Fenerbahçe beklendiği gibi maça hızlı başladı. Önalan baskısıyla Hatayspor'a ne düşünecek zaman nede rahat hareket edebileceği alan tanıdı. Zaten golü de erken buldu.

Sebastian Szymanski'inin attığı goldeki çabukluğu, takipçiliği ve dokunuşu övgüyü hak ediyor, ama bu golün hazırlanışında, yani başlangıçta doğru düşünen, doğru yere topu gönderen İrfan Can Kahveci'nin hakkını da teslim edelim. Yani, tıpkı ikinci golde olduğu gibi. İrfan Can Kahveci demişken altını kalın kalın çizelim; dünkü galibiyetin baş aktörlerindendi. 63'te frikikten attığı güzel golle birlikte tam 3 golde de katkısı var yıldız futbolcunun. Çünkü, Osayi Samuel'in golünün hazırlanışındaki payı ve katkısı vardı.

Szymanski çok özel bir futbolcu gerçekten. Futbol okullarında ve tüm altyapılarda Polonyalı yıldızın yaptıkları, oynadığı maçlar ders olarak izletilmeli bence geleceğin futbolcularına. Dakika 42 ve takımı 3 farkla önde oynuyor ama defansının yardımına koşuyor, katkıda bulunuyor savunmasına başarılı şekilde.

Fred özellikle ilk yarıda biraz durgun göründü. Ama bu durgun haliyle bile Dzeko'nun golünde asist yaptı Boşnakların dünya çapındaki ihtiyar delikanlısı.

İlk yarıda biraz silik bir performansla oynadı belki Brezilyalı yıldız. Ama maçın tamamında lider bir kişilikle davranıyor, düşünüyor ve oynuyor Fred. Dolayısıyla İsmail Yüksek'le birlikte takımın savunmasına ekstra katkı sunuyorlar, yetmiyor, hücuma da büyük katkı veriyor bu müthiş ikili.

Fenerbahçe'nin yediği ilk golde Livakoviç'in hatalı olduğunu düşünüyorum. Yediği ikinci gol ise Samet Akaydın'ın ciddiyetsizliğinin faturası kesinlikle.

Volkan Demirel'in Hatayspor'u ikinci yarıya fırtına gibi girdi ve yaklaşık on dakika Fenerbahçe'yi sahasına hapsetti deyim yerindeyse. Aradığı golü de buldu zaten bu baskıyla. Ama sonuçta çok büyük kalite farkı var iki takım arasında Fenerbahçe lehine. Dolayısıyla sınırlı olanak ve kadroyla iyi futbol oynayan, ligdeki ilk yenilgisini alan Hatayspor ve teknik direktörleri Volkan Demirel'i kutlamak boynumuzun borcudur.

Fenerbahçe hızlı başladı maça ve daha altıncı dakika dolmadan da öne geçti. Yani erken buldu golü. Devamında da ikinci gol için çok yönlü şekilde Kasımpaşa'ya baskı uyguladı, deyim yerindeyse rakip kaleyi her fırsatta sık sık ziyaret etti. Ama ikinci golü ancak artı birde buldu sarı lacivertliler penaltı golüyle. Hem de Edin Dzeko başta olmak üzere forvetleri defalarca rakip kale önünde topla buluştukları halde.

Peki, neden? Çünkü, Sebastian Szymanski ilk yarının büyük bölümünde kalitesinin kıyısına varamayan bir performans sergiledi. Oosterwolde ise özgüveni abarttığı için çokça hata yaptı. Hem Edin Dzeko ve Dusan Tadiç gerekli vuruşları yapamadığı hem de Kasımpaşa kalecisi Gianniotis önemli kurtarışlar yaptığı için fark ikide kaldı ilk yarıda.

İkinci yarıda da oyunun her açıdan hakimi Fenerbahçe'ydi. Doğrusu, Sayın İsmail Kartal'ın ikinci yarıya Oosterwolde'yi kenara alıp, Ferdi Kadıoğlu'nu savunmanın soluna çekmesini, savunmanın sağında da Mert Müldür'ü görevlendirmesini bekledim, ama olmadı.

Elbette teknik direktörlere, onların tercihlerine büyük saygım var. Ama, bu saygı teknik adamları "Aziz" mertebesinde olduğu anlamına gelmez her halde.

Misal, bütün dünyada saygı kazanmış bir golcüdür Edin Dzeko. İyi de hayli ilerlemiş ama yaşı. Dolayısıyla zorunlu olmadığı sürece onu bir saatten fazla süre sahada tutmak bence Boşnak milli futbolcuya da haksızlık.

Michy Batshuayi her defasında oynatılmadığı için afra tafra yapıyor, takım ruhunu zedeliyor, teknik direktörün otoritesine zarar verecek tepkiler veriyor. 76'da Ryan Kent'in müthiş pasını asiste dönüştüremedi ama dün akşam. Oturup harcadığı bu ve benzeri pozisyonlardaki konsantrasyon eksikliğinin nedenleri üzerine kafa yormalı Belçikalı. Bir de Fenerbahçe forması giyen tüm futbolcuların da kendisi kadar değerli ve ama en önemlisi Fenerbahçe'nin, kadrodaki tüm futbolculardan daha büyük olduğunu enikonu içselleştirmeli bence.

Maçın kahramanları hiç şüphe yok ki, İsmail Yüksek ve Ferdi Kadıoğlu. Nazar değmesin, giderek geliştiriyorlar kendilerini.

Fenerbahçe bu grubun favori takımı, kimsenin buna itirazı yok. Kazanmak için askerlerin varlığı ve önemi yadsınamaz, buna da eyvallah. İyi de stratejik karşılaşmalarda Generallerin rolü ve önemi de bu denli inkar edilemez. Maalesef, dün akşam sahaya sürdüğü 11'le bu gerçeğe nanik yaptı Sayın İsmail Kartal.

Elbette bu kadar kaliteli ve geniş kadroyla rotasyon lüksü var İsmail Kartal'ın. Ama "Vur denince öldürmek" anlamına gelmemeli böylesi bir lükse sahip olmak ayrıcalığı. Aksi halde, bu biraz da rakibi, yani Spartak Trnava'yı küçümsemek anlamına gelir ki, affedilmez bir hata olur böyle bir şey olsa olsa.

Buyurun, dün ne yaptı koca ilk yarı boyunca Miha Zajc? Gözlerimizi gerçek karşısında kapamaya gerek yok; sıfır katkı. Dusan Tadiç yok, Sebastian Szymanski yok, Fred yok. E, bari hiç olmazsa İrfan Can Kahveci olsun bir zahmet. Çünkü, çok güçlü ordular bile Generalsiz başarıya ulaşamaz. Yani, rotasyona evet, ama abartıya hayır, hemde her zaman ve her konuda.

Nitekim, dün akşam Fred, Szymanski ve Alexander Djiko oyuna dahil olana kadar kadro kalitesinin gereğinin kıyısına bile ulaşamadı Fenerbahçe. Artı, bu değişiklikler yapılana kadar eğer İrfan Can Eğribayat müthiş oynamasa belki de geriye düşecekti koca Fenerbahçe bu üçüncü sınıf rakip karşısında.

Dün akşam uzun süre yedek kaldığı halde forma şansı bulduğu her maçta oynadığı oyun ve attığı gollerle takımına önemli katkı sunan Joshua King'i kutluyorum. Buna karşılık 3'te, 16'da, 44 ve 80'nde tam bir bencillik örneği olarak daha müsait arkadaşlarını görmezden gelen Michy Batshuayi'yi ise kınıyorum. Bence ya hizaya getirilmeli, kendisine Fenerbahçe büyüklüğü enikonu ezberletilmeli yada en kısa zamanda bileti kesilmeli. Çünkü, artık her fırsatta takım ruhunu zedeliyor tutum, davranış ve sahadaki tercihleriyle.

Sayın İsmail Kartal'a da kocaman bir teessüf. Rakibi bu kadar küçümsediği, rotasyonu abarttığı ve böylesi bir takım karşısında Fenerbahçe taraftarının yüreğini ağzına getirdiği için. Zira Real Madrid olsanız bile rakibi bu denli küçümseme gafletinde bulunamazsınız.

Fenerbahçe gündüz maçında golü çok erken buldu. Doğrusunu söylemek gerekirse farkı arttırmak için istekli bir oyun da oynadı. Ama kurduğu bu baskının karşılığı olan ikinci golü bulmakta zorlandı. Yarının son dakikalarında Edin Dzeko'yla bulduğu gol ise Var'ın uyarısı ve orta hakem Cihan Aydın'ın pozisyonu incelemesinden sonra iptal edildi. Kanımca Fenerbahçe'nin ilk yarıda ikinci golü bulamamasının en önemli nedeni Dzeko'nun orta sahaya katkı sunmak için sık sık gol bölgesinden uzakta sarf ettiği eforla gereğinden fazla yorulmasıydı. Dolayısıyla ona yakışmayacak şekilde net pozisyonu harcadı ilk yarıda.

İkinci yarıda da çok erken ikinci golü buldu sarı lacivertliler. İkinci golde İrfan Can Kahveci sol taraftan gelen topu çok iyi kontrol etti ve şık bir vuruşla farkı ikiye çıkardı. Ama istekli ve hırslı oyununa hiç mola vermedi sarı lacivertliler.

62'de İrfan Can Kahveci resital yaparcasına orta sahada aldığı topu birden fazla Rizesporlu futbolcuyu ekarte ettikten sonra Fred'e aktardığı topu eliyle işaret ederek geri istedi. Brezilyalı "Hayhay" dercesine topu İrfan'a geri verdi, günün en önemli kahramanlarından biri olan İrfan da klas bir ara pasla Dzeko'yla topu buluşturunca fark 3'e çıktı kaçınılmaz olarak.

Ama İsmail Kartal'ın öğrencileri yorulmadı, durmadı, eğlenircesine oynamaya devam ettiler. Bu kez de Dusan Tadiç sahneye çıktı. Sonradan oyuna giren Joshua King'in getirdiği topla ceza sahası içinde buluşan süper solak farkı 4'e taşıdı. 5'inci golü de sonradan oyuna giren ve oyuna dahil olur olmaz Fenerbahçe'yi fizik güç, iştah ve hırs olarak yukarı çeken Mert Hakan Yandaş'ın sağdan yaptığı güzel ortada topu şık bir kafa vuruşuyla Gökhan'ın uzanamayacağı köşeye gönderen Joshua King attı.

Bu arada Sebastian Szymanski'nin attığı gol ve sahanın her yerinde yaptığı presin çok değerli ve önemli olduğunun da altını çizmek lazım. Bu da Fenerbahçe adına ne kadar doğru bir transfer olduğunu anlatıyor her halde.

Fenerbahçe çok iyi başladı maça. Resmen ablukaya aldı Volkan Babacan'ın koruduğu kaleyi. Zaten aradığı golü de Dusan Tadiç'in indirdiği topu bekletmeden artistik şekilde ağlara gönderen Alexander Djiku'nun vuruşuyla da erken buldular. İkinci golü bulmakta da zorlanmadı sarı lacivertliler. İrfan Can Kahveci'den aldığı topu asiste dönüştürmek niyetiyle kale içine gönderen Dzeko'nun çabası ikinci golü de getirdi defansın kendi kalesine gönderdiği topla. Üçüncü gol ise tam Szymanski'nin kalite ve yeteneğini anlatan bir vuruşla geldi. Polonyalının topu alışı, kaleye bakışı ve şık vuruşu... Muhteşemdi tek kelimeyle.

Nacizane İsmail Kartal olsam, bir maç oynatıyorsam bir maç da dinlendirerek sahaya sürerdim Edin Dzeko ve Dusan Tadiç'i. 31'de girdiği pozisyonda 34 değil de 29 yaşında olsa rahatlıkla dördüncü golünü atardı Fenerbahçe'nin. Keza, 51'de 37 değil de 33 yaşında olsa Edin Dzeko girdiği o pozisyonu golle sonuçlandırırdı kesinlikle. E, kolay değil tabi. Çünkü, iddia edilenin aksine performansla yaş arasında yadsınamaz bir ilişki olduğuna inananlardandır bu satırların yazarı.

Yani, yukarda da dillendirdiğim gibi Fenerbahçe'nin ikinci yarıda tek gol bulmasının ana nedeni bidaz da İsmail Kartal'ın gereken zamanda oyuna müdahale edememesiydi her halde. Yaşı hayli ilerlemiş iki futbolcuyla bu kadar uzun süre oynamak takımın kaçınılmaz şekilde fizik gücünü aşağı çekiyor maalesef.

Bütün bunlara rağmen iki kişilik performansla oynayan futbolcusu vardı sahada Fenerbahçe'nin. Örneğin, Sebastien Szymanski. Oyunun hiç bir anında konsantre oynamayı ihmal etmedi. Her an olması gereken yerdeydi ve tercihlerini doğru yaptı Polonyalı yıldız futbolcu.
Dolayısıyla keyif alarak oynadı, rüzgar gibi esti sarı lacivertliler ve farklı bir skorla anasının ak sütü gibi bir galibiyetle ayrıldılar dün akşam sahadan.

Tartışmasız şekilde dün akşam Hatayspor ilk yarının tamamında daha etkili oynayan taraftı. Ama gol yollarındaki en önemli oyuncusu Didier Lamkel Ze yarının tamamında yalnızlığın kucağında kalınca, en etkili ayakları ilk etkili fırsatta faturayı hemen kesiverdi Trabzonspor'un. Biraz da bu yalnızlığın yaşattığı azapla zaman zaman hırçınlaştı Hatayspor'un Kamerunlu santraforu, ama sonuç değişmedi. Devrenin bitimine yakın Onuachu kafayla indirdi Edin Visca da devre boyunca girdiği bu en önemli pozisyonu golle sonuçlandırdı, hem de ilk yarıda doğru dürüst hiç bir şey yapmamışken. Dolayısıyla Hatayspor için şansız ama Trabzonspor adına şanslı bir yarı izlemiş olduk kaçınılmaz halde.

İkinci yarıda Onuachu'yla farkı ikiye çıkardı Trabzonspor. Buna karşjlık Hatayspor'un gol hariç diğer istatistiklerdeki üstünlüğü bu devrede de devam etti. Onuachu'dan vazgeçtim, bir Bertuğ Yıldırım'ı, bir Edin Visca'sı, hatta bir Enis Destan'ı olsa Hatayspor'un dün akşam daha ilk yarıda fişi çekerdi büyük ihtimalle, fakat bu yoksunluklara ve skor dezavantajına rağmen asla pes etmedi, vazgeçmedi Hatayspor. Volkan Demirel'i ne kadar alkışlasak azdır. 20, bilemedin 30 milyon Euro'luk bedelle oluşturulmuş takımıyla kendi takımından 5, 6 kat daha maliyetli takımlara kafa tutmaya, meydan okumaya devam ediyor. Dün akşam da meydan okumaktan bir an olsun vazgeçmedi. 2 farklı bir skorla geriye düştüğü maçı çevirmek ve galibiyetle maçı tamamlamak, ziyadesiyle alkışı hak ediyor tek kelimeyle. Açıkçası, karakterli bir teknik direktörün kısıtlı imkanlarla ne denli karakterli, inançlı bir takım oluşturduğunu dün akşam bir kez daha gördük. Tebrikler Sayın Demirel. Çünkü, dün akşamki direnç, inanç ve zaferin altındaki imza şudur; Volkan Demirel!

Fenerbahçe dün akşam sadece ilk yarıyı önde kapatarak soyunma odasına gittiği için değil, 90 dakika sonunda sahadan 3 puanla ayrılmaktan ötürü de oturup kalkıp şükretmeli bence. Çünkü, maçın genelinde dün akşam tanık olduğumuz hakem yönetimi geçen sezon Adana'da oynanan Adana Demirspor maçındaki Ali Palabıyık'ın idare şeklini çağrıştırdı resmen.

Hangisini sayayım. 6'da İsmail Yüksek'e yapılan faule gözlerini kapadı Atilla Karaoğlan. 25'te Osayi Samuel'e Eduardo'nun yaptığı hareket net bir sarı kartlıktı. 42'de Dusan Tadiç resmen el enseyle çekilerek düşürüldü ama her defasında olup bitene oralı olmadı Atilla Karaoğlan.

Bütün bunlara ilaveten Alanyaspor kalecisi Yusuf'un zamandan çalmasını hiç uyarmadan sadece seyretmesi de cabası artık.

Burada asıl sitem ve eleştiriyi Fenerbahçe'nin teknik direktörü İsmail Kartal'ın hanesine yazmalıyız. Hakem Atilla Karaoğlan'ın sorunlu yönetiminin farkına her kesten önce Fenerbahçe teknik direktörü varmalı, varmak mecburiyetinde. E, peki Edin Dzeco ve özellikle Dusan Tadiç'te yorgunluk belirtileri görülüyor az biraz, bunu da herkesten Sayın Kartal görmeli her halde. Dolayısıyla geniş ve kaliteli bir kadrosu olmasına rağmen neden gerekli müdahaleyi zamanında yapmıyor İsmail Kartal, anlaşılır gibi değil. Bu farkındasızlık da her şeyden önce Michy Batshuayi, Umut Nayir ve Ryan Kent'e haksızlık olsa gerek.

Futbol, daha doğrusu takım oyunları disiplinsizliği asla kaldıramaz. Ferdi Kadıoğlu gibi önemli ve değerli altyapı eğitimi almış bir futbolcu dün akşam disiplinsiz davrandı ve gereksiz top kayıplarına neden oldu maalesef.
Bu arada Alanyaspor teknik direktörü Ömer Erdoğan'a kırmızı karta mâl olan davranışı hiç yakıştıramadım.
Her şeye rağmen beşte beş yaparak yoluna kayıpsız devam ettiği için kutlamak lazım sarı lacivertli takımı ve özellikle bilinçli ve kaliteli vuruşla takımına 3 puan kazandıran İrfan Can Kahveci'yi kutlamak lazım.

Tamam, çok kaliteli ve geniş bir kadrosu var Fenerbahçe'nin. Ama gene de bence abartılı bir rotasyonla sahaya çıktı dün akşam sarı lacivertli takım. Szymanski yok, Dusan Tadiç yok, İrfan Can Kahveci yok. Bu kadar kaliteli ayaktan yoksun bir on birle takımını sahaya süren Sayın İsmail Kartal doğal olarak Ryan Kent'ten istediği veya umduğu verimi alamadı ilk yarının önemli bölümünde. Ancak, Generalleri kenarda oturtulsa da futbola susamış asker oyuncusu da az değil hani Fenerbahçe'nin. Dolayısıyla 2 farkla öne geçti Fenerbahçe ilk yarıda.

İkinci yarının hemen başında farkı 3'e taşıdı Serdar Aziz'le takımımız, ama yorulmalar da tellal çağırmaya başladı giderek. Nitekim, kalitesine yakışmayan çok kolay bir gol yedi Fenerbahçe akabinde.

Oysa Joshua King'i 3 farkla öne geçtikten hemen sonra kenara alıp onun yerine Dusan Tadiç'i sahaya sürse Sayın İsmail Kartal belki de o golü yemeyecekti sarı lacivertliler. Yanlış anlaşılmasın, Joshua King'in profesyonellik anlayışına hep saygı duymuşumdur. Ancak, her futbolcu için maç kondisyonu hayati önem taşırır, maalesef bundan ötürü ikinci yarıyla birlikte yoruldu ve giderek oyundan düştü Norveçli futbolcu. Ana sayın Kartal küsur dakika bekledi bu zorunlu değişiklik için.

Öyle ya da böyle. Sonuçta grup maçlarına en önemli rakiplerinden biri olan Danimarka'nın kendi liginde şampiyonluğa oynayan takımı Nordsjaelland'ı 3-1 gibi bir skorla yenerek başladı sarı lacivertliler. Bu kadar büyük bir rotasyonla bunu başarmak azımsanamaz her halde. Ne diyelim, haydi bakalım, nice zaferlere Fenerbahçe.