Dün gece Galatasaray karşısında beklediği gibi zor bir rakip buldu. Orta alanı ele geçirme savaşında Galatasaray karşısında baskıyla üstünlük kurup rakibini kanatlara yönlendiren Göztepe hemen hemen pozisyon vermeden ilk yarıyı bitirdi. Okan Buruk’un sadece Osimhen üzerinden gol arayışı uzun boylu güçlü Göztepe savunması karşısında skor üretmeyi bırakın pozisyon getirmedi. Oysa erken bir penaltı golü ile öne geçen Galatasaray için rakibin de beraberlik için gol arayacak olması bir avantaj olabilirdi ama öyle olmadı. Özellikle Romulo’nun golünde her zamanki Galatasaray’ın savunma zaafı vardı. Özellikle Sanchez’in kalitesine yakışmayan bir hücumcuya karşı yaptığı kademe hatasını Romulo affetmedi... İkinci yarısı gerilim filmi gibiydi karşılaşmanın. Göztepe yüksek kondisyonlu bir ekip olarak Galatasaray karşısında rakibini yorarak sonuç almayı planladı. Gerçekten de bu plan uygulamada yürürken planı bozan isim Yunus Akgün oldu. Galatasaray’ın yıldızı Sara ile başlayan ve Mertens’in asistiyle gelişen pozisyonda Yunus nefis vuruşla takımına nefes aldıran golü attı. Gerçekten zirve yarışında şampiyonluk yolunda en zor iç saha maçlarından birini oynadı Galatasaray.

O güveni sarsıyor

Bir çift sözüm VAR sistemine olacak. Rize’de iptal edilen ve dün gece de Toriera’nın golünün iptalleri bu sisteme olan güveni sarsıyor bana göre. Göztepe gerçekten bu ligin en değerli takımlarından biri olduğunu dün gece Ramspark’ta gösterdi. Stoilov’un öğrencileri puan cetvelindeki yerlerinin tesadüf olmadığını oynadıkları futbolla mücadeleyle gösterdiler. Galatasaray’a gelince; şimdiye kadarki en kötü Sanchez performansını izledik ve bu performansın takımı ne kadar olumsuz etkilediğini gördük. Yine de büyük takım kötü oynarken de kazanır söylemini doğruluyan bir skor aldılar. Gecenin yıldızı kim derseniz tabii ki Gabriel Sara’ydı. Brezilyalı adeta kalitesiyle şov yaptı

2024’e veda ederken liderliği garanti olan Galatasaray, Kayseri deplasmanında tatile çıkmış gibi bir ilk yarı oynadı. Maçın başında kazanılan penaltı ile maç bitti görüntüsü çizen Galatasaray rahatlıktan öte rehavete geçti. Zaten bu rehavet 1-1’lik beraberliği getirirken, Kayserispor’un tehlikeli ataklarla rakip kaleyi tehdit ettiğini gördük. Temposuz ve etkisiz futbola rağmen Yunus’un ilk yarıda sahneye çıktığı pozisyonda Barış Alper ile gelen golle öne geçen Galatasaray izledik. Ancak futbol adına hiçbir şey yapmadan soyunma odasına nasıl önde gidilir bu maçı gösterebiliriz herhalde Galatasaray adına. İkinci yarıdaki soru işaretlerini Yunus nefis golüyle bitirdi. Galatasaray’ın genç yıldızı Kayseri’de attı attırdı ve Osimhen ile birlikte maça damgasını vurdu. Gerçekten düşük tempoyla bu kadar rahat maç kazanmak ancak oyuncu kalitesi farkıyla olurdu.

Bu şartlarda bu kadar

Galatasaray, bu galibiyetle Fenerbahçe ile arasındaki farkı 8 puana çıkartmayı başardı. Okan Buruk, futbolcularını tebrik ederken skora rağmen oyundaki eksikleri görmezden gelmeyecektir. Kayserispor için fazla söze gerek yok bu şartlarda ancak bu kadar. Oyunun ofansif yönünü beceriyorlar ama savunmada çok kırılganlar. Fenerbahçe ve Galatasaray gibi güçlü takımlara karşı böyle oynarsanız, şansınız olmaz çünkü takım kalitesi ve derinliği yeterli değil.

Gerçekten iki takımın da gol istediği galibiyet isteği olunca ortaya seyir zevki yüksek bir maç çıkıyor. Trabzonspor doğru bir oyun planıyla maça başladı. Baskı yapan rakibine karşı dönen topları hızlı bir şekildi Nwakaeme ile buluşturup, sonrasında Nijeryalı’nın yaratıcı paslarıyla Galatasaray savunması zorlamaktı. Ancak Galatasaray daha ilk dakikalarda Yunus’un nefis asistiyle gelen Mertens golü kısa süre şaşkınlık yarattı Karadeniz ekibinde. Ev sahibi ekibin bu golle öne geçtikten sonra maç bitmiş havasına bürünmesinin cezasını Trabzonspor hemen kesti. Zaten Ozan’ın nefis kafa ile attığı beraberlik sayısı öncesi yapılan etkili ataklar habercisiydi. 1-1’den sonra aklı başına gelen Galatasaray, Yunus’un Messi vari nefis golüyle öne geçtikten sonra ilk yarı bitene kadar sazı eline aldı. Trabzonspor adına Uğurcan kalesinde 2 gol görmesine rağmen çok önemli kurtarışlar yaparak takımını oyunda tuttu… Bu sezonun, geçen sezonlardan farkı Galatasaray savunmasının kolay goller yemesi.

Trabzon karşılığını alamadı

Son 30 dakika orta sahaların çok çabuk geçildiği ve takım boyunun uzadığı iki takım adına da galibiyet adına fazlasıyla risk alındığı bir maç izledik. Gecenin özeti bu kadar gollü bir maçta hücum futbolu adına başarılı ama savunma adına özellikle Galatasaray adına kötü bir sınavdı. Trabzonspor sonuçtan bağımsız şu ana kadar en iyi futbolunu sergilerken, şimdiye kadar nerdeydiniz dedirtti taraftarına. Galatasaray sahasında bu kadar hırpalandığı bir 90 dakika oynamadı sanırım. Nefes kesen maçın galibi Galatasaray oldu son dakika golüyle. Trabzonspor için oynadığı futbolun karşılığını alamadığı bir geceydi açıkçası…

Hani Türkiye’de sohbet ederken işler ters giderse deriz ya sakata geldik. Galatasaray dün gece sakatlar ordusu nedeniyle böyle bir durumda Malmö karşısına çıktı. Açıkçası çıkacak kötü bir sonuç için Okan Buruk fazlasıyla mazerete sahipti. Bir de yetmezmiş gibi 30. dakikada defansın belkemiği Sanchez’in sakatlanıp çıkması işin tuzu biberi oldu. Okan Buruk Sanchez’in sakatlanmasıyla herkes Nelson’u beklerken sahaya Kerem Demirbay’ı sürdü. İster istemez formasyon değişti ve yenik durumdayken tüm handikaplara rağmen Jelert ile beraberlik golünü buldu ve gol öncesi de zaten oyunda da dengeyi bulmuştuk. İkinci yarı her şey istediğimiz gibi oldu. Yunus ile gelen galibiyet golüyle üstünlüğü ele aldık ve kontrollü futbolumuzu sahaya yansıtarak rakibin tempo yapmasını önledik.

Buruk sevinç

Dün gece Malmö’de İcardi, Barış, Osimhen, Kaan Ayhan, İsmail Jakobs ve oyunun büyük bölümünde Sanchez yoktu ama Galatasaray’ın Avrupa ruhu sahadaydı. Gerçekten bu kadar eksikle sonuçta İsveç ligini şampiyon bitirmiş dinlenmiş bir Malmö’ye karşı bu kadar mücadele edilir bu kadar oynanır dersek abartmış olmayız. Sonuç ne olursa olsun tabiki bir alkış da Okan Buruk’a bana göre. Hiç ağlamadan sızlamadan elindeki kadroyu motive edip maksimum oyun sergiletti. Son bölümdeki oyuncu değişiklikleri biraz takımın kimyasını bozdu keşke yapmasaydı dedik. Yine de bu şartlarda galibiyeti kaçıran takım olarak Türkiye’ye dönmenin buruk bir sevincini yaşadı ve yaşattı Galatasaray…

Galatasaray bu mevsimde Sivas’ta beklenen soğuk havaya rastlamadı ama daha maçın başında soğuk bir duş aldı. Metehan’ın gördüğü kırmızı kartla 10 kişi kalan Sarı-Kırmızılı ekip zaten savunmadaki zaaflarına da bakarsak, bir darbe yedi. Rodrigues’in golü ile rüzgarı arkasına alır diye düşündüğümüz Sivasspor ilk yarı bitimine kadar oyundan düşen taraftı. Nitekim eksik kalmasına rağmen panik yapmayan Galatasaray ilk yarıya iki gol sıkıştırmayı başardı. Artılar ve eksilere bakarsak konuk ekip adına sadece savunmada Sanchez ile ayakta kalan Galatasaray gerçekten ikinci yarıda 10 kişi nasıl oynanır dersi verdi. Barış Alper atletik ve mücadeleci yapısını harika bir golle süsleyip takımı adına maçı kopartan isim oldu. Maçın Galatasaray adına sürpriz kahramanlarından biri de bana göre Macar oyuncu Sallai diyebiliriz. Son bölümde oyuncu değişiklikleriyle maçı bitirmeyi planlayan Okan Buruk, 3-2’lik bir galibiyetle sahadan ayrılmayı başardı.

Hiç böylesi olmamıştı

Aslında başlangıcıyla bitişi arasında Sarı-Kırmızılı ekip adına önemli eksiklere rağmen çok çok önemli bir 3 puan ve en yakın rakibine 6 puan fark yaparak zirve yarışında büyük bir avantaj elde etti. Sivasspor’a gelince; belki de Bülent Uygun yönetiminde en kötü performanslarından birini sergiledi. Niye derseniz Galatasaray tarihinde şimdiye kadar hiç bu kadar handikaplı gelmemiştir. İşte bu kadar önemli eksikleri olan Sarı-Kırmızılı ekip önünde sahada 15. dakikada 10 kişi kalmış rakibine öne geçmesine rağmen sahadan boynu bükük ve yenik ayrıldı. Maçın sonu ise bütün yazdıklarımızı bir anda futbol adına sıfırladı. Çünkü Türk hakemliği adına utanç gecesiydi. Turgut Doman kasten bir futbolcunun meslek hayatını sonlandıracak bir harekete VAR’da bakıp bir şey yok diyebilecek kadar duygusuzdu. Sanırım TFF bu hakemin, hakemliğini bitirir. Bir çift sözüm de Manaj’a sadece yazıklar olsun diyorum.

Trabzonlu futbolcuların üzerinde tonlarca yük varmış gibiler. Açıkçası dün gece ilk yarıya baktığımızda Kasımpaşa karşısında baskı yapan istekli ama çözüm üretemeyen bir Trabzonspor izledik. Visca’nın üst direkten dönen topunu bir kenara koyun başka bir pozisyon bulamadan soyunma odasına gitti Karadeniz ekibi. Kasımpaşa bu sezon deplasmanların en başarılı takımı olması tabii iki tesadüf değil. Konuk ekip iyi kapanıyor ve etkili hücumlarla gol arıyor. Yine böyle bir hücumda Da Costa’yı acemice düşünen Uğurcan penaltıya sebebiyet verdi ve Cafu takımını dış sahada öne geçiren isimdi. İkinci yarıya Nwakaeme ve Enis’i alarak başlayan Trabzonspor özellikle daha etkili hücumlar yaptığını gördük. Ancak çok net pozisyonlarda Kasımpaşa kalecisi kalesinde adeta devleşti. Dakikalar 75’i gösterirken Trabzonspor beklemediği bir penaltı kazandı. Ceza alanı içinde topsuz alanda Rodrigues’in, Enes’i elle itmesinda VAR devreye girdi ve Zorbay Küçük penaltı noktasını gösterdi. Bana göre bu görüntülere bakarsak ağır bir karardı ama hafta içi Türk futbolunda yaşanan polemiklerin hakemler üzerinde yarattığı baskının eseri gibi.

Şampiyonluk sezonunu hatırlattı

Penaltının şokuyla dağılan Kasımpaşa Nwakaeme’nin kafasıyla 2. golü de kalesinde gördü ve yenik duruma düştü. Skordan bağımsız 90 dakikaya bakarsak ilk yarıda olmayan neydi ve ikinci yarıda daha pozisyon bulan bir Trabzonspor vardı sahada! Bence tek fark Nwakaeme’nin sol kanatta şampiyonluk sezonunu hatırlatan performansıydı. Nijeryalı gerçekten her topu ayağına aldığında şık paslar ve nefis ortalar yaptı ve güzel oyununu güzel bir golle de süsledi. Açıkçası beraberliği kurtarsam iyidir dediği bir gecede öne geçti. Ancak Kasımpaşa müthiş bir geri dönüş yaptı ve tekrar Fall ile organize bir golle beraberliği yakaladı ve 1 puan aldı.

Ligde ve Avrupa’da yoluna namağlup devam eden Galatasaray hem bu seriyi sürdürmek hem de kazanarak rakiplerini baskı altına almak için sahadaydı. Hafta boyunca konuşulan ise Eyüpspor’da başkanından hocasına Galatasaray sempatisi olduğu, bu nedenle de maçın kolay kazanılacağı yönündeydi. Ama gördük ki Arda Turan çok önemli 8 eksiğine rağmen takımını öyle iyi hazırlamış ve Okan Buruk’un taktiğini öyle iyi analiz etmiş ki, Galatasaray için maç kâbus gibi başladı. İlk gol de yine eski bir Galatasaraylı Emre Akbaba’dan geldi. Bu da spekülasyonların tamamen hayal ürünü olduğunun kanıtıydı. Eyüp’ün üst sıralarda olması tesadüf değil. İcardi’nin yokluğunda Okan hocanın üçlü savunmada ısrar etmesinin doğru olmadığını da daha net görmüş olduk. Abdülkerim sakatlanıp yerini Berkan’a bıraktığında tekrar dörtlüye döndüler ve pozisyonlar geldi. Nitekim tam devreye girerken karambolde Barış’ın attığı golle de, o panik havası dağıldı.

Savunma uyuyunca

İkinci yarı da Sallai’nin golüyle başlayınca coşku ve tempo tamamen Galatasaray’a döndü. Golü hazırlayan Sara gerçekten son yıllarda yapılmış en iyi transfer olabilir. İnanılmaz bir oyun görüşü ve kadife gibi sol ayağı var. Ama o da çok yoruldu. Sallai de günün en iyilerindendi. Perşembe akşamı Alkmaar deplasmanı gibi yüksek tempolu bir maça çıktıktan sadece 3 gün sonra böyle bir mücadele ortaya koyan oyuncuların bireysel performansını eleştirmek doğru olmaz. Ama Ampem’in skoru 2-2’ye getiren golünde savunma uyudu diyebiliriz. Galatasaray galibiyeti ararken Berke’nin kalesinde devleşmesi de tabelayı belirleyen en kritik faktördü. Neticede Galatasaray şampiyonluk yolunda çok önemli 2 puan kaybederek belki de rakipleriyle arayı açma fırsatını kaçırdı. Yalnız bir parantez de hakem için açmak lazım. Okan Buruk’un daha önce, “Bir daha bizim maçlara verilmesin” dediği Oğuzhan Çakır ve “Hissiyatımsı” skandalına imza atan VAR’daki Erkan Engin, neredeyse tüm takdir haklarını Galatasaray aleyhine kullanarak sanki bir intikam peşinde gibilerdi. Federasyon yetkililerinin bu tip konularda yaptıkları açıklamalarda daha adil ve dikkatli olmaları gerekiyor.

Galatasaray, Alkmaar’da ilk yarıda mucize bir sonuçla soyunma odasına gitti. Gerçekten Okan Buruk haklı olarak sakatlar ve statü gereği oynatamadığı isimler ve kulübedeki güçsüzlüğe bakarak böyle bir kadro sahaya sürdü. Ancak 3-5-2 oynamak ezber ister ve hata kabul etmez. Alkmaar baskıyla ve hızlı hücumlarla öyle net pozisyonlar buldu ki ilk yarıda skoru kopartabilirdi. Sadece Mertens ve Osimhen ile olmuyor. Ama bu ikili yoktan var ettikleri bir golle skoru 1-1’e getirdi. Galatasaray’da Nelsson ve Muslera ile anlaşmazlık sonucu gelen gol bu seviyede kabul edilemez. Batshuayi’nin, Icardi’nin yokluğunda kendini kabul ettirmesi lazım ama yeterli performans gösteremiyor. Oysa Belçikalı için şu dönem ve şu ortam büyük bir fırsat bana göre...

Artık geriye gidiyor

Okan Buruk ikinci yarıya Nelsson’un alıp genç Metehan ile başladı. Bence keşke maça öyle başlasaydı dedirten bir değişiklikti. Gerçekten Nelsson’un artık geriye giden bir oyuncu performansıyla takıma katkı yapmasını beklemek iyimserlik olur. Öte yandan Yunus’taki düşüş de düşündürücü. Genç yıldız parladı ve üst üste olumsuz sinyaller veriyor. Bir başka ayağına gelen fırsatı değerlendiremeyen isim Batshuayi bence. Belçikalı Icardi’nin yokluğunu fırsata çevirebilir ve Okan hocanın elini rahatlatır. Ama gördüğümüz kadarıyla ben ikinci yarıların oyuncusuyum halimden memnunum mesajı veriyor. Sözü fazla uzatmayalım dün gece ilk yarıda tel tel dökülen ikinci yarı biraz kımıldayan bir Galatasaray izledik. Tribündeki Galatasaray taraftarı hep büyük takım refleksi bekledi ama ne çare. Atletizmi yüksek takımlara karşı Türk takımları gerçekten zorlanıyor. Tek çare oyuncu kalitesini en yüksek potansiyelde kullanmak. Dün gece sadece ikinci yarının belli bölümlerinde çıkan kalite gol pozisyonları yarattı ama yetmedi... Bence bu oyuna bu sonuç iyidir deyip noktayı koyalım.