işin finalinde herkese eşit mesafede durmayı başarabilirse hem tansiyonun yükselmesini hem de futbol kalitesinin artmasını sağlayabilirler. Artık olayların veya karşılıklı demeçlerin değil, atılan gollerin, oynanan futbolun konuşulmasını sağlamak, hatalardan ders alındığında o kadar da zor değil. Yeter ki biraz sağduyu ve cesaretiniz olsun.

Galatasaray dinlenmiş, moralli, taraftarı ile yüksek konsantrasyonlu, istediğinde vites arttırdığı ve hepsinden önemlisi Icardi’yi devreye soktuğu bir ilk yarı oynadı. Hatayspor’un Galatasaray’ı zorlamaya çalıştığı birkaç pozisyonda gol ihtimali işi bitirecek oyuncuların kalitesizliğine kurban giderken Galatasaray için sezonun genel dinamiklerinde Mertens’in asist, İcardi’nin gol becerileri sayesinde tabelayı aldılar.. Ve sezonun iç saha maçlarında olduğu gibi Galatasaray gerektiği kadar oynayarak, gol sonrasını aktif dinlenir gibi geçirdi. Fakat 2. yarının başında kontrollü oyunun dozu biraz kaçınca Hatay daha tehditkar oldu. Strandberg’in ofsayta takılan golü ile Okan Buruk da daha fazla dayanamadı. Kerem Aktürkoğlu ve Kaan Ayhan ile müdahale edip Barış Alper’i öne attı.

Bekleneni veremediler

Özellikle duran toplardan Kaan iyi fırsatları dışarı atınca Hatay son düdüğe kadar direncini kaybetmedi. Fakat Okan Buruk hamleleri devam ettikçe Hatay’ın pozisyon bulma ihtimali de azaldı. Sonuçta Galatasaray kendini çok yıpratmadan tecrübesi ve geniş kadrosuyla bir engeli daha aşmış oldu. Genelde sezon finali Galatasaray kadrosunda sezon içinde sakatlıklardan çok sıkıntı yaşayan İcardi, beklenen katkıyı vermeyen Ziyech ve Zaha gibi özel isimlerin sahne almasını beklediğim bir son düzlük. Hatay maçı özelinde Icardi işini iyi yaparken Ziyech ve Zaha yine beklenenin altında kaldılar.

Montella için her ne kadar Avusturya maçı tabelası can yakıcı olsa da kadronun şekillenmesi adına önemli bir geceydi. Uzun süredir milli takım performansı düşük ya da kendi takımında türlü sebeplerden oynamamış oyuncuların bir kadroda olduğunda yeteneğin anlamını yitirdiği, fiziksel gücün ve dayanıklılığın öne çıktığına Montella da biz de şahit olduk. Buna bir de milli takıma geldiğinde ekstra motivasyona sahip olmayanları da eklersek sanırım alınacaklardan önemlisi Avrupa Şampiyonası’na alınmaması gerekenler daha çok kendini belli etti.

Kısacası kendini milli takım için hazırlamayan, formsuz, isteksiz gözüken oyuncularla bir yere varmak mümkün değil. Montella bu konuda doğru seçimleri yapamazsa potansiyeli çok yüksek milli takım yine büyük bir hayal kırıklığı yaşayabilir.

Semih Kılıçsoy’un A Milli Takım’a seçilmesi bir ödül değil, sonuna kadar hak ettiği bir şey. Semih Kılıçsoy, tarihinin en kötü kadrolarından biriyle 5 teknik direktör değiştirmiş Beşiktaş takımında kendisine doğru dürüst eşlik eden bir oyuncu olmamasına rağmen performansı ile bu duruma isyan eden belki de tek oyuncu. Gol becerilerine rağmen anladığım kadarıyla Montella’nın kafasında Avrupa şampiyonası kadrosunda yok. Buna her ne kadar katılmasam da normal karşılamak gerektiğini düşünüyorum ama oyuncuyu önce A Milli Takım’a çağırıp sonra göndermek kendisini yetersiz hissettirmez mi?

Altıntop düşünemez mi...

Daha 18 yaşında bir yetenek için bu hamle de ancak bizim futbolumuzu yönetenlerden beklenirdi. Özellikle de federasyonda futbolun içinden gelmiş, müthiş bir kariyere sahip Hamit Altıntop bunu hiç mi düşünemez. Yoksa bu oyuncu hazırlık maçlarında iyi oynar da Avrupa şampiyonası kadrosuna yazmak gerekir diye mi korktu. Sanırım sadece Beşiktaş Camiası değil milli duygulara sahip herkes bu konuda bir açıklamayı hak ediyor.