Fenerbahçe Beko için 2024-25 sezonu muhteşem sonuçlandı. Önce Türkiye Kupası’nı, ardından Euroleague’i, dün de Beşiktaş Fibabanka’yı yenip 4-1’le lig şampiyonu olan Sarı-Lacivertliler, tarihlerinde ilk kez bu başarıyı gösterdi. Avrupa’da en son 2015-16 sezonunda Real Madrid üç kupayı birden kazanırken, Fenerbahçe Avrupa basketbol tarihine de bir kez daha geçmeyi başardı. Abdi İpekçi’de bir galibiyet alarak şampiyonluk kapısını sonuna kadar aralayan Sarı-Lacivertliler, Ülker Arena’da o kapıyı kapadı ve sezonu muhteşem bir şekilde bitirdi.

Finale Tarık ve Sertaç gibi önemli yerli oyuncusundan yoksun başlayan Fenerbahçe Beko, bu eksikliği en büyük özelliği olan takım oyunu sayesinde neredeyse hiç yaşamadı. Metecan, Sertaç gibi oynadı. Melih yine büyük katkı verdi. Seri boyunca normal performansından uzak olan Nigel Hayes Davis, yine finale damga vurdu MVP gibi oynadı. Beşiktaş maça 13-0 önde başlamasına rağmen çabuk reaksiyon veren ve hiç paniklemeyen Sarı-Lacivertliler, Melli ve McCollum’la öne geçti. Bir daha da rakibine yakalanmadı. Wade Baldwin son iki maçı harika oynadı. Dakika alan herkes gerektiği anda gerektiği kadar katkı verdi. Fenerbahçe Beko’yu Euroleague şampiyonu yapan özellik de buydu. Jasikevicius basketbol oynandı, hem de mükemmel bir şekilde. Bu durumun en güzel örneği de Khem Birch’in final serisi MVP’si olmasıydı.

Tebrik ediyorum

Takımın sonuncu skor opsiyonu olan Birch’ten böyle bir performans almak da herkesin yapabileceği bir iş değildi. Sonuna kadar hak edilmiş bir şampiyonluk. Emeği geçen herkesi tebrik ediyorum. Beşiktaş da finale renk kattı. Hem kupada, hem de ligde bir başka Euorleague takımı olan Anadolu Efesi’i eleyip finalist oldular.

Finalde ise güçleri yetmedi. Daha iyi basketbol oynayabilirlerdi belki ama Fenerbahçe’nin savunmasını aşmakta çok ama çok zorluk çektiler. Onlar da sezonu mutsuz bitirmemiştir diye düşünüyorum. İkincilik şiltlerini aldıktan sonra salonda kalıp rakipleri Fenerbahçe Beko’nun kupa törenini izlemeleri ve onları tebrik etmeleri de salonlarda görmek istediğimiz hareketlerdi. Bu yüzden Beşiktaş takımını da tebrik ediyorum..

Ataşehir’den 2-0’la Abdi İpekçi’ye taşınan seri burada büyük çekişmeye sahne oldu. 3. maçı kazanıp ‘pes’ etmeyeceğini gösteren Siyah-Beyazlılar, dün de son ana kadar maçın içindeydi ama sonucu oyuncu kalitesi belirledi. Seri boyunca ortalarda görünmeyen Wade Baldwin dün sazı eline aldı ve son 5 dakikayı neredeyse tek başına oynayıp galibiyeti Fenerbahçe Beko’ya getiren isim oldu. Oyunun genelinde Sarı-Lacivertliler’in skor üstünlüğü vardı. Ama 3. yarının ortasından itibaren daha agresifleşen Beşiktaş, geriden gelip öne geçti ama o yorgunluk sonrası kolay atışları kaçırınca maçı da kıramadı. Fenerbahçe Beko, 3. maça oranla özellikle mental olarak çok sağlam gelmiş. Maçın başından itibaren kararlı oynadılar, atmosferden etkilenmemeye çalıştılar.

Zor iş!

Geri düştükleri anlarda da sakat sakat oynadığı için seride çok etkili olamayan Nigel Hayes Davis’in arka arkaya attığı 6 sayıyla rakibi durduran Kanarya, daha sonra Baldwin’in resitali ile kontrolü hiç bırakmadı. Beşiktaş savunması Baldwin’e çare bulamazken, Guduriç ve Birch de kritik anlarda ciddi katkılar yaptı. Bu saatten sonra Fenerbahçe artık şampiyonluğu büyük ölçüde garantiledi. Beşiktaş evinde çok iyi mücadele ediyor ama Fenerbahçe gibi bir takımı üç kere arka arkaya yenmek çok zor bir iş.

Türkiye Basketbol Ligi Play-Off final serisine yeniden heyecan geldi. Fenerbahçe Beko, Ülker Arena’daki ilk iki maçı rahat kazanırken 2-0 öne geçmişti. Bu maçı da kazanmaları halinde şampiyonluğu yüzde 90 garantileyeceklerdi. Ama Beşiktaş, pes etmeye niyeti olmadığını dün gösterdi. Yarı finalde Analolu Efes’i inatçı karakteri ile 3-2 geçen Siyah-Beyazlılar, dün de tıklım tıklım dolu tribünler önünde Fenerbahçe’ye hiç maçın içine girme fırsatı vermedi ve farklı kazanıp durumu 2-1’e getirdi. Maça Fenerbahçe 7-0’la başladı. Ama Beşiktaş çok kararlıydı. Takip eden 7 dakikada 17-0’lık seriyle 17-7 öne geçti, bir daha da arkasına bakmadı. Beşiktaş’ın en farklı yönü savunmasıydı. Ataşehir’de Fenerbahçe hücumlarına hiç çare üretemeyen Siyah-Beyazlılar bu kez çok daha sert ve konsantre savunma yaptı. Öyle ki Fenerbahçe Beko tam 9 dakika saha içi basketi bulamadı. Fark da giderek açıldı ve skor 26-9’a geldi. Kanarya, şut sokamayınca savunma motivasyonu da düştü.

Hiç katkı alamadı

Yiğit başta olmak üzere, Mathews ve Berk üçlükleri arka arkaya Fenerbahçe potasına gönderdi. Plavsiç pota altında büyük hakimiyet kurdu ve Beşiktaş forması altında en iyi performanslarından birini sergiledi. Ataşehir’de 4 numaralarından hiç katkı alamayan Kartal, bu kez Connor Morgan’ı devreye sokmayı başardı. Sleva da katkı yapınca fark bir ara 26 sayıya kadar (96-70) çıkarıp salondan galip ayrıldı ve seriye tutundu. Bu galibiyetle hem oyuncuların hem de taraftarın öz güveni yerine geldi. Fenerbahçe’nin bu kafa yapısı ile Abdi İpekçi’de kazanması zor. Neredeyse hiç bir oyuncudan verim alamadılar. Tabii ki yarınki maç farklı olacaktır. Ama şurası kesin Beşiktaş Fibabanka artık seriye sonuna kadar asılacak.

Final maçının ilk maçının neredeyse kopyasını izledik Ülker Arena’da. Fenerbahçe Beko, pota altında Khem Birch’in sayıları ile 9-0 öne geçti bir daha da rakibini yakına yaklaştırmadı. Bir ara 20’li farklara ulaşan Kanarya, son bölümde Jasikevicius’un Baldwing ısrarı nedeniyle sıkıntı yaşar gibi olduysa da galibiyete ulaşıp evinde hata yapmadan Abdi İpekçi’deki maçları beklemeye başladı. Ortada bir kadro kalitesi farkı var. Ayrıca oyun olarak da ilk maçta Fenerbahçe Beko’nun büyük üstünlüğü vardı. Burada bazı şeyleri değiştirmesi, farklı stratejiler belirlemesi gereken taraf Beşiktaş’tı. Ama coach Alimpijeviç ilk maçtaki farklı yenilgiden çok ders almamış gibiydi.

Hiç katkı yapmadı ama...

Aynı savunma ve hücum anlayışıyla maça çıktı. Belki de elindeki kadro yapısı farklı şeyler denemesine elverişli değildi ama bu oyun tarzıyla kazanamayacakları da aşikar. Nitekim Fenerbahçe’nin belki sonuncu skor opsiyonu olan Birch’i iki maçta da sahanın en skoreri yapmak enteresan bir durum. Baldwin ve Hayes’in hiç katkı yapamadığı maçta Fenerbahçe’nin Birch, Melih, Hall ve Metecan ile 22 farka ulaşması sadece oyuncu kalitesi değil, basketbol mantelitesi olarak da Sarı-Lacivertliler’in ne kadar üstün olduğunun göstergesiydi.

Geçit vermediler

Jasikevicius savunmada uzun beşlerle kalarak sürekli değişmeli adam adama yaptı. Rakibin kısaları yine devreye giremedi. Beşiktaş’ın 21 üçlüğün tam 17’sini kaçırdı. Kötü şut attılar gibi gözüküyor ama onları kötü şut atmaya Fenerbahçe savunması zorladı. Baldwin, Play-Off’ları çok kötü oynuyor. Onun yüzünden neredeyse Telekom’a eleniyorlardı. Dün de -3 verimlilik puanı ile maçı bitirirken, 22 dakika oyunda kalması son bölümde Beşiktaş’ın umutlanmasını sağladı. Ama Fenerbahçe farkın sadece 6’ya kadar inmesine izin verdi.

Fenerbahçe Beko, Anadolu Efes’i eleyerek sürpriz sayılabilecek bir şekilde finale gelen Beşiktaş Fibabanka’yı ağırladı Ülker Arena’da. Serinin ilk maçında Beşiktaş’ın aklı hala yarı final serisinde gibiydi. Bunda Fenerbahçe Beko’nun maça çok iyi hazırlanması ve rakibe çok iyi önlem almasının rolu büyüktü. Siyah-Beyazlılar ilk 5 dakika hariç hücumda çok zorlandı. Beşiktaş hücumlarını çok iyi analiz eden Jasikevicius’un savunma planı final serisinin ilk maçının kaderini belirledi. Hep söylüyoruz, Fenerbahçe Beko’nun hücum sisteminde öne çıkan oyuncu yok. Düzen içinde, oyun kendilerine geldiğinde o topları ne kadar iyi değerlendiren isimler o kadar skorer oluyor. Dün de belki de Fenerbahçe’nen en son skor opsiyonu olan Khem Birch, 15 ile takımın en çok sayı atan ismi oldu. Maçın başındaki Birch etkinliğini hesap edemeyen Siyah-Beyazlılar, hiç beklemedikleri yerlerden darbe aldılar. Keza Davis ve Guduriç’in de devreye giremediği günde McCollum ve Metecan Birsen’in skorer oyunu çok değerliydi. 3. çeyrekte Alimpijeviç’in atılmasından sonra Beşiktaş maçı iyice bıraktı.

Seri uzun...

Fark bir ara 24 sayıya çıktı ve iki takım da az süre alan oyuncularını parkeye sürdü. Seri daha çok uzun. Ama Fenerbahçe Beko, seride favori olduğunu net bir şekilde gösterdi. Sertaç ve Tarık gibi yerli rotasyonundan iki önemli eksiği bulunmasına rağmen Emre, Melih ve Metecan’dan eksikleri hissettirmeyecek katkı verdi. Artık Beşiktaş’ın bir çıkış yolu bulmak için bazı şeyleri değiştirmesi gerekecek. Zaman kısıtlı Ama seri uzun...

Fenerbahçe Beko yola çıktığında şampiyonluk favorisi, hatta Final-Four adayı bile değildi. Play-Off başarı sayılacaktı belki. Coach Saras Jasikevicius ve Genel Menacer Derya Yannier sezon başında kadroyu kurarken, süper yıldız olmayan ama iyi ve tecrübeli isimlere yöneldiler. Oyun planının en önemli parçalarından biri Luka Samaniç daha yaz döneminde rahatsızlanıp takımdan ayrılmıştı. Piyasada oyuncu yoktu. Acele bir şekilde Khem Birch ve Boban Marjanoviç hamleleri yapıldı. İlk Euroleague maçında ise takımın 1 numaralı oyun kurucu Scottie Wilbekin sakatlandı. Bundan sonrası tamamen transfer söylentileri, taraftarın takımına güvenmediğini belirten açıklamalarla geçildi. Sürekli oyun kurucu ve uzun transferi istendi durdu. Zaman geçerken Baldwin iki kere sakatlandı. Daha bir çok oyuncu sakatlık geçirdi. NBA’den gelen Mays sisteme uyum sağlayamadı.

McCollum büyük ikramiye gibi oldu

Tüm bu şartlar altında Jasikevicius ve yönetim eleştirilere kulağını kapadı ve ‘laf olsun’ diye transfer yapmadı. O transferin takıma sınıf atlatması gerekiyordu. Hiç acele etmediler. Karşıyaka’nın maddi sıkıntıları nedeniyle boşa çıkan McCollum ise büyük ikramiye gibi oldu. Geldiği andan itibaren Fenerbahçe’nin ihtiyacı olan açığı kapayıp fazlasını yaptı.

Öngörülemeyen bir takımdı Fenerbahçe

Saras oyuncularına güvendiğini ve inandığını hissettirdi. O oyuncular da kendilerine olan güveni boşa çıkarmadı. Ocak ayından sonra müthiş tempolu bir yarı saha oyunu oynayan. Doğru hücumlar yapan ve sonunda hep doğru şutları bulan bir takım ortaya çıktı, tabii ki çok iyi savunma yapan. Sadece o şutları sokmak gerekiyordu. Bazı maçlarda Biberoviç, bazılarında Guduriç, bazılarında McCollum ve Hall, bazen de iki uzun Sertaç ve Melli o şutları soktu, ön plana çıkmayı başardı. Artık takım Nigel Hayes Davis’in eline bakmıyordu. O atmadığı zaman da kazanmanın yolunu bulan bir Fenerbahçe vardı sahada. Tamamen Jasikevicius’un istediği basketbolu oynayan... Zaten Fenerbahçe’yi Final-Four’da da diğer takımlardan öne çıkaran faktör buydu. Öngörülemeyen bir takımdı Fenerbahçe Beko.

Rakiplere ne yapılması gerektiği belliydi!

Olympiakos’da Vezenkov ve Fournier’den birini etkisiz hale getirirsen hücumda tıkanıyorlardı. Panathinaikos’ta da Nunn’ı. Bu takımlara karşı ne yapılması gerektiği belliydi. Nitekim ikisi de yarı finalde elendi. Fenerbahçe’nin hücumlarının sekteye uğraması için önlem alınması gereken bir ya da iki oyuncu yok. Davis ve Baldwin bu takımın yıldızları. Ama süper yıldız değiller. Diğerleri ise iyi ve kaliteli oyuncular. Nitekim Panathinaikos maçında takımın 5. ya da 6. skor opsiyonu olan Hall, ana görevi olan Nunn’ın etkinliğini azaltırken hücumda çıkıp 18 sayı attı. Çünkü kimse ona konsantre değildi. Keza McCollum. 37 yaşındaydı ve yıllar sonra ilk kez Euroleague oynuyordu. O da ikinci yarıda arka arkaya 13 sayı atıp maçı kopardı.

Guduric kahramanlaştı, Hayes Davis MVP gibi oynadı

Finalde ise Play-Off’tan bu yana ortalarda görünmeyen Guduriç kahramanlaştı. Nigel Hayes Davis de MVP gibi oynayınca şampiyonluk geldi. Tabii dakika alan her isim maksimum katkı verdi. Melli’nin iki maçta yaptığı savunma ve hücum katkısı. Biberoviç’in üçlükleri, Birch’in rakip kısaların karşısında duvar gibi durması, bir kez olsun geçilmemesi, Baldwin’in gereken yerlerde devreye girmesi, Sertaç ve Colson’un az süre almalarına rağmen takım için oynamaları bu çok anlamlı şampiyonluğu Fenerbahçe’ye getirdi. Anlamlı diyorum çünkü yazımın başında da belirttiğim gibi gerek bütçe olarak, gerekse bireysel oyuncu kalitesi olarak ilk 4 içinde gösterilmeyen bir takım, örnek olacak bir ‘başarı hikayesi’ yazarak sonuna kadar hak edilen şampiyonluğa ulaştı. Emeği geçen herkese teşekkürlerimi sunuyorum...

Fenerbahçe Beko, Avrupa’nın en büyüğü.... Sonuna kadar hak edilmiş bir şampiyonluk... Ligin ikinci yarısından itibaren onca sakatlığa onca soruna rağmen Euroleague’in zirvesine çıkmayı başardı Fenerbahçe... Coach Jasikevicius’un ve her oyuncunun maksimum katkı verdiği bir sezon oldu. Her maç farklı hikaye yazıldı. Her maç farklı oyuncular ön plana çıktı. Önlem alınması çok zor bir takımdı Sarı-Lacivertliler. Herkes MVP adayları Davis ve Baldwin’e dikkat etmeye çalıştı. Ama Panathinaikos maçında Davon Hall, McCollum ve Melli gibi rol oyuncuları yıldızlaştı. Monaco finalinde ise Davis beklenen katkıyı verdi. Final-Four’un MVP’si oldu.

Takım olarak savaştılar

Bu kez sahanın yıldızı Guduriç oldu. İlk maç Nunn’ı silikleştiren Hall, dün de James’i yıprattı. Bunu yaparken 13 sayı atmayı da ihmal etmedi. McCollum şutları sokamadı belki ama en kritik anda basket faul çıkardı. Melli ve Birch pota altında inanılmaz savaştı. Baldwin, haksız yere atılana kadar elinden geleni yaptı. Ama en önemlisi takım olarak savaştı, takım olarak savunma yaptı, takım olarak hücum etti Fenerbahçe Beko. Ne kadar kararlı ve konsantre oldukları sadece 9 top kaybı yapmalarından belliydi.

Saras ve oyuncuları

Panathinaikos ve Monaco gibi Euroleague’in en skorer iki takımını ortalama 73 sayıda tutmak büyük başarıydı. 3 çeyrek maç kafa kafaya gitti gibi gözükse de Fenerbahçe kaybetmeyeceğini ilk dakikadan itibaren hissettirdi. Son bölümde de savunmada vidaları sıkıp maçı koparmayı başardı. Bu takımda Sertaç ve Melih dışında şampiyon olan yoktu. Buna coach Jasikevicius da dahil. Şampiyon olmak tecrübe işi. Ama tecrübesiz isimlerle de şampiyon olunabileceğini gösterdi Saras ve oyuncuları.

Doğru bildikleri işi yaptılar

Ve tabii ki onca eleştiriye rağmen. Sürekli transfer istenmesine rağmen oyuncularına, kurdukları kadroya güvenen teknik kadro ve Genel Menacer Derya Yannier... Kulaklarını tıkadılar ve doğru bildikleri işi yaptılar... Gurur duyduk. Ülkemizin gururu oldunuz. Ne kadar tebrik etsek az. 7 Final-Four, 4 final ve 2 şampiyonluk... Fenerbahçe artık Avrupa’nın en büyüklerinden biri. Devamı da gelecek. Bu daha başlangıç...

Fenerbahçe Beko bir kez daha finalde... Abu Dabi’de muhteşem bir oyundan sonra son şampiyon Panathinaikos’u hep önde götürdüğü maçta deviren Sarı-Lacivertliler, 2. şampiyonluğuna bir adım daha yaklaştı. Maçtan önce Fenerbahçe’nin avantajı öngörülebilir bir takım olmadığıydı. Sezon boyunca bazı oyuncular sivrilse de coach Jasikevicius takımı oyununu oturtmayı başarmıştı. Takım olarak set hücumlarını harika oynayan, pas temposu yüksek olan ve doğru şutları bulan Fenerbahçe, bu sayede Final-Four’a kalmıştı. Nitekim dün de Fenerbahçe, bu kadro yapısının avantajını kullandı. Panathinaikos, Nunn önderliğinde, Sloukas’ın organizasyonunda bir şeyler üretebilen bir takım. Fenerbahçe savunması da sürekli adam değiştirip rakibi hücumda ritmden çıkardı. Nunn zorlamalarla biraz skor üretse de Cedi dışında kimse devreye giremedi.

Direnci kırdılar

Fenerbahçe’de ise önlem alınması gereken isimler Davis ve Baldwin’di. Ama sezon boyunca hemen hemen her maç farklı isimler ön plana çıkmayı başarmıştı. Bu da Fenerbahçe’nin savunulmasını zorlaştırıyordu. Nitekim dün Nunn’ı savunmakla görevli Hall inanılmaz oynadı. 18 sayı atıp maçın MVP’si oldu. Maçın başında ona kenardan gelen Tarık’ın üçlükleri eklenince Fenerbahçe çift haneli farklara ulaştı. İlk yarı hiç sayı atamayan McCollum ikinci yarı tam 13 sayı attı. Hem de öyle kritik anlarda üçlükleri gönderdi ki, Panathinaikos’un direnci düştü.

Takımın büyüklüğünü gösteriyor

Melli çok az top kullanıp 9 sayı atarken bloklar ve ribauntlarla inanılmaz bir katkı verdi. İşte Davis’in 7, Guduriç’in 3, Baldwin’in sadece 10 sayı attığı maçta, Hall, McCollum ve Melli gibi rakibin önlem almayı düşünmediği isimlerle Fenerbahçe zafere ulaştı. Bu Fenerbahçe basketbolunun büyüklüğünü gösteriyor. Coach Jasikevicius’un sistemi, onun basktebol, onun takımı kazandı. Tebrikler Fenerbahçe Beko. Sıra şimdi şampiyonluğa geldi...