Süper Kupa’da hezimete uğrayan Galatasaray, sezonun ilk maçında Hatayspor karşısına favori çıktı. Ama kazanmak için favori olmak yetmiyordu çünkü baskılı oyunu pozisyon ile süslemezseniz o baskının hiç bir anlamı oymaz. Nitekim Galatasaray ilk yarıda oyunun hakimiydi ama gol pozisyonu bulmakta çok zorlandı Hatayspor savunmasını açmakta. Aslında Okan Buruk’un sahaya sürdüğü 11’e bakarsak oyuncularını gerçek mevkilerine koymuş doğrusunu yapmıştı. Hatayspor’un dün gece böyle bir futbol oynayacağı gün gibi aşikardı ve kadronun gücüne göre böyle bir tercih içinde asla eleştiri getirmem. Böyle oynayacağı bilinen bir rakibi karşı Okan Buruk’un taktik çözüm üretmesi gerekirdi diye düşünüyorum. Ama ilk 45 dakikaya baktığımız da iyi kapanan rakip karşısında kitlenen oyunu açamayan bir Galatasaray izledik. Oysa bu tür oyun oynayan rakipleri atacağınız bir golle çözersiniz. İki kanat ve orta alandan pozisyon üretemeyen Sarı- Kırmızılı ekipte golcü İcardi’de bu yarıda tabiki etkisizdi...

Tersine döndü...

Maçta ikinci yarının başında üst üste gelen pozisyonlarını değerlendiremeyen Galatasaray kontrataktan kalesinde golü gördü. Sonuçtan bağımsız dün gece şunu gördük ki Galatasaray’da ciddi bir stoper zaafı var. Abdülkerim‘in yenilen goldeki savunma zafiyeti kabul edilebilir değildi. Aslında bu tür maçları geçen sezon şampiyon olurken de oynamış ama bireysel kaliteyle sonuca gidiyordu. İşte o bireysel kaliteler bu sezon başı ortalarda olmayınca işler tersine dönmüş gözüküyor. Bir kere görünen o ki mental olarak takım ruhunda bir çöküş var ve bu hal baskıyla birleşince performansı da negatife çevirdiğini gördük. Kötü giden maçı İcardi’nin kendin pişir kendin ye penaltı golü ev sahibi adına bir nebze olsun tribünleri teselli etti. Okan Buruk sanırım atletizmi yüksek Hatayspor gibi takımlar karşısında top rakipteyken çaresizliğe çözüm üretmek

Başakşehir dün gece Tiflis’te oldukça dirençli bir rakiple oynadı. San Marino ekibi karşısında bir önceki turu çok kolay geçen İstanbul ekibi oyuna etkili başladı ve önemli pozisyonlar yakaladı. Ancak Gürcistan ekibi önce Başakşehir’in hızını kesti ve oyunda dengeyi kurduktan sonra kalemizde az ama etkili oldular. Özellikle Başakşehir’in ön bölgesindeki oyunculara yaptıkları presle kaleye yüzlerini döndürmeyen İberia sert futboluyla ritmimizi bozdu. Kadro kalitesi olarak Başakşehir’in altında olan ev sahibi ekip bu açığı mücadele, temaslı oyun ve biraz da sertlikle kapatmaya çalıştı. İkinci yarıda da daha baskın gözüken taraf olmamıza rağmen yakaladığımızı pozisyonları ya rakip kaleciye ya da kalenin dışına gönderdik. İlginçtir iki takımda uzunca bir süre aynı 11 ile mücadeleyi sürdürdü. Oysa bu tür sonuca gidilemeyen maçlarda teknik adamlar çözümü hamle yapmakta bulur. Açıkçası 72. dakikada maçtaki ilk oyuncu değişikliğini Başakşehir yaptı Piantek çıktı Figueiredo girdi.

Umutlu gelmek istiyorlardı

Sonrasında İberia’nında kalan son bölümdü güçlü Başakşehir karşısında evinde olmasına rağmen bir beraberliğin iyi sonuç olduğunu düşünerek oyunu yavaşlattığını söyleyebiliriz. Gürcistan ekibi en azından ikinci maça İstanbul’a umutlu gelmek istiyordu. Çağdaş Atan, Figueiredo’dan sonra forvete Kenny ve Serdar’ı oyuna alıp gol adına tüm silahlarını kullandı. Beklediğimiz golü geçte olsa Davidson ile bulup ikinci maç için İstanbul’a avantajlı bir skorla döndük. Aslında erken bir gol bulsaydık çok daha kolay bir 90 dakika olabilirdi bizim için. Ancak beklenenden daha dişli bir rakip ile oynadığımızı söyleyebilirim...

Süper Kupa, süper bir hatayla başladı. Nelsson’un tecrübesine yakışmayan ıska karışımı topu kaybedişini Immobile affetmedi. Galatasaray ilk yarıda bu golün şokunu atlatmakta zorlandığı gördük. Erken gelen gol ilk yarıda Beşiktaş’ın işini daha da kolaylaştırdı. 20. dakikadan sonra oyun üstünlüğünü alan Galatasaray yine de üretkenlik açısından oldukça yetersizdi. Beşiktaş daha diri daha istekli ve daha motive bir oyun sergiledi ama hücumsal anlamda böyle şaşkın ve bol pas hatası yapan Galatasaray karşısında daha üretken daha çok gol pozisyonu ve daha çok gol atabilirdi. İkinci yarı Okan Buruk’tan gelen iki hamle de çare olmadı. Özellikle orta alandaki zaafiyetini iyi değerlendiren Beşiktaş rakibinin basit savunma hatasını bir savunmacısının golüyle değerlendirdi ve Svensson skoru 2-0’a taşıdı. Köhn ne hücum ne de savunma yapabildi, üstelik alternatifi yok çok düşündürücü. Takım olarak tel tel dökülen lige hazır olmayan bir Galatasaray izledik.

Sonuç aldatmasın

Beşiktaş’a gelince; yenilenmiş bir takım olarak oyun disiplini ve hırsı ile daha hazır göründü ama bu maçın sonucu yine aldatmasın. Galatasaray’ın kötü oyunu da işlerini fazlasıyla kolaylaştırdı. Benim her zaman ki tezimden; orta sahan kadar güçlüsün. Beşiktaş orta alanı daha baskılı ve etkili olunca Galatasaray’ın bu alandaki zaafı iyice ortaya çıktı. Açıkçası Dursun Özbek yönetimi elini çabuk tutup bu kadroyu güçlendirecek transferleri yapmalı şimdiden uyaralım. Nelsson’un hatasıyla başlayan maç, bir başka stoper Abdülkerim’in sebebiyet verdiği penaltıyla skoru 3-0’a taşıyan Beşiktaş, kupayı süper bir sonuçla hak ederek aldı ve sezonu iki kupayla kapatmayı başardı.

Başakşehir ilk maçta evinde farklı yendiği rakibini deplasmanda da üstünlük sağlayarak turu atladı. İki takımı kıyaslamak mümkün değildi çünkü San Marino ekibinin kadrosundaki futbolcuların sadece 4 tanesi geçimini futboldan sağladığı gerçeği asimetrik bir mücadele olduğunun en büyük kanıtıdır. Başakşehir için bir hazırlık maçı görünümünde olan karşılaşmada en büyük sorun motive olmak, maça konsantre olmaktı. Çağdaş Atan’ın sahaya sürdüğü kadro özellikle ilk yarıda oyun disiplinine sadık kalarak 3-0’la soyunma odasına gitti. Maçın ilk golü Piatek’in kendin pişir kendin ye diyebileceğimiz bir şekilde oldu. Tecrübeli Polonyalı, topu Berkay’a verdi ve tekrar geri alıp yerden bir vuruşla takımını öne geçirdi. Aynı Piatek, bu defa Hamza’nın golünde asisti yapan oyuncu oldu. La Fiorita’nın tek bir hedefi vardı, deyim yerindeyse aynı ilk maçta olduğu gibi bir gol atabilmek ve sahadan farklı bir şekilde ayrılmamaktı.

Ter attılar

İkinci yarı mücadeleci bir rakip karşısında Başakşehir yine baskılı olan pozisyon yakalayan taraftı ama son vuruşlarda biraz başarısızdık. Çağdaş Atan son vuruşlarda zayıf kalınması karşısında hamle yapmak gereğini duydu. Figueredo’yu alarak hücumda zenginlik yaratan Başakşehir teknik direktörü, bol bol pozisyon bulurken rakibin de ikinci yarıda gol yemediği sürece direnç kazandığı gördük. Açıkçası maç öncesi turu geçmesi garanti gözüken Başakşehir İtalya’da bir ter attı.

La Liga’nın iki yıldızı Lamine Yamal ve Jude Belingam, dün gece milli düzeyde bir El Clasico’ya çıktı. Bellingham, finale gelirken iyi marke edildi daha etkili olması bekleniyordu. Yamal ise kupanın en genç oyuncusu ve enstantane golcüsü olarak tarihe geçti. Finale gelirken son dakika golleriyle dikkati çeken İngiltere karşısında kupanın favorisi İspanya’ydı. Bu tür maçlar sonucu anlar tayin eder, o nedenle genel performanstan çok günlük performans geçerlidir… 1966’dan beri kupaya hasret İngilizler… Başlangıç olarak oyunu elinde tutan taraf İspanya’ydı.

Son topları kullanamadılar

Gerçekten koordinasyonu çok iyi olan bir sistem takımı İspanyollar ve sahada kendilerinden çok eminler. Her takım gibi İspanya’da Bellingam’a top geldiğinde ikili üçlü sıkıştırmalarla müthiş bir baskı uyguladı. Özellikle orta alanda bölgesinde dünyanın şu anda en iyisi Rodri gibi bir isme sahip İspanya, Olmo gibi ofansif gücü yüksek oyuncularla her rakibe fark yaratıyor. İlk 30 dakika nerdeyse pozisyonsuz geçti ve bunun başlıca sebebi, takım savunmalarının hatasız oynamasıydı. İlk yarım saatteki istatistiklerde topla oynama 70’e 30 İspanya’yı gösterse de, gol beklentisinin düşüklüğü anlamlıydı. Aslında ilk yarının özeti iki takımda son top kullanma da iyi değildi ve sonuç olarak da gol atamadan soyunma odasına gittiler.

Olmo’dan kritik kurtarış

İkinci yarıya sakatlanan Rodri’siz çıkan İspanya endişelenirken, Yamal’ın pasında Nico Willams ile gelen erken gol, Boğalar’ı coşturdu. Hemen ardından Olmo ile 2-0’ı yakalamaları an meselesiydi ve şutu yandan dışarı gitti. Golle birlikte hem oyunu hem de psikolojik üstünlüğü alan İspanya karşısında İngiltere dengeyi bulamadı. Southgate, 60’ta yine etkisiz gününde olan Harry Kane’yi oyundan alıp, Watkins’i, 70’te de Cole Palmer’ı oyuna soktu. Hollanda maçında olduğu gibi bu hamle tuttu ve bu kez golü Palmer attı. Pickford da kritik kurtarışlar yaptı. Ancak İspanya, çok iyi sahasından çıkıp soldan Cucurella’nın pasında Mikel Oyarzabal’ın golüyle tekrar ne geçti. Olmo’nun 90’da çizgiden kafayla çıkardığı topla İspanya, 2012’den sonra 4. kez Avrupa’nın en büyüğü oldu.

Dün gece Dortmund’ta iki güçlü ekip; Hollanda ve İngiltere, kozlarını kıyasıya bir mücadelede ortaya koydu. Daha maçın başında gelen Hollanda golü zevkli bir müsabakanın bizi beklediğinin göstergesiydi. Simons’un harika golü İngilizleri şaşkına çevirdi ama çabuk toparlandılar.. Nitekim Harry Kane’nin penaltısıyla beraberliği yakalayan İngiltere oyun ritmini sağlamayı başardı. Orta alanda Bellingam’ı iyi kapatan son topları kullandırmayan Hollanda kaptıkları toplarla da hızlı hücumlar denedi. İngiltere ise kanatlardan Saka ve Foden’ı kullanmaya çalışsa da tecrübeli Hollanda defansı fazla açık vermedi. İlk 45 dakikaya baktığımızda hareketli ama gol bölgesinde üretkenliği kısıtlı bir maç izledik. İki takım adına direklerden dışarı çıkan iki top ve iki gol ve de dengeli bir mücadele vardı sahada. İstatistikler İngiltere lehine gözükse de… İkinci yarıya Koeman aynı Türkiye maçında olduğu gibi Weghorst’la başladı. Depay, ikinci yarıda sakatlanıp çıkmasıyla hücumda dengeyi sağlamak ve hava toplarında üstünlük kurmak için böyle bir hamle yapmak zorundaydı Hollandalı teknik adam.

Bedeli Hollanda ödedi

Vites yükselten taraf Hollanda oldu ve ilk yarıya oranla çok daha etkiliydi ama kritik pozisyonlarda İngiltere kalecisi Pickford’u geçemediler. Özellikle aynı bizim maçtaki gibi kanat ortalarını Wegorst’a yapıp düşen toplarla gol arayan bir Hollanda gördük. Southgate, radikal bir hamle ile Foden ve Kane’i alıp Palmer ve Watkins ile güç dengesini lehine çevirmek istedi. Artık son bölüm telafi olmayan dakikalar hatanın bedeli ağır olurdu… Bu bedeli Hollanda ödedi ve İngiltere bir son dakika golüyle finalde İspanya’nın rakibi oldu.

Berlin’de tarihi bir maça çıktık çeyrek finalden sonra gözümüz yarı finalde tekrar Dortmund’da İngiltere ile final mücadelesi oynamaktı. Rakip bu organizasyonlarda çok yer almış ekolü olan bir ülke Hollanda olması bizim için zor bir maç olacağının göstergesiydi. Bence karşılaşmanın anahtarı sabırdı, en az hata ile oyun disiplininden kopmamaktı. İlk yarıda adeta bunların hepsini başarıyla yaptık ve Hollanda’ya tek bir gol pozisyonu vermeden soyunma odasına girdik. Özellikle orta alanda Hakan Çalhanoğlu ve Arda adeta resital yaptılar ve oyunun temposunu istedikleri gibi ayarladılar. Sanırım bu şampiyonaya stoperlerinin hatalarıyla sevaplarıyla damgasını vurdu. Çok tartışılan isimler sahada performanslarıyla golleriyle milli takıma hayat veriyorlar. Avusturya maçının kahramanı Merih Demiral cezalı olduğu için yoktu ama dün gece Samet attığı kafa golü ile takımımızı öne geçiren isimdi. Montella santrforsuz oynatıyor diyoruz bir bildiği vardır diyoruz sanırım gol yollarından çözümü böyle bulmuş! Açıkçası ilk yarıda özgüveni yüksek kendinden emin bir milli takımımız vardı sahada ve hak ettikleri bir skorla da soyunma odasına gitti...

Çok yazık oldu

İkinci yarıda kalemizde golü görene kadar ilk yarının kopyasıydı oyunumuz. Aslında oyuncu değişikliği gereken taze kuvvet isteyen dakikalarda Montella biraz maçın heyecanı ile unuttu sanırım. Oysa Kenan Yıldız’ı alıp Kerem Aktürkoğlu ile sol kanadı Ferdi ile birlikte daha iyi kullanabilirdik… Tabii ki gerilimi yüksek maçları oynamak yönetmek kolay değil. Beraberlik golünden sonra yaşanan çözülme bize pahalıya mal oldu ve çok basit diyebileceğimiz bir golle mağlup duruma düştük. Aslında turnuvaya taraftarımızla oyunumuzla büyük renk kattık ama tecrübe eksikliği sanırım dün gecenin bizim sorunmuzdu. Oysa takım olarak mücadele olarak gerçekten kaybetmeyi hak etmedik gerçekten yazık oldu bizim çocuklara… Her şeye rağmen Avrupa şampiyonasında bizlere çok güzel heyecanlar yaşattılar canları sağolsun Montella ve öğrencilerinin…

Leipzig’de tarihi bir gecede çeyrek final yolunda zorlu bir rakibi geçip yolumuza devam etmek istiyorduk. Bizim çocuklar sloganına yakışır bir başlangıçla golle başladık. İlk atağımız ve Merih Demiral’in fırsatçılığı inanılmaz bir psikolojik üstünlüğün de beraberinde getirdi. Çünkü Avusturya maçın favorisi ve gruplarından lider çıkmış bir ekip olarak hiç de böyle bir başlangıç beklemiyordu. Tabii ki erken gol sonrası yediğimiz baskıyı atlatmak kolay olmadı, orada da futbol şansı yarımızdaydı. İlk 20 dakikadan sonra dengeyi kurmayı başardık ve orta alanda Orkun-Arda ikilisi topa basınca rakibin de temposu düştü. İlk yarıda iki bekimiz Ferdi ve Mert kontrollü iyi savunma yaparken hücumda da önemli katkı yaptılar. Açıkçası ilk 45’te her şey istediğimiz gibi geçti ve Avusturya’nın kimyasını bozduk. İkinci yarı öncelik skoru korumak yapabilirsek yükseltmek maçı garantiye almak hedefiyle sahaya çıktık.

Gerilimi yüksek...

İkinci yarıda yağmur altında gerilimi çok yüksek bir müsabaka oynadık. 2008’de Basel’de İsviçre’ye karşı kazandığımız maçı anımsattı. Kornerden gelen Merih Demiral kafa golü ’oh be’ dedirtti ama yine bir korner golüyle Avusturya farkı bire indirdi. Malum kalan dakikalar artık hata yapmadan skoru korumak için oynadık. Montella’nın hamleleri doğruydu, yorulan, sarı kart problemi olan isimleri değiştirdi. Artık bu bölümde taktik teknikten öte ruhumuzu ortaya koyup çeyrek finale çıkmaktı. Bekle bizi Berlin, bekle bizi Hollanda! Unutulmaz bir gece yaşattınız, emeğinize yüreğinize sağlık Montella ve öğrencileri.