Lille karşısına çıkan ilk 11’i İsmail Kartal yapsa yanmıştı. Şampiyolar Ligi kapısını aralayacak maça çıkıyorsun, Kruniç var, Mert Müldür var, Osayi ,Djiku, İrfan Can kulübede. Çağlar ve Oosterwolde çift stoper oynuyorlar. (Djiku ve Becao aranıyor) Patron Mourinho olunca “Çıt” çıkmıyor. Herkes hocaya inandığı için bir bildiği vardır diyor. Rakip Lille eski gücünde değil. Her an hata yapacak görüntü veriyorlar. Fenerbahçe topu rakibine verdiği için ilk 45 dakika daha hareketli gözüktüler. Fenerbahçe önde baskıyı fazlaca yapamadı. Orta alanda ilk müdahaleleri yine İsmail Yüksek yaptı. Tadic sağ kanatta çok etkili olamıyor. Yeni transfer Maxımın’nin kumaşı iyi ama tam hazır değil. Szymanski (Kulübe gözüküyor) bir var bir yok, Kruniç ağzıyla kuş tutsa yaranamıyor. Livakoviç, çıkardığı 3 kritik topla takımını oyunda tutuyordu. Dzeko maça kötü başladı, kritik pozisyonları harcadı. Devre geride bitmesine rağmen Mourinho hamle yapmadı. İkinci yarıda Fenerbahçe’nin önde baskısı arttı. Mourinho ilk hamleleri son 20 dakikada yaptı. İki kanat oyuncusu Tadiç (Solda devam etmeliydi) ve Maximın’i çıkartıp, İrfan Can ve Oğuz Aydın’ı (Girer mi tartışılır) aldı.

Fazla kurcalamaması gerekiyor

İrfan Can, Fenerbahçe’de kulübeye mahkum olacak bir oyuncu değil. Oyuna girer girmez, sonuca etki etmeye başladı. Kendi becerisiyle kazandığı serbest atışı, kendine özgü vuruşuyla topu çatala yollayıp, takımını psikolojik olarak rahatlattı. Golden sonra moralli Fenerbahçe’den galibiyet gelir diye düşündük, uzatma dakikalarında yediğimiz şansız golle maçı kolay yoldan kaybettik. Lille korkulacak bir takım değil. Fenerbahçe Kadıköy’de bu takımı rahat geçer. Yalnız Mourinho’nun ilk 11’i fazla kurcalamaması gerekiyor.

Maça gelenler Fenerbahçe’nin turu ilk maçta garantilediğini, sahada şov yapacağına inanmışlardı. Mourinho’nun 11’inde bu defa Kent yok ama Krunic (bu ısrar niye?) vardı. Ferdi sol önde oynuyordu. İlk 10 dakika dolmadan hesapta olmayan Lugano golü gelince, Fenerbahçe biraz bocalamaya başladı.

Krunic, Szymanski etkili olmayınca, tempo düşüyordu. Fred’in sakatlanıp çıkmasıyla, oyuna giren İsmail Yüksek’in (neden ilk 11 başlamaz) enerjisi takıma olumlu yansımaya başladı. Devre geride kapanınca, Mourinho tribünlerin de tepkisini çeken Krunic’i dışarı alıp, Mert Hakan’ı sahaya sürdü.

İkinci bölümde de Fenerbahçe’nin çok etkili olamadığını gördük. Kanatlar çalışmıyor, sonuç becerili ayakların icraatlarına kalıyordu. Beraberlik golü bir duran top sonrasında geliyordu. Mert Hakan’ın ortasına mükemmel yükselen Dzeko, kafa ile topu ağlara yolladı. Golden sonra da Fenerbahçe’nin temposu artmadı.

Rakibin üzerine gelmesine rağmen Sarı-Lacivertli takımın fazlaca pozisyon bulamayışı düşündürücü idi. Son 10 dakika oyuna giren İrfan Can’ın, Tadiç ile birlikte kaliteli ayaklarını konuşturmaya başlaması galibiyeti de getirdi. Kadıköy’de şov yoktu ama tur vardı. Hedef turu geçmek olduğuna göre alkışlar Fenerbahçe’ye. Şimdi sırada daha güçlü bir takım var. Lugano karşısında oynanan futbol çok keyif vermedi. Bu futbol ile Lille’i geçmek kolay değil. Ancak Fenerbahçeliler hocaları Mourinho ve kaliteli kadrolarına güveniyorlar. Haksız da sayılmazlar...

Fenerbahçe evinde ilk resmi maçına çıkıyor. Bu sezon kendi liginde olduğu kadar, Avrupa arenası da Fenerbahçe için önemli. Yıllar sonra Şampiyonlar Ligi’ne katılmak isteyen Fenerbahçe’nin rövanş oyununun rahat geçeceğini bekliyoruz. Lugano’nun güçlü rakibine fazlaca direneceğini düşünmüyoruz. Tahmin ediyorum ki, Mourinho’nun da aklı bundan sonraki Lille maçındadır. Portekizli hocanın sahaya süreceği 11’lere eleştiri gelmez. Sonuçta firma büyük, vardır bir bildiği diyeceğiz. Ancak yine de ilk 11 merak konusu. Kadıköy’de büyük izdiham yaşanacağı kesin. Fenerbahçe’nin kapalı gişe oyunlarına alışmak lazım.

Tribünlerde başlar, sahada devam eder

Sarı-Lacivertli taraftarların bu sezon için en büyük sıkıntıları takımlarını canlı izleyememek olur. Kadıköy’de şov başlıyor. Kimler oynar, nasıl oynar kesin bilmiyoruz. Onlara maç sonrası kalem oynatırız. Merakla beklediğimiz Kadıköy’deki şov. Şov tribünlerde başlar, kulübede ve sahada devam eder.

İşin içinde Mourinho olunca maça ilgi ve dikkat artmıştı. Sahaya çıkan 11’de Kent ve Krunic’i görenler şaşırmadı desek yalan olur. Ancak hoca İsmail Kartal yerine Mourinho olunca bu defa ”vardır bir bildiği” dendi. Onlar sahada İrfan Can, Ferdi ve İsmail Yüksek kulübedeydi. Ancak ilk 45 dakika ortaya konan futbola bakınca Kent ve Krunic’e bu takımın fazlaca ihtiyacı olmadığını düşündük. Maç başladı, 5 dakika dolmadan Lugano’nun golü geldi. Golden sonra Fenerbahçe bocalamaya başladı. Pas trafiği kötü, tempo düşüktü. 45 dakikanın öne çıkan isimleri ise Osayi , Oosterwolde,Tadiç ( hem de sağ kanatta oynadı) ve Dzeko oluyordu. İlk yarının son bölümünde maça ağırlığı koyan Fenerbahçe, Dzeko’nun penaltısıyla kendine geliyordu.

Devamı gelir

Mourinho devre arası hamle yapmadı. Fenerbahçe ikinci yarıda Tadiç’in mükemmel asistini gole çeviren Dzeko ile öne geçti. Maçın kontrolünü eline alan Fenerbahçe rakibinin ilk atağında golü yemesine rağmen, oyundan kopmadı. Rakibin defanstan çıkarken yaptığı hatayı affetmeyen Szymanski’nin asistinde Dzeko topu ağlara yollayıp hattrick yapınca, kenarda da Mourinho şovu başladı. Portekizli hoca son bölümde İrfan Can, Ferdi ve Mert Müldür’ü sahaya sürdü. Ferdi oyuna girer girmez golünü atınca Fenerbahçe’nin saha içi ve kulübe şovu devam etti. Lugano maçı Fenerbahçe için mini bir sınav sayılırdı. Bu takım geniş ve kaliteli kadrosuyla bu sene büyük işlere imza atar. Mourinho’nun sahaya süreceği 11’lere itiraz eden de çıkmaz. Portekizli hoca takım içi rekabeti ile işini daha da kolaylaştıracak gibi. Fenerbahçe ve Mourinho Avrupa macerasına fırtına gibi başladı. Devamı gelir mi? Gelmezse sürpriz olur, diyelim ve gelecek turları bekliyelim.

Aziz Yıldırım’ın sahneye çıkmasıyla yaklaşık bir aydır gündeme oturan Fenerbahçe kongresi noktalandı. Ali Koç’un 3. kez başkanlığa seçildiği kongre kavgalar, atışmalar ile başlasa da finali mutlu bitti. Kongreden bir gün önce TV’de birlikte canlı yayına çıkan 2 başkanın olumlu mesajları ve davranışları, genel kurulda sıcak bir hava estirdi. Geçen sezonu genelde Galatasaray ve TFF ile kavga ederek geçiren başkan Ali Koç’u şimdi çok zorlu bir dönem bekliyor. Mazeret üretemeyeceğini bu dönemde başkan, Fenerbahçe’yi şampiyon yapmak zorunda.

Oylarını artıramadı

Mourinho gibi büyük bir markayı takımın başına getiren Koç’un şimdi taraftarı heyecanlandıracak transferleri beklenecek. 2018 haziran ayında Aziz Yıldırım’a yaklaşık 12 bin oy fark atan Ali Koç, 2024 haziran ayında üye sayısının artmasına rağmen yine aynı oyu (16464) aldı. 2018 kongresinde 4644 oy alan Aziz Yıldırım ise bu defa 10450 oy aldı. Yani başkan seçilmesine rağmen oylarını artıramadı. Görev yaptığı son 6 yılda camiaya şampiyonluk yaşatamaması, şüphesiz kongre üyelerini olumsuz etkiledi.

Aziz Yıldırım’ı alkışlamak gerek

Geçen sezon, “Ben olduğum sürece bizi şampiyon yapmazlar” diyen Ali Koç, bu sözlerini sinirlilikle söylediğini ifade ediyor. Fenerbahçe’ye maddi olarak büyük katkılar sağlayan başkan Ali Koç’u yeni dönemi için kutlayıp, başarılar dileyelim. Bu kongrenin reytingine tavan yaptıran Aziz Yıldırım’ı da ayrıca alkışlamak gerek. Kongre sonrasındaki davranışları ve açıklamalarıyla Aziz Yıldırım tartışmasız Fenerbahçe tarihinin en önemli figürlerinden biridir. Yazıyı bitirmeden başkan Ali Koç’a soralım: ‘Fenerbahçe’yi şampiyon yaparlar mı?’ Ya da siz bu defa bu takımı şampiyon yapacak mısınız?

Bir gün önce “Kongre mi, kavga mı?” diye bir yazı yazmıştım. Dün başlayan Fenerbahçe kongresinde gördük ki iki taraf da barut fıçısı. Bugüne kadar çok kongre takip ettim. Ancak başlarken kongre terk eden başkanı ilk defa gördüm. YDK Başkanı Şekip Mosturoğlu’nun kongre divan başkanı seçimini Vefa Küçük’e kaybetmesiyle kavgalar başladı. Hem Aziz Yıldırım’a hem Ali Koç’a hem de Vefa Küçük’e yapılan protestolar hoş olmadı. Acun Ilıcalı’nın televizyonculuğunu konuşturup yaptığı açıklamaların genelinde Mourinho vardı; Yıldırım’a adeta gözdağı veriyordu.

Kolay değil

Ya kürsüye gelip, ailelerine video çektiren konuşmacılara ne demeli? Hepsi Fenerbahçe için değil, kendileri için konuştular. Dün Yıldırım’ı destekleyen adı gazeteci olanlar, Ali Koç’a yağ çektiler. Kongreyi terk eden Aziz Yıldırım’ın, “Stadı terk etmeseydim kavga çıkacaktı” açıklaması günün aslında özetiydi. İki tarafın ağır toplarıyla konuştum, ”Biz kazanırız” diyorlar. Şu bir gerçek ki; Koç’un işi 2018 kongresi kadar kolay değil.

Hafta sonu, Fenerbahçe Spor Kulübü’nün son yıllardaki en hareketli, en renkli, en gergin kongrelerinden birini yaşayacağız. Kongre kimilerine göre 2018 seçimlerinin rövanşı olacak. Ben buna katılmıyorum. Ancak bizi çok gergin bir genel kurulun beklediği gerçek. İki tarafın zaman zaman hakaretvari yaptığı açıklamalar ortamı iyice gerdi. Geçmişte fazlasıyla Fenerbahçe Kongresi takip ettim. Akılda kalan, çekişmeli ve gergin geçen 2 genel kurul hatırlıyorum. Nisan 1982’de Ali Şen ve Cevher Özden (Kastelli) kongresi unutulmazlar arasındadır. Kastelli’nin 25 milyon Dolar hibe edeceğim açıklamasına rağmen seçimi Ali Şen kazanmıştır.

Divan seçimi ışık tutacak

Şubat 1998 yılında yapılan ve tarihe geçen kongrede bilindiği gibi Aziz Yıldırım tek oy farkla Vefa Küçük’ü geçip başkanlık koltuğuna oturmuş ve yaklaşık 20 yıl bu görevini sürdürmüştür. 2018 yılında Ali Koç’a kaybeden Aziz Yıldırım 6 yıl aradan sonra yeniden aday. İki tarafın ağır suçlamalarıyla girilen Olağan Seçimli Kongre, Fenerbahçe tarihine geçecek gibi gözüküyor. İlk gün Kongre Divan Başkanlığı seçimiyle tansiyonun yükseleceği bir gerçek. Başkan Ali Koç’un ‘ üyeleri arıyor’ dediği YDK Başkanı Şekip Mosturoğlu konuyla ilgili sert bir cevap verdi. YDK üyelerinin oylarıyla seçilen başkan, bakalım kongreyi yönetebilecek mi? Başkan Ali Koç’un adayı ise yine Vefa Küçük mü olacak? Kongre Divan Başkanlığı seçimi bize baştan bir ışık tutacak gibi gözüküyor.

Aklı selim üyeler endişeli

Kongrede bir başka sorun ise konuşmacılar. FB TV yayın yapıyor diye ağzı olan konuşacak. Bu konuşmalar ortamı daha da gerecek. Aklı selim kongre üyeleri durumdan endişeli. Ümit ediyorum ki, Olağan Seçimli Kongre, Fenerbahçe’ye yakışır bir şekilde başlayıp bitsin. Çünkü Fenerbahçeliler kavga değil kongre ve de devamında yeni yönetimden şampiyonluk ile kupalar bekliyor.

Türk futboluna bugüne kadar dünyada isim yapmış, Avrupa’da marka olmuş birçok teknik adam geldi. Brezilya’yı Dünya Şampiyonu yapan Parreira, İspanya’da kupalar kazanımş Del Bosque, Aragones, ilk akla gelen isimlerdir. Ancak hemen bir hatırlatma yapayım ki bu teknik adamların CV’si bile Jose Mourinho kadar dolu değildi. Ben, Mourinho’nun gelişini Jupp Derwall’in gelişine benzetiyorum. Almanya gibi bir futbol devi ülkeyi şampiyonluğa taşıdıktan sonra Galatasaray’a gelişi sadece ülkemizde değil, tüm dünyada büyük yankı uyandırmıştı. 3 yıl gibi (1984-1987) kısa bir süre Türkiye’de kalan Alman hoca ülke futboluna büyük katkılar sağlamış, ufukları açmış, Mustafa Denizli gibi marka bir teknik adamı yaratmıştır. Derwall’in attığı tohumlar zamanla meyvesini vermiş, hem Galatasaray hem de Türk futbolunun adından daha sık bahsedilir hale gelmiştir. Şimdi Türkiye’ye yeni bir Derwall gelmiştir. Fenerbahçe yeni hocası ile mutlaka her alanda çağ atlayacaktır. Mourinho kısa zamanda Fenerbahçe’ye gözle görülür yenilikler getirecektir. Futbolseverlerin Portekizli hocaya saygıda kusur etmeyeceklerini düşünüyorum. Gelişi ile birlikte Türk futbolu ve Fenerbahçe, dünya gündemine oturmuştur. EURO 2024 öncesi gelişi, Türkiye’yi tercih edişi, Milli Takımımız’a da olumlu yansımalar yaratacaktır. Onu Fenerbahçe’ye kazandıran başrol oyuncularını alkışlanak lazım. Konuyu paraya getirenlere bir not düşeyim. Mourinho maddiyatı düşünseydi, Jesus gibi Avrupa’yı değil Arabistan’ı tercih ederdi. Fenerbahçe’ye hayırlı olsun. Temennim buradaki hayatının Derwall gibi kısa değil, uzun ömürlü olmasıdır.